นี่เป็นกระทู้เเรกนะคะ^^
คือเรามีเเฟนคนเเรกคะ คบกันได้ปีกว่าๆ เเรกๆก็ดีนะคะ เขาใส่ใจ มีเวลาให้ ไปรับไปส่ง เราไปทำธุระเสร็จประมาณ ตี1 ตี2 เขาก็รอไปส่งเรา เทคเเคร์ดีอะคะ หลังๆเขาเปลี่ยนไปคะ เเละ ที่บ้านเรามีปัญหากัน ถึงขนาดที่ ที่บ้านเราไม่รับเขาเเล้วอะคะ(เขาพูดประชดพ่อเรา วางสายโทรศัพท์ใส่เเม่เรา) เวลาทะเลาะกันนอกบ้าน เขาก็ทิ้งเราไห้ตรงนั้นให้กลับบ้านเอง เเล้วเขาบอกเลิกเราบ่อยขึ้นเรื่อยๆ เราก้อทนง้อเขาทุกครั้งพอคบกันใหม่ไม่ทันไรก็เหมือนเดิม สุดท้าย เขาก็บอกเลิกเราเเบบจริงจัง ตอนนั้นเขาบอกว่า ไม่รักเราเเล้ว เขาเบื่อเรา เลยขอเลิก เราเสียใจมากนะคะ เเต่ทำอะไรไม่ได้ เลยไประบายให้คนนึงฟัง เเล้วคนนั้นก็คอยอยู่ข้างเราเสมอ ทำให้เรายิ้ม  คุยกันอาทิตย์เดียว เขาขอเป็นคนดูเเลเรา(คบ)เราก็ตกลง เพราะรู้สึกดี หรืออะไรก็ไม่รู้สิ (ไม่ดีเลยเน้อะ ลืมเเฟนเก่ายังไม่ได้เเต่ก็ไปคบกับใหม่ซะงั้น   ) ตกลงคบปุ๊บ แฟนเก่าก็ทักมาปั๊บ ขอคืนดี เราเลยบอกว่าสายไปแล้วนะ มีคนใหม่เเล้ว เเฟนเก่าเราก็บอกไม่เป็นไรจะรอเรา จะทำให้พ่อกับเเม่เรายอมรับเขา รอวันที่เราเลิกกับคนใหม่ เราอยากกลับไปตอนนั้นเลยนะคะ เเต่คือคนใหม่ก็มีเเล้วถึงจะยังไม่ได้รักก็เหอะ เราก็เเอบคุยกับคนเก่ามาเรื่อยๆ คนใหม่ก็รักมากขึ้นเรื่อยๆ วันนึงเขาจับได้ว่าเรายังคุยกับคนเก่าอยู่ เขาก็บอกให้เลิกคุย โดยไม่พูดว่าจะเลิกกับเราสักคำ เราเเอบคุยอีก ได้เดือนกว่าๆ เเฟนก็จับได้อีกเเล้วเราก็ดีกัน เรารักคนใหม่เเล้วนะคะ เเต่ความรู้สึกเดิมๆกับคนเก่าก็ยังอยู่ หลังๆมา เเฟนยิ่งไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน เขาต้องไปต่างจังหวัดบ่อยๆ ไอเราก็ขี้เหงา กลับไปคุยกับคนเด่าอีก ไปไหนมาไหน คนเก่าก็ไปรับไปส่งเหมือนเดิม เขาไม่เคยเร่งให้เราเลิกกับเเฟนเลย เเฟนใหม่ก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เเต่ก็ไม่เคยนอกใจเลย(หรือนอกใจเเต่เราจับไม่ได้ก็ไม่รู้ เพื่อนเขาเล่าให้ฟังว่า ผู้หญิงมาขอเบอร์เขาบ่อยๆ เเต่เขาก็ตอบว่า มีเเฟนเเล้ว) ใครเคยมีประสบการณ์ประมาณนี้เเชร์กันหน่อยนะคะ ไม่รู้จะทำไงดี คนนึงก็รัก คนนึงก็ดี...เรานี่สิไม่เด็ดขาดเอาซะเลย ...