ก่อนอื่นเราขอบอกก่อนเลยนะที่เรามากระทู้นี้เพราะเรางงๆเราเป็นคนเรื่องไม่เก่งนะออกแนวงงๆด้วย55555555
อ่าาาาามาเข้าเรื่องกัน....คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราค่อนข้างสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งเราก็ไม่รู้หรอกว่าสนิทกันได้ไงรู้อีกทีก็สนิทไปแล้ว แล้วคือเพื่อนในกลุ่มเราชอบมันใช่ม่ะเราก็ไม่ได้อะไรหรอก แต่อีผู้ชายเนี้ยมันเป็นพวกเจ็บกับความรักแบบนี้มาเยอะมันเลยหันหน้าเข้าสู่การกินเด็กแทนการกินเพื่อน ทีนี้ไงด้วยความที่ว่ามันหน้าตาค่อนข้างน่ารักเป็นทุนเดิม ทำให้เพื่อนๆในห้องก็ชอบมันพอสมควรแต่มันก็ปฏิเสธหมดอ่ะ อ่าคือเราก็รู้นะว่ามันชอบใครแล้วเราก็รู้จักกับคนที่มันชอบด้วยทีนี้มันทักเราเกือบทุกวันเลยล่ะเพื่อถามเรื่องคนที่มันชอบเราก็ไม่ได้อะไรไงก็ยินดีช่วย ทีนี้เพื่อนสนิทในกลุ่มเราอีกคนมาชอบมันตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอกแต่เพื่อนๆคนอื่นเห็นเราสนิทกับมันเลยมาขอให้เราช่วยจีบมันเยอะไงเพื่อนเราเลยแบบ ช่วยคนอื่นมาช่วยกูดีกว่าไหมไรงี้มั้ง เราก็เลยหันมาช่วยเพื่อนเราแต่ก็ยังช่วยมันอยู่เหมือนกันในการจีบผู้หญิงที่มันชอบอ่ะ จนกระทั่งผู้หญิงเค้ามีแฟนใหม่แล้วอ่ะ...ผู้หญิงก็รู้สึกดีกับเพื่อนเรานะเพียงแต่ว่าเพื่อนของผู้หญิงเค้าชอบเพื่อนเราก่อนน้องก็เลยไม่อยากยุ่ง เพื่อนเรามันก็เริ่มทำใจและตัดใจเรื่อยๆอ่ะแหละ ทีนี้เราก็เลยหันมาช่วยเพื่อนสนิทในกลุ่มเราแบบเต็มที่ อ่อเราลืมบอกไปว่าระหว่างที่เราช่วยมันเรื่องน้องผู้หญิงอ่ะมันคอลหาเราบ่อยนะคุยกันเป็นชม.อ่ะคุยไปเรื่อยอ่ะทั้งเรื่องน้องทั้งชีวิตที่ผ่านมาเกือบทุกอย่างเลยจริงๆ แต่พอหมดเรื่องน้องมันก็คอลนะแต่น้อยลง....มั้ง เรามีคอลวิดีโอด้วยนะมันคอลมาอ่ะ ตั้งแต่หมดเรื่องน้องนับได้เลยว่ามันทักเราน้อยมากส่วนใหญ่เป็นเราเสียมากกว่าที่เป็นฝ่ายทักมันไปคือเหมือนกันชินอ่ะต้องคุยทุกวันทุกเย็นแล้วอยู่ก็ต้องหยุดคุยหรอเราทำไม่ได้อ่ะไม่รู้ดิแต่มันเข้ามีตัวตนในชีวิตเราแล้วเราไม่อยากให้มันออกไป เพื่อนๆในห้องก็เริ่มๆถามแต่เรากับมันก็ตอบเหมือนกันคือก็แค่สนิทกันในฐานะเพื่อน เราชอบงอนมันนะแต่มันเป็นพวกไม่ชอบง้อคนมันชอบบอกให้เราหายเอง เราก็หายเองนะ แต่ก็มีครั้งนึงนะที่เรางอนอ่ะแล้วมันง้อเราแบบเราบอกเรางอนง้อด้วยคือเรื่องนั้นงอนจริงจังอ่ะ มันก็พิมแค่คำว่าง้อมาเราก็ไม่หายเล่นตัวไรงี้ มันเลยส่งรูปนิ้วก้อยตัวเองมาเรายอมรับเลยว่าเราเขินมากใจเต้นแรงเลยแหละมันก็พิมมาต่อนะว่าง้อแล้วหายก็หายไม่หายก็เรื่องของ เลิกเขินอ่ะบอกเลย แล้วคือมันก็เริ่มสนิทมาเรื่อยๆๆๆๆๆ จนเพื่อนสนิทเราคนที่ชอบมันอ่ะเริ่มเปลี่ยนไปเราถามเพื่อนนะว่าเป็นอะไร เราบอกว่าซีเรื่องเรากับมันใช่ไหม เพื่อนเราก็ถามเรานะว่าชอบจริงอ่ออะไรประมาณนี้อ่ะ เราบอกไม่ชัวร์ว่าชอบไหมแต่รู้สึกดีนะ เราเลือกที่จะคุยกับเพื่อนเราตรงๆๆไม่อยากให้มันไปรู้จากปากคนอื่น มันไม่โอเคหรอกถ้าเราเป็นเพื่อนเราเราก็ไม่โอเคแน่นอนว่าเพื่อนเราเปลี่ยนแต่ก็ยังดีที่ยังคุยกันได้ถึงจะอึดอัดบ้างก็เถอะ แต่เราก็เคลียกับเพื่อนเราเรียบร้อยแล้วล่ะ อะไรๆก็ผ่านไปๆจนวันใกล้จบน้องที่เรารู้จักอ่ะก็ทักมันไปที่เรารู้เพราะเราคอลก็มันอยู่แล้วแชทเด้งขึ้นมาเราก็ไม่อะไรหรอกเราก็แบบเห้ออออมันเริ่มเหนื่อยๆตอนแชทเด้งขึ้นมาอ่ะมันตัดสายเราทิ้งไปเลยด้วยซ้ำเราก็ไม่ได้อะไรหรอกแต่ก็แอบจุกๆอยู่เหมือนกัน พอวันอำลาพี่ม.6 ก็มีคนให้ดอกไม้มันเยอะอยู่นะ แอบเคืองๆแต่เราไม่ได้เป็นอะไรกับมันไงเลยเฉยๆของเราเนี้ยแหละ เรารู้ตัวว่าเราเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆเริ่มหวงมันมากขึ้นมันฉลาดเราว่ามันก็น่าจะพอเดาออกอยู่แล้วแหละ วันอำลามันจะมีก่อนวันสอบใช่ไหมอ่าาาาา เราก็ไม่อะไรก็คอลบ้างคุยแชทปกติกับมันบ้างจนสอบวันสุดท้ายอ่าเรามีของให้มันด้วยแหละแต่มันไม่รู้ความหมายที่อยู่บนของที่เราให้เราก็ปล่อยๆไป แล้วมันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นใช่ไหมแต่มันจะตอบแชทเราช้าลงๆเรารู้สึกได้ว่ามันก็เปลี่ยนแต่เราไม่ได้อะไรหรอกเราย้ำอยู่เสมอเราไม่มีสิทธิ์เราไม่ได้เป็นอะไรกับมันถ้ามันคบใครเราก็ต้องยิ่งดี จนว่าวันที่สอบแกทแพทวันที่2 พอดีเราไป
อะไรมานิดหน่อยไงเราเลยรู้ว่าที่มันคุยกับเรากับน้องคนที่เรารู้จักเนี้ยคนล่ะแบบเลยดูมันแคร์น้องเรามากๆเราแอบนอยด์นะ จนตอนเย็นเราก็ถามมันว่ารู้สึกยังไงกับน้อง มันบอกเราไม่ต้องรู้หรอก แล้วก็เริ่มเถียงๆกันมันถามเรานะว่าเราชอบมันรึป่าว เราถามมันแค่ว่าอะไรทำให้คิดยังงั้น มันบอกมันเดาเอา ดูจากหลายๆคนที่ผ่านมันมาด้วย เราก็บอกแค่ว่าน่าจะรู้จักกูดีกว่านี้นะ แล้วหลังจากนั้นมันกับเราก็เงียบกันไปมันหายไปเลยมันหายไปนานมากคือมันหายไป14ชม.ได้ถ้าเราจำไม่ผิด พอมาตอบอีกทีมันทำเหมือนว่าเรื่องเมื่อวานไม่ได้เกิดอะไรขึ้นแต่ด้วยความที่เราค้างคาเราก็ถามมันว่าสรุปเรื่องกูเคลียยังเข้าใจกูยังจะเหมือนเดิมกับกูไหม มันบอกแค่ว่าอะไรของ งง มันพิมมาแค่นี้ เราก็เลยโอเคๆเอาเป็นว่ากูกลับไปแรดกลับเหมือนเดิมแล้วกันนะ มันตอบเราช้านะ ช้ามากๆ เราจะสังเกตเวลามันออน น้องออนมันออน น้องออฟมันออฟ มีบอกฝันดีกัน ทักหากัน ซึ่งจริงๆแล้วมันไม่ใช่ผู้ชายแบบนั้นไม่เคยแคร์ใครขนาดนี้ ตอนนี้เราก็คุยกันมันเหมือนเดิมนะแต่ไม่มีการคอลมันไม่เคยทักแชทมาก่อนถ้ามันอยากหายก็หายไปเลย แต่ช่างมันเหอะถ้ามันคบกับน้องจริงๆเราก็ต้องยินดีด้วยถูกถึงจะถูกใช่ไหม? แล้วเราทำไมได้ว่ะ 55555555ช่างมันเหอะเราไปเราล่ะบายๆเรื่องของเรามันน่าเบื่อนะ อ่านไปอ่านมาอาจจะงงๆด้วยซ้ำก็ขอโทษแล้วกันสำหรับคนที่อ่านแล้วแบบเชี้ยยยยยยยเขียนไรมาเนี้ยไม่น่าพลาดเข้ามาอ่าน55555555 (อ่อ...จริงๆแล้วเราชอบมันนะมากๆด้วยแต่เราไม่อยากเสียมันไปมันคือเหตุผลง่ายๆที่เราเลือกที่จะเลี่ยงคำตอบที่มันถามว่าเราชอบมันหรอแต่ถ้ามันไม่โง่มันต้องดูออกเราคิดว่าแบบนั้น)เราไปล่ะบายๆ อีกอย่างๆเราไม่ใช่ผู้หญิงที่สวยเลยแต่มันคือผู้ชายที่เพอร์เฟ็คมากถึงจะเอาแต่ใจตัวเองมากไปหน่อยก็เถอะ เราไปจริงๆล่ะบายๆ
ทำไมต้องรู้สึกฝ่ายเดียวตลอด...
อ่าาาาามาเข้าเรื่องกัน....คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราค่อนข้างสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งเราก็ไม่รู้หรอกว่าสนิทกันได้ไงรู้อีกทีก็สนิทไปแล้ว แล้วคือเพื่อนในกลุ่มเราชอบมันใช่ม่ะเราก็ไม่ได้อะไรหรอก แต่อีผู้ชายเนี้ยมันเป็นพวกเจ็บกับความรักแบบนี้มาเยอะมันเลยหันหน้าเข้าสู่การกินเด็กแทนการกินเพื่อน ทีนี้ไงด้วยความที่ว่ามันหน้าตาค่อนข้างน่ารักเป็นทุนเดิม ทำให้เพื่อนๆในห้องก็ชอบมันพอสมควรแต่มันก็ปฏิเสธหมดอ่ะ อ่าคือเราก็รู้นะว่ามันชอบใครแล้วเราก็รู้จักกับคนที่มันชอบด้วยทีนี้มันทักเราเกือบทุกวันเลยล่ะเพื่อถามเรื่องคนที่มันชอบเราก็ไม่ได้อะไรไงก็ยินดีช่วย ทีนี้เพื่อนสนิทในกลุ่มเราอีกคนมาชอบมันตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอกแต่เพื่อนๆคนอื่นเห็นเราสนิทกับมันเลยมาขอให้เราช่วยจีบมันเยอะไงเพื่อนเราเลยแบบ ช่วยคนอื่นมาช่วยกูดีกว่าไหมไรงี้มั้ง เราก็เลยหันมาช่วยเพื่อนเราแต่ก็ยังช่วยมันอยู่เหมือนกันในการจีบผู้หญิงที่มันชอบอ่ะ จนกระทั่งผู้หญิงเค้ามีแฟนใหม่แล้วอ่ะ...ผู้หญิงก็รู้สึกดีกับเพื่อนเรานะเพียงแต่ว่าเพื่อนของผู้หญิงเค้าชอบเพื่อนเราก่อนน้องก็เลยไม่อยากยุ่ง เพื่อนเรามันก็เริ่มทำใจและตัดใจเรื่อยๆอ่ะแหละ ทีนี้เราก็เลยหันมาช่วยเพื่อนสนิทในกลุ่มเราแบบเต็มที่ อ่อเราลืมบอกไปว่าระหว่างที่เราช่วยมันเรื่องน้องผู้หญิงอ่ะมันคอลหาเราบ่อยนะคุยกันเป็นชม.อ่ะคุยไปเรื่อยอ่ะทั้งเรื่องน้องทั้งชีวิตที่ผ่านมาเกือบทุกอย่างเลยจริงๆ แต่พอหมดเรื่องน้องมันก็คอลนะแต่น้อยลง....มั้ง เรามีคอลวิดีโอด้วยนะมันคอลมาอ่ะ ตั้งแต่หมดเรื่องน้องนับได้เลยว่ามันทักเราน้อยมากส่วนใหญ่เป็นเราเสียมากกว่าที่เป็นฝ่ายทักมันไปคือเหมือนกันชินอ่ะต้องคุยทุกวันทุกเย็นแล้วอยู่ก็ต้องหยุดคุยหรอเราทำไม่ได้อ่ะไม่รู้ดิแต่มันเข้ามีตัวตนในชีวิตเราแล้วเราไม่อยากให้มันออกไป เพื่อนๆในห้องก็เริ่มๆถามแต่เรากับมันก็ตอบเหมือนกันคือก็แค่สนิทกันในฐานะเพื่อน เราชอบงอนมันนะแต่มันเป็นพวกไม่ชอบง้อคนมันชอบบอกให้เราหายเอง เราก็หายเองนะ แต่ก็มีครั้งนึงนะที่เรางอนอ่ะแล้วมันง้อเราแบบเราบอกเรางอนง้อด้วยคือเรื่องนั้นงอนจริงจังอ่ะ มันก็พิมแค่คำว่าง้อมาเราก็ไม่หายเล่นตัวไรงี้ มันเลยส่งรูปนิ้วก้อยตัวเองมาเรายอมรับเลยว่าเราเขินมากใจเต้นแรงเลยแหละมันก็พิมมาต่อนะว่าง้อแล้วหายก็หายไม่หายก็เรื่องของ เลิกเขินอ่ะบอกเลย แล้วคือมันก็เริ่มสนิทมาเรื่อยๆๆๆๆๆ จนเพื่อนสนิทเราคนที่ชอบมันอ่ะเริ่มเปลี่ยนไปเราถามเพื่อนนะว่าเป็นอะไร เราบอกว่าซีเรื่องเรากับมันใช่ไหม เพื่อนเราก็ถามเรานะว่าชอบจริงอ่ออะไรประมาณนี้อ่ะ เราบอกไม่ชัวร์ว่าชอบไหมแต่รู้สึกดีนะ เราเลือกที่จะคุยกับเพื่อนเราตรงๆๆไม่อยากให้มันไปรู้จากปากคนอื่น มันไม่โอเคหรอกถ้าเราเป็นเพื่อนเราเราก็ไม่โอเคแน่นอนว่าเพื่อนเราเปลี่ยนแต่ก็ยังดีที่ยังคุยกันได้ถึงจะอึดอัดบ้างก็เถอะ แต่เราก็เคลียกับเพื่อนเราเรียบร้อยแล้วล่ะ อะไรๆก็ผ่านไปๆจนวันใกล้จบน้องที่เรารู้จักอ่ะก็ทักมันไปที่เรารู้เพราะเราคอลก็มันอยู่แล้วแชทเด้งขึ้นมาเราก็ไม่อะไรหรอกเราก็แบบเห้ออออมันเริ่มเหนื่อยๆตอนแชทเด้งขึ้นมาอ่ะมันตัดสายเราทิ้งไปเลยด้วยซ้ำเราก็ไม่ได้อะไรหรอกแต่ก็แอบจุกๆอยู่เหมือนกัน พอวันอำลาพี่ม.6 ก็มีคนให้ดอกไม้มันเยอะอยู่นะ แอบเคืองๆแต่เราไม่ได้เป็นอะไรกับมันไงเลยเฉยๆของเราเนี้ยแหละ เรารู้ตัวว่าเราเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆเริ่มหวงมันมากขึ้นมันฉลาดเราว่ามันก็น่าจะพอเดาออกอยู่แล้วแหละ วันอำลามันจะมีก่อนวันสอบใช่ไหมอ่าาาาา เราก็ไม่อะไรก็คอลบ้างคุยแชทปกติกับมันบ้างจนสอบวันสุดท้ายอ่าเรามีของให้มันด้วยแหละแต่มันไม่รู้ความหมายที่อยู่บนของที่เราให้เราก็ปล่อยๆไป แล้วมันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นใช่ไหมแต่มันจะตอบแชทเราช้าลงๆเรารู้สึกได้ว่ามันก็เปลี่ยนแต่เราไม่ได้อะไรหรอกเราย้ำอยู่เสมอเราไม่มีสิทธิ์เราไม่ได้เป็นอะไรกับมันถ้ามันคบใครเราก็ต้องยิ่งดี จนว่าวันที่สอบแกทแพทวันที่2 พอดีเราไป