สวัสดีครับ เริ่มเลยนะครับเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่าผมกับแฟนคนปัจจุบันของผม เราสองคนคบกันมาได้ซักประมาณเกือบ2ปีแล้วครับ ต้องบอกก่อนเลยนะครับว่า ก่อนที่จะมาคบกับเขาผมเองเป็นคนเจ้าชู้มาก ช่วง3-4เดือนแรกที่เราคบกันอะไรๆก็ดีไปหมด แต่พอเข้าเดือนที่5 ผมได้รู้จักกับรุ่นน้องคนนึง แรกๆพยายามรักษาระยะห่างไว้ให้แค่พี่กับน้อง แต่มันก็เกินไปกว่านั้น(ผิดที่ผมไม่หนักแน่นพอเอง) ก็คุยกับแฟนผมและก็น้องคนนั้นไปด้วย(แค่คุยในเฟส ไม่เจอ ไม่ได้ไปไหนมาไหนกัน) แต่พอเข้าเดือนที่7ของผมกับแฟน(เดือนที่2ของน้องคนนั้น) ผมเริ่มรู้สึกตัวว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ ผมเลยคิดว่าผมทำแบบนี้กับเธอไม่ได้ ยิ่งเวลาค่อยๆผ่านไปเธอค่อยๆดีกับผมขึ้นเรื่อยๆ จากที่ตอนแรกๆเธอยังเหมือนดูท่าทีอยู่ และนั่นก็ยิ่งทำให้ผมรักเธอมากขึ้นๆ จนผมตัดสินใจเด็ดขาดสำหรับเรื่องน้องคนนั้น ผมบล็อคเฟสน้องเขา ผมไม่อยากทำผิดกับคนที่ผมรักไปมากกว่านี้ หลังจากเหตุการณ์นั้นผมพยายามหาลู่ทางที่จะคุยกับเธอเรื่องนี้ ผมไม่อยากปิดบังเธอ แต่ผมก็กลัวผลที่จะตามมาเกินไป ผมกลัวผมจะเสียเธอไป ผมทำได้แต่สัญญากับตัวเองผมเองเงียบๆว่าผมจะไม่มีทางทำเรื่องแย่ๆแบบนี้กับเธออีก วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น และนั่นคือครั้งแรกและครั้งเดียวในการนอกใจของผมต่อเขา

แต่เมื่อเช้าของเมื่อวานนี้ เธอเข้าไปในเฟสผม(เธอมีรหัสเฟสผมอยู่แล้ว ผมให้เธอไว้ตั้งแต่ตอนแรกๆที่เราคบกัน แต่ร้อยวันพันปีเธอไม่เคยเข้าเลย) แล้วเธอก็เลื่อนๆๆลงไปเรื่อยๆ(ละเอียดมาก) แชทคุยกันไว้เมื่อปีที่แล้ว แชทใหม่ๆทับลงไปเรื่อยๆๆ แต่เธอก็เจอมันจนได้ ซึ่งทุกอย่างเป็นอย่างที่ผมคิดเธอไม่ได้แน่นอน เธอบอกผมว่าทุกคำที่ผมคุยกับเธอ ผมก็คุยกับน้องคนนั้นเหมือนกัน เธอเสียใจเธอร้องไห้ ผมเองก็เสียใจที่ผมมันเลวขนาดนี้ ผมทำให้คนที่รักผมมากต้องเป็นแบบนี้ ผมพูดอะไรไม่ออกผมบอกเธอผมยอมรับผิดทุกอย่างผมไม่แก้ตัวไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้น แต่เธอบอกกับผมเธอรับเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ นอกใจ=ไม่รักกันแล้ว ผมเถียงเธอไม่ออกผมได้แต่ฟังเธอ พูดไม่ออกสักคำมันจุกไปหมด ไม่คิดว่าความผิดพลั้งในอดีตตอนนั้น มันจะย้อนกลับมาทำร้ายผมในตอนนี้ ไม่ว่าผมจะพยายามขอโทษเธอแค่ไหน เธอก็ไม่มีท่าทีจะยอมให้อภัยผมเลย เมื่อวานผมกินไม่ได้นอนไม่หลับ กว่าจะหลับลงก็เกือบตี5ต้องพึ่งยานอนหลับ10กว่าเม็ด ผมไม่ทำอะไรเลย เอาแต่นั่งโทษตัวเองว่ามันเพราะผม ผมมันแย่ผมมันเลวเอง ผลของการกระทำของตัวเองทำไมรับไม่ได้ ทำไมต้องทำไม่คิดให้ดีกว่านี้ ผมแค่ไม่อยากเสียเธอไป เธอดีกับผมที่สุดแล้ว ไม่มีแฟนคนไหนที่ผมเคยคบดีกับผมมากเท่าเธอ ผมรักเธอมาก วันนี้ผมตั้งใจจะไปหาเธอที่บ้านของเธอ ผมไม่รู้ผมจะทำยังไงให้เธอไม่ไป ผมจะพยายามทำให้เธอเห็นว่าผมเลิกนิสัยแบบนั้นได้เด็ดขาดแล้วจริงๆ ไม่ว่าผลจะออกมายังไงก็แล้วแต่ ผมจะยอมรับมันไว้ เพราะมันคือผลจากการกระทำของตัวผมเอง ผมอยากขอบคุณสำหรับพื้นที่เล็กๆในสังคมที่กว้างใหญ่ในพันทิป ที่ให้ผมได้ระบายมันออกมา มันอึดอัดนะครับเวลามีเรื่องอะไรแบบนี้แล้วพูดกับใครไม่ได้เลย ผมอยากให้เธอเห็นกระทู้นี้เธอชอบอ่านพันทิป แต่ก็ไม่รู้เธอจะได้เห็นไหม. สุดท้ายนี้อยากบอกกับเธอว่า ผมขอโทษผมมันแย่เองผมมันเลวเอง ผมไม่ได้ต้องการแบบนี้ผมขอโทษจริงๆ ผมรักคุณมากนะ b

ผิดพลาดประการใดขออภัยนะครับ พิมพ์ในมือถือไม่ถนัดเลยพิมพ์ไปร้องไห้ไปTT

ปล.ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ ท่านใดมีวิธีดีๆช่วยบอกผมทีนะครับ

ถ้าผมไปหาเธอที่บ้านแค่เธอยอมเปิดประตูให้ผมผมก็ดีใจแล้วล่ะครับ เธอเป็นคนใจแข็งมากด้วยTT กลัวเขาจะไม่ยอมมองแม้แต่หน้าผมเลย