คุณหญิง (ตัวละครจากตอนที่แล้ว)
เธอโลกสวย อ่อนหัด ขี้สงสาร
กลัวการถูกตราหน้าว่าเป็นคนเห็นแก่ตัว
ด้วยความที่เธอเป็นเด็กเรียน มีเพื่อนน้อย
ได้รับการปลูกฝังว่า "เพื่อนย่อมไม่ทำร้ายกัน"
"เพื่อนไม่เคย ๆ ทิ้งกัน" (แว่วเสียงเพลงของนรินทร ณ บางช้าง มาเลย)
จนวันหนึ่ง เธอได้รู้ว่าเพื่อนสมัยเรียน ขอเรียกว่า เพื่อนA มีการลงทุน เกี่ยวกับที่ดิน
เธอก็ชื่นชม เห็นด้วย และอยากทำได้แบบนั้นป้าง เพื่อชีวิตในบั้นปลาย
เพื่อนA ทำการเรียกรวมพลเพื่อนในรุ่นเดียวกันมาคุยถึงเรื่องอยากเปิดบริษัทร่วมกัน
ทุกคนต่างก็เห็นด้วย และอยากมีธุรกิจในบั้นปลาย
แต่ทุกคนต่างรักษาท่าที เพราะมีเรื่องของเงินมาเกี่ยว แล้วต่างก็แยกย้าย
เพื่อนA ยังคงติดต่อกันทางโทรศัพท์ และพูดถึงค่าใช้จ่ายมากมาย เกี่ยวกับที่ดินที่ลงทุน จนชักหน้าไม่ถึงหลัง
แม้มีเงินเดือนจากการทำงานประจำ ก็ไม่เพียงพอ
ผ่านไปสักพัก คุณหญิงพบหนทางที่จะช่วยเพื่อน A โดยการกู้ยืมจากธนาคาร
เพื่อนA รับการช่วยเหลือ และบอกว่า ตัวเขาเอง ก็เคยช่วยเพื่อนในเรื่องเงินไว้เช่นกัน
คุณหญิง ยังหวังว่าเพื่อนA คงจะพากันเปิดบริษัทได้ ก็ควรช่วยเหลือกันไว้
ต่อมา ไม่นาน เพื่อนA ยังคงมีปัญหาเรื่องเงิน ด้วยค่าใช้จ่ายเรื่องลงทุนที่ดินแต่ละเดือนนั้นมีมาก
คุณหญิง ยังคงช่วยต่อไป โดยการแบ่งปันจากเงินเดือนของตัวเอง
และเชื่อว่าถ้าเขาได้ดี จะได้ชักชวน เผื่อแผ่ถึงเราบ้าง
จนกระทั่ง น้ำท่วมครั้งใหญ่ ในปีนั้น แถวบ้านคุณหญิงท่วมสูง 1.5 เมตร ต้องใช้ชีวิตอยู่บนชั้น 2 ของบ้าน
ยังใช้โทรศัพท์ได้ เพื่อนA คุยว่ามีการไปช่วยเหลือ เพื่อนอีกคนหนึ่งขนของหนีน้ำท่วม
คุณหญิงก็อยากได้รับการช่วยเหลือบ้าง แต่ไม่มีการช่วยเหลือใด ๆ
หลังจากเหตุการณ์น้ำท่วม คุณหญิงได้ทราบจากเพื่อนอีกคนว่า
เพื่อนA ได้มีการยืมเงินจากเพื่อน แล้วนำไปใช้ในการแต่งงาน
คุณหญิงคิดว่าไม่ถูกต้อง เพราะตัวเองยอมเสียสละความสบายบางส่วน
เพื่อให้การช่วยเหลือ แทนที่เพื่อนA จะรีบหาเงินเพื่อมาเคลียร์หนี้สินกัน
แต่กลับไปสร้างหนี้เพิ่ม เพื่อความสุขของตนเอง
คุณหญิงเริ่มต่อว่า และแสดงความไม่พอใจ ผ่านทางเมล์ เพราะตอนนี้ โทรศัพท์ติดต่อไม่ได้แล้ว
หลังจากผจญความเครียด เสียใจ 108 พยายามติดต่อ ติดต่อ และติดต่อ
จนกระทั่งได้สัญญากู้ยืมเงินมาฉบับหนึ่ง
โดยขอความช่วยเหลือจากเพื่อน ช่วยขับรถรับส่งไปยังจังหวัดที่เพื่อนA อยู่
(การหารถไปก็ช่างลำบาก คุณหญิงต้องถามขอความช่วยเหลือเรื่องรถกับเพื่อนหลายราย
ทุกคนต่างมองว่าไม่ใช่เรื่องของตัว กว่าจะพบคนที่ยอมช่วย)
ตอนนี้คุณหญิงมีสัญญากู้ยืมเงินแล้วนะ เหตุการณ์ต่อ ในตอนที่ 2
อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร
เตือนคนที่ไว้ใจเพื่อน
เธอโลกสวย อ่อนหัด ขี้สงสาร
กลัวการถูกตราหน้าว่าเป็นคนเห็นแก่ตัว
ด้วยความที่เธอเป็นเด็กเรียน มีเพื่อนน้อย
ได้รับการปลูกฝังว่า "เพื่อนย่อมไม่ทำร้ายกัน"
"เพื่อนไม่เคย ๆ ทิ้งกัน" (แว่วเสียงเพลงของนรินทร ณ บางช้าง มาเลย)
จนวันหนึ่ง เธอได้รู้ว่าเพื่อนสมัยเรียน ขอเรียกว่า เพื่อนA มีการลงทุน เกี่ยวกับที่ดิน
เธอก็ชื่นชม เห็นด้วย และอยากทำได้แบบนั้นป้าง เพื่อชีวิตในบั้นปลาย
เพื่อนA ทำการเรียกรวมพลเพื่อนในรุ่นเดียวกันมาคุยถึงเรื่องอยากเปิดบริษัทร่วมกัน
ทุกคนต่างก็เห็นด้วย และอยากมีธุรกิจในบั้นปลาย
แต่ทุกคนต่างรักษาท่าที เพราะมีเรื่องของเงินมาเกี่ยว แล้วต่างก็แยกย้าย
เพื่อนA ยังคงติดต่อกันทางโทรศัพท์ และพูดถึงค่าใช้จ่ายมากมาย เกี่ยวกับที่ดินที่ลงทุน จนชักหน้าไม่ถึงหลัง
แม้มีเงินเดือนจากการทำงานประจำ ก็ไม่เพียงพอ
ผ่านไปสักพัก คุณหญิงพบหนทางที่จะช่วยเพื่อน A โดยการกู้ยืมจากธนาคาร
เพื่อนA รับการช่วยเหลือ และบอกว่า ตัวเขาเอง ก็เคยช่วยเพื่อนในเรื่องเงินไว้เช่นกัน
คุณหญิง ยังหวังว่าเพื่อนA คงจะพากันเปิดบริษัทได้ ก็ควรช่วยเหลือกันไว้
ต่อมา ไม่นาน เพื่อนA ยังคงมีปัญหาเรื่องเงิน ด้วยค่าใช้จ่ายเรื่องลงทุนที่ดินแต่ละเดือนนั้นมีมาก
คุณหญิง ยังคงช่วยต่อไป โดยการแบ่งปันจากเงินเดือนของตัวเอง
และเชื่อว่าถ้าเขาได้ดี จะได้ชักชวน เผื่อแผ่ถึงเราบ้าง
จนกระทั่ง น้ำท่วมครั้งใหญ่ ในปีนั้น แถวบ้านคุณหญิงท่วมสูง 1.5 เมตร ต้องใช้ชีวิตอยู่บนชั้น 2 ของบ้าน
ยังใช้โทรศัพท์ได้ เพื่อนA คุยว่ามีการไปช่วยเหลือ เพื่อนอีกคนหนึ่งขนของหนีน้ำท่วม
คุณหญิงก็อยากได้รับการช่วยเหลือบ้าง แต่ไม่มีการช่วยเหลือใด ๆ
หลังจากเหตุการณ์น้ำท่วม คุณหญิงได้ทราบจากเพื่อนอีกคนว่า
เพื่อนA ได้มีการยืมเงินจากเพื่อน แล้วนำไปใช้ในการแต่งงาน
คุณหญิงคิดว่าไม่ถูกต้อง เพราะตัวเองยอมเสียสละความสบายบางส่วน
เพื่อให้การช่วยเหลือ แทนที่เพื่อนA จะรีบหาเงินเพื่อมาเคลียร์หนี้สินกัน
แต่กลับไปสร้างหนี้เพิ่ม เพื่อความสุขของตนเอง
คุณหญิงเริ่มต่อว่า และแสดงความไม่พอใจ ผ่านทางเมล์ เพราะตอนนี้ โทรศัพท์ติดต่อไม่ได้แล้ว
หลังจากผจญความเครียด เสียใจ 108 พยายามติดต่อ ติดต่อ และติดต่อ
จนกระทั่งได้สัญญากู้ยืมเงินมาฉบับหนึ่ง
โดยขอความช่วยเหลือจากเพื่อน ช่วยขับรถรับส่งไปยังจังหวัดที่เพื่อนA อยู่
(การหารถไปก็ช่างลำบาก คุณหญิงต้องถามขอความช่วยเหลือเรื่องรถกับเพื่อนหลายราย
ทุกคนต่างมองว่าไม่ใช่เรื่องของตัว กว่าจะพบคนที่ยอมช่วย)
ตอนนี้คุณหญิงมีสัญญากู้ยืมเงินแล้วนะ เหตุการณ์ต่อ ในตอนที่ 2
อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร