สวัสดีค่ะ เรามีครอบครัวที่พร้อมหน้าพร้อมตามีพ่อ มีแม่ มีน้า มีน้อง ที่อยู่ร่วมบ้านเดียวกัน ตอนเด็กๆเคยรู้สึกเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมาก แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วและก็ไม่รู้ว่ามันหายไปตอนไหน อาจจะเป็นเพราะโตมารับรู้ปัญหาของครอบครัวแล้วหรือเปล่าคะถึงรู้สึกแบบนี้ เวลาหยอกล้อเล่นกับแม่แม่ก็จะด่าอย่าไปพูดให้พ่อมึ_ได้ยินนะ พอชวนคุยก็ อย่าเอามาพูดอีกรำคาญ เวลาทางบ้านทะเลาะเราก็พูดว่าค่อยๆพูดกัน ก็ได้เขาก็จะด่าแบบเสือ_ไรกับกู เป็นเหี้_ไรกับกูละ รู้สึกรักพ่อมากที่สุดในบ้านค่ะ ในใจลึกๆก็รักแม่มาก แต่ไม่รู้ความกลัวมันถมไปหมดหรือยัง ตอนนี้หนูรู้สึกว่าครอบครัวนี้มีพ่อคนเดียวคะมันมีปัญหาเยอะกว่านี้แต่ไม่สามารถเล่าได้จริง คำด่าคำว่าโดนาุกวันค่ะโดนที่ก็รอบวง เวลาจะตีบ้านนี้ไม่เคยใช้มือ ใช้รีโมทไม้กวาด บางทีก็ปามีดใส่ ควรทำไงคะถึงจะไม่อึดอัดเวลาอยู่ในบ้ายหลังนี้ หนูรู้สึกมันไม่ใช่บ้านของหนูแล้ว
ใครที่ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าแต่รู้สึกขาดความอบอุ่นไหมคะ?