เราเลิกกับแฟนมาได้ปีกว่าเราเป็นคนบอกเลิกไปคบกันได้3ปี เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ช่วงนั้นงานเยอะแล้วก็ติดอ่านพวกหนังสือนิยาย ช่วงที่อยู่คนเดียวก็มีโอกาสคบกับผู้ชายอีกคนคบได้ 2เดือนก็เลิกกันเพราะผู้ชายแอบคุยกับคนอื่น จนเวลาผ่านไปอยู่คนเดียวเลยเกิดอาการคิดถึงแฟนเก่าคนที่เราทิ้งไปจนเมื่อกลางปี58 เราทักไปหาเขาแล้วได้มีโอกาสได้เจอกันครั้งนึง ก็ได้ไปกินข้าวด้วยกัน เหมือนจะกลับมาคบกันแต่เราก็ทำโอกาสหลุดมือไป เพราะไปเห็นเขาแอดเฟสไปหาแฟนเก่าที่เคยก็เลยไปต่อว่าเขา เขาก็โทรมาง้อได้2ครั้ง จากนั้นเขาก็หายไปเลย จนต้นปีมกราที่ผ่านมา ก็ได้มีโอกาสคุยกันอีกโทรคุยกันได้2-3ครั้ง ก็เหมือนเขาจะมาหาเราแต่สุดท้ายก็ไม่ได้มา แล้วเขาหายไปอีก จนเมื่อวันตรุษจีนเขาทักมา เราตอบกลับไป เขาก็อ่านแล้วไม่ตอบ เวลาเหนื่อยๆอยากคุยกับใครสักคนเราก็เป็นคนทักไปหาเขาเสมอแม้ว่าเขาจะตอบกลับมาบ้างแต่มีแต่คำว่า " คับ " ตลอด หรือก็อ่านแล้วไม่ตอบ แต่มันก็ทำให้เรารู้สึกดีแค่ได้ทักไป มีโทรไปหาเขาบ้าง เขาบอกเขาไม่ได้ขวนขวายที่จะคุยกับใคร เราขอกลับไปเริ่มต้นไหมแต่คำตอบที่ได้คือ เขายังอยากอยู่คนเดียว
จนวันเกิดเขาเราก็หาบ้านเลขที่เขาจากที่เคยสั่งของจากเว็บที่เคยซื้อของออนไลน์ (ก็พยายามจะขุดหา 55) ก็ส่งของขวัญไปให้ทางไปรษณีย์แต่ไม่ได้ลงผู้ส่งไม่อยากให้เขารู้ เหมือนเป็นพวกหวังดี 55 แล้วก็ทำการ์ตูนอวยพรให้เขาในเฟส เขาอ่านแต่เพื่อรับรู้แต่ไม่ตอบ55 (เจ็บไหมหล่ะหัวใจ) พอเขาได้ของขวัญเขาคงสงสัยทักไลน์มาหาเรา ตอนแรกก็ไม่ยอมรับจนหมดหนทางเลยยอมรับไป โกหกไม่เนียนเลยเรา ก็เลยตัดสินใจขอโอกาสเขาอีกครั้ง คำตอบตอบที่ได้คือ ขอโทษนะ แล้วเขาก็บล็อคไลน์เราไป (น้ำตาไหลเป็นเขื่อนกันเลยทีเดียวคับท่านผู้ชม 55) ก็เลยตัดใจเอาว่ะเขาหมดรักเราแล้วแอบสมเพสตัวเองทิ้งเขาเองยังจะไปอ้อนวอนเขาอีก 55 มันสมน้ำหน้าจริงๆ ร้องเป็นเพลงเลยทีเดียว ตอนนั้นใจมันยอมแพ้แล้ว ไม่รู้เราเสียใจกับรักที่ไม่กลับมาทำไมต้องนานเกือบปี ส่องเฟสเขาทุกวันเพื่อเพียงแค่ได้เห็นรูปเขา นอนไม่หลับมานาน จนต้องพึ่งธรรมะก็พอช่วยให้รู้สึกดีบ้าง เบื่ออาหารน้ำหนักลง 55 ของแถม เหมือนอกหักอีกครั้งเพราะการกระทำตัวเอง
ตอนช่วงที่เราส่งของขวัญไปให้เขาเราแอบสมัครเฟสอื่นแอดไปหาเขาโดยที่เขาไม่รู้ว่าคือเราเพราะเราใช้รูปคนอื่น เพื่ออยากดูว่าเขาได้ของขวัญไหม แล้วจะปิดบัญชี แต แต่ แต้ !!!เขาทักมาหาเราโดยที่ไม่รู้ว่าคือเรา อยากคุยกับเรา (คิดในใจเอาแล้วไง งานเข้าบังเอิญไปไหม ถ้าเขารู้ว่าเป็นเราจะทำไง ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกดีใจเลยด้วยซ้ำ 55) เราเป็นคนตลกมั้งชอบเล่นมุก เขาเลยอยากคุยกับเรา ตอนคุยก็แอบถามเรื่องแฟนเก่าไป
ชิซูกะ : แกโดนแฟนทิ้งหรือแกไปทิ้งแฟนอ่อ (ทิ้งเขายังมีน่าไปถามเขาอีกนะคุณ55)
โนบิตะ : แฟนทิ้ง (คิดในใจ อ้า!! จุก ยันขั้วลิ้นปี่)
ชิซูกะ : ความรุ้สึกมันเกลียดหรือรัก หรือเฉยๆๆ
โนบิตะ: ไม่ได้เกลียดแต่ไม่ได้รักแล้ว (ได้ยินคำนี้เราควรเสียใจสิ แต่!! เราไม่มีน้ำตาสักหยดเลยไม่รู้ทำไม)
ชิซูกะ : ถ้ามีคนรอแกร้องไห้อ้อนวอนแก ทั้งที่ทำแกเสียใจมาก แกจะทำไง
โนบิตะ : ตอบยาก ก็ไม่ต้องคุยกัน เขาทำเราเสียใจ
ชิซูกะ : สมมตินะ แฟนเก่ารอแกมานานเป็นปีงี้ แกรู้สึกไงประมาณนี้
โนบิตะ : เฉยๆ นิ่งๆ ไม่รู้สึกอะไรเลย
จากนั้นก็คุยกันเรื่องเรื่อยเปื่อย แต่ในใจคิดตลอด ทำไมไม่มีความสุข อารมณ์แบบเหมือนตอนจีบกันใหม่ๆแต่เขาไม่รู้ว่าคือเรา รู้สึกผิดมาก เขาอยากคุยโทรศัพท์กับเรา แต่เราบอกเขาให้คุยกันในแชทไปก่อน ถ้าใช่ค่อยเจอกันไม่ใช่ค่อยแยกย้าย คิดเสมอเราเอาความรู้สึกของคนที่เรารักทำแบบนี้ได้ไง ถ้าเจอกันเขาจะผิดหวังไหม แต่เราอาจเจอเขาอยากขอปรับความเข้าใจ พยายยามคิดเสมอทำไมเราเห็นค่าคนๆนึงเมื่อเราเป็นคนไล่เขาไปจากชีวิตที่เขาดีกับเรามาตลอด อยากให้คนที่ได้อ่านหันไปมองคนข้างๆในวันที่เราไม่เข้าใจกัน เบื่อหน่ายกัน นึกถึงตอนที่เราทำความรู้จักกัน เอาใจเขามาใส่ใจเราให้มาก เรื่องมันเศร้า น้ำตาจิไหล TT อยากส่งดอกไม้ไปให้แทนคำขอโทษแต่ไม่อยากให้เขารู้แต่กลัวเขารำคาญ ไม่รู้จะทำยังไงดี อยากหายไปจากชีวิตเขาแต่อีกใจก็อยากปรับความเข้าใจโดยที่เห็นหน้ากัน
พิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยนะค่ะ พิมพ์ซะยาวไปจังหวัดเลย55
ตั้งกระทู้ไม่ค่อยบ่อย55 คิดอยู่นานว่าจะตั้งดีไหม อิอิ ขอบคุณทุกคนที่เสียเวลามาอ่านนะคะ
เมื่อความรู้สึกรักที่หวนคืนหาแฟนเก่า
จนวันเกิดเขาเราก็หาบ้านเลขที่เขาจากที่เคยสั่งของจากเว็บที่เคยซื้อของออนไลน์ (ก็พยายามจะขุดหา 55) ก็ส่งของขวัญไปให้ทางไปรษณีย์แต่ไม่ได้ลงผู้ส่งไม่อยากให้เขารู้ เหมือนเป็นพวกหวังดี 55 แล้วก็ทำการ์ตูนอวยพรให้เขาในเฟส เขาอ่านแต่เพื่อรับรู้แต่ไม่ตอบ55 (เจ็บไหมหล่ะหัวใจ) พอเขาได้ของขวัญเขาคงสงสัยทักไลน์มาหาเรา ตอนแรกก็ไม่ยอมรับจนหมดหนทางเลยยอมรับไป โกหกไม่เนียนเลยเรา ก็เลยตัดสินใจขอโอกาสเขาอีกครั้ง คำตอบตอบที่ได้คือ ขอโทษนะ แล้วเขาก็บล็อคไลน์เราไป (น้ำตาไหลเป็นเขื่อนกันเลยทีเดียวคับท่านผู้ชม 55) ก็เลยตัดใจเอาว่ะเขาหมดรักเราแล้วแอบสมเพสตัวเองทิ้งเขาเองยังจะไปอ้อนวอนเขาอีก 55 มันสมน้ำหน้าจริงๆ ร้องเป็นเพลงเลยทีเดียว ตอนนั้นใจมันยอมแพ้แล้ว ไม่รู้เราเสียใจกับรักที่ไม่กลับมาทำไมต้องนานเกือบปี ส่องเฟสเขาทุกวันเพื่อเพียงแค่ได้เห็นรูปเขา นอนไม่หลับมานาน จนต้องพึ่งธรรมะก็พอช่วยให้รู้สึกดีบ้าง เบื่ออาหารน้ำหนักลง 55 ของแถม เหมือนอกหักอีกครั้งเพราะการกระทำตัวเอง
ตอนช่วงที่เราส่งของขวัญไปให้เขาเราแอบสมัครเฟสอื่นแอดไปหาเขาโดยที่เขาไม่รู้ว่าคือเราเพราะเราใช้รูปคนอื่น เพื่ออยากดูว่าเขาได้ของขวัญไหม แล้วจะปิดบัญชี แต แต่ แต้ !!!เขาทักมาหาเราโดยที่ไม่รู้ว่าคือเรา อยากคุยกับเรา (คิดในใจเอาแล้วไง งานเข้าบังเอิญไปไหม ถ้าเขารู้ว่าเป็นเราจะทำไง ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกดีใจเลยด้วยซ้ำ 55) เราเป็นคนตลกมั้งชอบเล่นมุก เขาเลยอยากคุยกับเรา ตอนคุยก็แอบถามเรื่องแฟนเก่าไป
ชิซูกะ : แกโดนแฟนทิ้งหรือแกไปทิ้งแฟนอ่อ (ทิ้งเขายังมีน่าไปถามเขาอีกนะคุณ55)
โนบิตะ : แฟนทิ้ง (คิดในใจ อ้า!! จุก ยันขั้วลิ้นปี่)
ชิซูกะ : ความรุ้สึกมันเกลียดหรือรัก หรือเฉยๆๆ
โนบิตะ: ไม่ได้เกลียดแต่ไม่ได้รักแล้ว (ได้ยินคำนี้เราควรเสียใจสิ แต่!! เราไม่มีน้ำตาสักหยดเลยไม่รู้ทำไม)
ชิซูกะ : ถ้ามีคนรอแกร้องไห้อ้อนวอนแก ทั้งที่ทำแกเสียใจมาก แกจะทำไง
โนบิตะ : ตอบยาก ก็ไม่ต้องคุยกัน เขาทำเราเสียใจ
ชิซูกะ : สมมตินะ แฟนเก่ารอแกมานานเป็นปีงี้ แกรู้สึกไงประมาณนี้
โนบิตะ : เฉยๆ นิ่งๆ ไม่รู้สึกอะไรเลย
จากนั้นก็คุยกันเรื่องเรื่อยเปื่อย แต่ในใจคิดตลอด ทำไมไม่มีความสุข อารมณ์แบบเหมือนตอนจีบกันใหม่ๆแต่เขาไม่รู้ว่าคือเรา รู้สึกผิดมาก เขาอยากคุยโทรศัพท์กับเรา แต่เราบอกเขาให้คุยกันในแชทไปก่อน ถ้าใช่ค่อยเจอกันไม่ใช่ค่อยแยกย้าย คิดเสมอเราเอาความรู้สึกของคนที่เรารักทำแบบนี้ได้ไง ถ้าเจอกันเขาจะผิดหวังไหม แต่เราอาจเจอเขาอยากขอปรับความเข้าใจ พยายยามคิดเสมอทำไมเราเห็นค่าคนๆนึงเมื่อเราเป็นคนไล่เขาไปจากชีวิตที่เขาดีกับเรามาตลอด อยากให้คนที่ได้อ่านหันไปมองคนข้างๆในวันที่เราไม่เข้าใจกัน เบื่อหน่ายกัน นึกถึงตอนที่เราทำความรู้จักกัน เอาใจเขามาใส่ใจเราให้มาก เรื่องมันเศร้า น้ำตาจิไหล TT อยากส่งดอกไม้ไปให้แทนคำขอโทษแต่ไม่อยากให้เขารู้แต่กลัวเขารำคาญ ไม่รู้จะทำยังไงดี อยากหายไปจากชีวิตเขาแต่อีกใจก็อยากปรับความเข้าใจโดยที่เห็นหน้ากัน
พิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยนะค่ะ พิมพ์ซะยาวไปจังหวัดเลย55
ตั้งกระทู้ไม่ค่อยบ่อย55 คิดอยู่นานว่าจะตั้งดีไหม อิอิ ขอบคุณทุกคนที่เสียเวลามาอ่านนะคะ