ผมเห็นด้วยครับ ความเห็นส่วนตัว มนุดเมียแม้เป็นเพศอ่อนแอ บางทีเราก็ต้องลงไม้ลงมือบ้าง ไม่งั้นเหลิง ...อย่างผมก็เหมือนกัน  อาทิตย์ก่อน มีผู้บังคับบัญชามาตรวจงานที่โรงพัก กำลังง่วนๆ กันอยู่ มนุดเมีย โทรมาบอกอยากกินต้มยำปลากับ ปลาเนื้ออ่อนทอดกระเทียมที่ร้านปลาใหญ่ พิจิตร  เราก็บอกรอก่อน เพราะมีงานอยู่  มนุดเมียออกอาการงี่เง่า โทรเซ้าซี้ต่อว่าเหน็บแนม โทรมาอยู่นั่น สุดท้ายบอก "ถ้าไม่ได้กินกับข้าวที่บอก เมิงไม่ต้องเข้าบ้านมาเลยนะ " ผมนี่โมโหจนหูอื้อตัวสั่น นายพูดอะไรฟังรู้บ้างไม่รู้บ้าง  ได้แต่กัดฟัน .." เมิงเป็นแม่กุเรอะ เดี๋ยวเถอะเมิง เมิงงงงง "  พอคณะตรวจงานกลับ ผมนี่วิ่งกลับบ้านพักเลย เปิดประตูปัง เจอหน้านังมนุดเมียมองอยู่...บอกตรงๆ ผมทนมานานพอแล้ว ครั้งนี้สุดๆ เข้าไปชี้หน้าด่าเลย " อิ 5 เมิงเป็นแค่เมีย ไม่ใช่แม่กุ เมิงไม่ให้เกียรติกุ เพราะฉะนั้นเมิงกะกุขาดกัน ออกไปจากบ้านกุเดี๋ยวนี้ อิควายดิน " มนุดเมีย นิ่งเงียบไม่เถียงโต้ตอบสักคำ ขนาดผมเอานิ้วจิ้มหน้า แถมมะเหงกซัดที่หัวไป 2-3 โป๊ก เฉยแฮะ  นี่แหละพอเราเอาจริง ก็สิโรราบ...

ปล. ลืมบอกไป  มนุดเมียที่บอกข้างบน มันอยู่ในรูปน่ะ รูปติดข้างฝาบานเบ้อเริ่ม  ด่ารูปมันหง่ะ.. เอาจนสะใจ ไม่เถียงสักแอะ แหะๆๆๆ  ซ้อมกับรูปไว้ก่อน ตัวจริงคงรอความกล้าหาญระดับชาติอีกสักพักใหญ่ๆ  ..ลืมบอกไป กับข้าวน่ะ ให้ตังค์ลูกน้องซื้อไปฝากที่บ้านแม่ยายซึ่งมนุดเมียไปลันล้าอยู่โน่น ตั้งแต่วางโทรศัพท์ละ ให้มันรู้ซะบ้างว่าไปเป็นไผ มนุดเมีย