ที่จริงน่าสนใจตั้งแต่ เห็น t-ser แล้ว แต่เพิ่งได้ดูว่าวันนี้ พอได้ดู พูดได้เลย
น่าติดตามไม่ควรพลาดสักตอน

เราเคยเรียนจิตวิทยาที่เกี่ยวกับสื่อและเด็ก มันเป็นวิชาเลือก ที่ตอนนั้น เรียนตามเพื่อน แอบคิดว่าต้องน่าเบื่อ ต่อพอได้เรียน มีอะไรที่น่าสนใจมากกว่าที่คิด ยิ่งตอนได้ทำค่าย ไปบริจาคของกับเด็กๆ หลายครั้งเราร้องไห้เพราะเรื่องราวของเด็กๆ เด็กตัวเล็กๆถูกพ่อแม่ทำร้าย มีร่องรอยตามร่างกาย เปรียบกับปัญหาที่เราเจอมันเล็กน้อยเหลือเกิน

สังคม เป็นส่วนสำคัญ ที่บ่งบอกถึงพัฒนาการของเด็ก วัยเติบโต วุฒิภาวะ
หรือพฤติกรรมเลียนแบบ

เคยเจอพ่อแม่พูดหยาบคายตะคอกใส่เด็กตัวเล็กๆ สี่ห้าขวบในห้าง ตกใจค่ะ นี่เราเติบโตมาแบบโลกสวยหรือไงถึงไม่เคยเจอ ก็เปล่านะ เรื่องแย่ก็มีเห็น แต่รู้สึกเกินไปกับกรณีนี้ หลังจากนั้นก็ได้เจอเป็นแบบปกติ

อยากให้ครอบครัวพ่อแม่ ผู้ปกครองได้ดู
การทำร้ายจิตใจทางอ้อม มันเลวร้ายแค่ไหน พ่อแม่บางคนไม่รู้ตัว ไม่สนใจความรู้สึกลูกด้วยซ้ำ

ที่สังคมไทย เป็นอยู่ทุกวันนี้ คือการไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ การละเลย ปัญหาเลยมากมาย

พฤติกรรมพ่อแม่ เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ลูกเลียนแบบ ไม่ห้าม ดุ ต่อว่า แต่ไม่มีเหตุอธิบายให้เด็กเข้าใจ

ละครที่ชอบมีไม่กี่เรื่อง แต่ที่พูดได้ว่ารักยิ่งน้อย และถ้ารัก ก็จะกลับมาย้อนดูบ่อยๆ  

แม้มันจะยาก ที่จะช่วยกัน แต่ก็อยากพูดประโยคนี้ " ช่วยกันสร้างสังคมที่ดี ช่วยกันนะ"  

สำหรับพระนาง

ตอนแรก ไม่ชอบพระเอก ไม่ชอบเฉยๆไม่มีเหตุผล อาจจะไม่ถูกชะตา(ดูไร้สาระเนอะ)
จำชื่อไม่ได้ ไม่เคยดูเรื่องที่เขาเล่นด้วย ตอนนี้เราสิ่งนี้ลบจากใจแล้ว ด้วยบท ด้วยการแสดง ขอยกมือส่งยิ้มให้

พี่จ๊ะ ชอบค่ะ เราไม่ค่อยดูละครที่เขาแสดงเท่าไร ซิกเซนดูบ้างไม่ดูบ้าง แต่ชอบบุคลิคทั้งตัวจริงทั้งในละคร การแสดง โอเคแบบว่าดีมาก

ถ้าภาษาไม่ได้เรื่อง เขียนผิดเยอะ อ่านลำบากขออภัยด้วยนะคะ