กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรานะ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วย

ปัญหาของเรามีอยู่ว่า เราเป็นผู้หญิงที่ไม่ค่อยชอบอยู่ในที่ที่มีผู้ชายเยอะๆ
ไม่รู้ทำไม เราเป็นคนขี้อายและไม่กล้าแสดงออก เราไม่ชอบสังคมคนเยอะๆ
เวลาเราเขินเราจะไม่เป็นตัวของตัวเองเลย จะรู้สึกตื่นเต้นตลอดเวลา ทำอะไรไม่ถูก

เรื่องมีอยู่ว่า วันนึงมีคนชอบเรานะ ซึ่งเป็นเพื่อนของน้องเราเราคุยกันในแชท
ก็ปกติมีเล่นมุขนิดๆหน่อยๆ แต่พอเจอหน้ากันเรากลับไม่มองหน้าเค้าเลย
จนคนที่ชอบเราถามน้องว่า ทำไมพี่แกไม่มองเราเลยว่ะ แต่คือเราเขินไง
ไม่รู้จะเขินอะไรนักหนา 😑 เราก็กลัวว่าเค้าจะว่าเราหยิ่ง

วันนี้เจอคนที่เราชอบ เราชอบเค้ามากเลยนะ เค้าก็รู้ว่าเราชอบคนเหมือนเวลาคุยเราจะชอบทักเค้าไปก่อน
ในแชทหาเรื่องชวนเค้าคุย เค้าก็เล่นมุข เราก็เล่นมุขกับเหมือนกันแต่พอเจอกัน
พอเค้าทักเราเท่านั้นแหละ เราก็ตื่นเต้นใจเต้นรัวๆๆๆ เค้าถามอย่างเราตอบอีกอย่าง
ไม่เป็นตัวของตัวเองแล้วเราก็เดินหนีเค้าไป ก็เพราะแค่เขินแค่นั้น ถ้าคนที่อยู่ด้วยกัน
กับเราก็จะรู้ว่าเราเป็นคนที่ขี้อายมากๆ แต่เค้าทักมาบอกว่า วันนี้ทักเหมือนไม่อยากคุยด้วยนะ
เหมือนเค้าเป็นตัวประหลาด น่ารังเกียจเลย แบบเดินหนี เหมือนเค้าน่ากลัวอะไรแบบนี้ แต่จริงๆคือคนหล่อมากๆ

คือใครมีวิธีที่สามารถเอาความขี้อาย ความเขิน ออกไปได้บ้าง เราเป็นคนที่ไม่ทักใครก่อน
เวลาเจอถ้าอยากคุยกับเราคือต้องทักเราก่อนนะ เรากลัวว่าเราหยิ่ง แต่จริงๆแล้วเราไม่กล้าทัก
ไม่กล้าพูด ไม่กล้าถาม เพราะเราเขินน เราควรทำยังไงดีบ้างทีเราก็อึดอัดชอบมานั่งคิดว่า เรา
เป็นอะไรทำไมต้องเขินอะไรขนาดนี้