เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นดี้อายุ 27 ส่วนทอมอายุ 21 (เราเป็นญาติกัน คือ ยายของเราเป็นพี่น้องกัน ส่วนแม่ของเราทั้งสองคนก้อเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน) เราสองคนเป็นคนต่างจังหวัดมาเจอกันที่งานรับปริญญาญาติที่กทม. เราก้อทักทายกันตามปกติเลขเบอร์ แอดเฟสบุ๊ก กันตามมารยาท สักพักผ่านไป2อาทิตย์ ทอมถึงจะทักมาทางเฟสบุ๊ก ถามไถ่กันตามประสาคนรู้จัก ตอนนั้นเราอยู่ปี 3 ใกล้จะขึ้นปี 4 จากนั้นทอมก้อหายไปนานมากประมาณ 6 เดือนก้อมีเพื่อนใหม่แอดมาทางskype ใช่แล้ว..นั้นคือทอม ตอนนั้นทอมอยู่จีนไปซัมเมอร์ ระหว่างที่อยู่จีนช่วงเย็นหลังเลิกเรียนก้อจะคุยกันตลอด บ่นกันบ้างแบบเรื่องเพื่อน  เรื่องเรียน ปรึกษาโน้นนี่ ก้อหลังจากทอมซัมเมอร์ที่จีน3เดือนก็กลับมาไทย ตอนนั้นทอมกลับมาเรียนม.6 ก้อไม่ได้คุยกันอีก  เราก้อเรียนจบมหาลัยกลับมาอยู่บ้าน ว่างงานอยู่ประมาณ3เดือนระหว่างที่อยู่บ้านก้อเปิดโน๊ตบุ๊คท่องโซเชียลต่างๆนาๆเป็นวันๆ ย่างเข้าเดือนที่2ของการว่างงาน ทอมก้อคอลวิดีโอมาทางskypeหลังจากนั้นก้อคุยกันแทบทุกวันเปลี่ยนจากทางคอลวิดีโอมาเป็นทางมือถือ จนเราได้งานทำ....คุยไปเรื่อยๆทอมมาปรึกษาบอกว่าเลิกกับแฟน เราก้อเลยช่วยปลอบใจอยู่สักพัก ทอมมันอกหัก...ไอ้เราก้อไม่เคยมีแฟนเป็นทอมมาก่อน 555 จากนั้นทอมก้อขอโทรมาคุยเรื่อยๆ......ผ่านไปประมาณ3เดือนการคุยของเรากับทอมเริ่มถี่ขึ้นจากวันละครั้งกลายเป็นทุกชั่วโมง จนเราเริ่มชักสงสัยว่าคิดอะไรกับเราหรือเปล่า เลยถามออกไป....คำตอบที่ได้ คือ ใช่!!!! ทอมมันคิด ส่วนเราอึ้ง....หา!!จริงดิ?! คือ เราคุยกับเค้ามันก้อรู้สึกดีมาตลอดแต่ไม่รู้ว่าความสัมพันมันเป็นแบบไหน....เพราะคิดว่าเป็นญาติกันคงไม่มีอะไรมาก ส่วนเราหรอ....เราก้อให้คับตอบทอมเหมือนกันว่าคุยแล้วรู้สึกดีแต่ไม่รู้ว่ามันใช่ไหม  ผ่านไปประมาณ4เดือนเราขอทอมเป็นแฟน...เพราะว่าทอมใส่ใจดีมากถึงจะไม่ได้เจอกันก้อจะโทรถามตลอดฯลฯ เราตกลงเป็นแฟนกันและคบกันได้ประมาณ1ปีแม่ฝั่งทอมรู้ว่าเราคบกันเลย.....มาเคลียร์กันที่บ้านเรา บอกว่าเรานะหลอกเด็ก อีกทั้งโตแล้วไม่รู้จักอะไรผิดถูก. หลังจากเกิดเรื่องเราก้อขาดการติดต่อ...แล้วกลับมาคุยกันอีกตอน ทอมเข้ามหาลัยตอนนั้นแอบคุยกัน แต่ทางฝั้งแม่เรา...ยอมรับในสิ่งที่เราเป็นและยอมรับทอมด้วย(ก่อนหน้านั้นเราทะเลาะกับแม่แต่เราก้ออธิบายเหตุผลว่าเรารักกันไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนและก้อยังดูแลพ่อแม่ได้) เราตกลงกับเขาว่าเราจะไปหาเดือนละครั้ง เพราะทอมอยู่ต่างจังหวัด ห่างกันประมาณ270กม. ก้อทำแบบนี้จนทอมขึ้นปี 2. เราต่างเก็บเงินกันทั้งสองฝากประจำ2ปี คนละบัญชี เดือนตุลาสิ้นสุดก้อจะซื้อแหนวมาหมั้นกัน  แต่เมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมาแม่ทอมจับได้ว่าเราคบกันอีก แม่ฝั่งทอมบอกว่าจะเลือกให้เดือดร้อนกันทั้ง2ฝ่ายหรือจะเคลียร์กันเอง ทอมเลือกจะเคลียร์กับเรา เราคบกันมา3ปีย่างปีที่4 ก้อต้องเลิกกันทั้งที่ยังรักกัน ส่วนเรื่องเงินที่ออมไว้ทางฝั่งทอมก้อต้องปิดบัญชีทั้งที่ยังฝากไม่ครบ ยังขาดอีกแค่8เดือน เรื่องแหวนหมั้นก้อต้องยกเลิก.....อะไรที่วางแผนกันไว้ก้อจบสิ้น เคยคุยกับฝั้งทอมว่าเรียนจบจะคุยกับแม่ไหม ทอมบอกจะคุย...จะไปเคลียร์ แต่มาวันนี้ทอมบอกว่าชักไม่แน่ใจว่าจะคุยกับแม่ทอมได้ไหมเพราะแม่ทอมเป็นคนดุ พูดอะไรตัดสินใจอะไรก้อต้องได้ แม่ทอมเป็นคนรับราชการมีธุรกิจส่วนตัวหลายสาขา มีหน้ามีตาในสังคม. เราเคยถามทอมว่า...ยามแม่แก่แล้วใครจะอยู่ข้างทอม ทอมบอกว่า....ก้อไม่มีใครดูแล แล้วทำไมถึงเลือกเราไม่ได้...ถึงเลือกเราทอมก้อยังรักแม่ได้เหมือนเดิม. ทอมตอบว่า....ถ้าเลือกเราแม่ทอมจะตัดขาดความสัมพันธ์แม่ลูก. เราไม่มีไรจะพูดต่อได้แต่ร้องไห้....หาวิธีแก้ก้อไม่รู้จะทางไหน

ใครพอจะมีคำแนะนำบ้างคะ???

เผื่อเราจะกลับมารักกันได้

เราควรทำไงได้บ้าง??

แล้วทอมทำอะไรได้บ้าง??