มะขามที่เป็นเชื้อราเพราะติดเชื้อราตั้งแตระยะเปนดอก โดยสปอรของเชื้อราอาจปลิวลงไปตกลงบนยอดเกสรตัวเมีย และเจริญลงไปในรังไข หรืออาจปลิวลงไปพรอมกับละอองเกสรตัวผูจากนั้นเจริญเติบโตขึ้นมาพรอมกับผนังรังไข จึงทําใหสามารถตรวจพบเชื้อราในฝกมะขามไดตั้งแตอายุ 1 – 8 เดือน และในฝกสุกอายุ 9 – 10 เดือน โดยที่ไมพบรองรอยของการติดเชื้อราที่ผิวนอก




       ปญหาการเกิดเชื้อราทําใหคนไมนิยมซื้อมะขามหวานเทาที่ควร เพราะไมมั่นใจวามีเชื้อราหรือไม ซึ่งมองจากภายนอกจะดูไมออกมองไมเห็นรองรอยการทําลายก็ยังพบเชื้อราในฝกอีก การปองกันและกําจัดเชื้อราในมะขามหวานจึงนับวามีความสําคัญอยางยิ่ง แตสวนใหญมีการศึกษาวิธีการปฏิบัติหลังจากการเก็บเกี่ยว เชน การผึ่งแดด การนึ่ง การอบในเตาพลังงานแสงอาทิตย อบในเตาไมโครเวฟ การรมดวยกํามะถัน การเก็บในหองเย็น การฉายรังสี  ซึ่งวิธีการตางๆ ที่กลาวมาแลวก็สามารถที่จะยับยั้งเชื้อราไมใหลุกลามตอไปได้  แตก็ยังเหลือรองรอยการถูกทําลาย เห็นสปอรของราติดอยู  ซึ่งผูบริโภคส่วนใหญ่ไมยอมรับ  ดังนั้นวิธีการปองกันไมใหเกิดเชื้อราตั้งแตอยูบนตนจึงมีส่วนสำคัญ โดยปจจัยที่ทําใหเชื้อราเจริญเติบโตดีก็คือปริมาณฝน ความชื้นในดินและในอากาศ ปริมาณน้ําตาลซูโครสในเนื้อมะขาม ความหนาของเนื้อ ตนที่เกิดเชื้อรามากมักมีรมเงามาบังแสง หรือตนที่อยูในที่ลุ่มและทรงพุมหนาแนนทึบจะเกิดเชื้อราไดมาก หวังว่าคงได้ความรู้บ้างพอสมควรนะครับ