สวัสดีครับพี่ ป้า น้า อา แห่งห้องคนบ้ามือหมุนที่เคารพทุกๆท่าน!!!
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ผมต้องเป็นสารถีจำเป็นในการขับรถพาภรรยาไปประชุมที่กระทรวงพัฒนาสังคมฯย่านโบ้เบ้
ระหว่างรอ จึงมีเวลาว่างเหลือเฟือ เลยตัดสินใจไปเดินเล่นย่านหลังกระทรวง ถิ่นเก่าที่คุ้นเคยเมื่อครั้งอดีต
ในบริเวณนั้นจะมีตลาดค้าของเก่าประเภท
“แบกะดิน” อยู่เป็นจำนวนมากครับ
มีสินค้าเก่าหลากหลาย เรียกว่าสากเบือยันเรือรบ แถมยังมีราคามิตรภาพมากๆ
“มีแบงค์ห้าร้อยใบเดียว เที่ยวได้ทั้งวัน” ว่างั้นเหอะ!!!
……………
……………
เดินไป เดินมา ปรากฏว่าผมไปเจอกล้องคอมแพคฟิลม์ออโต้โฟกัสเก่าๆพังๆของนิคอนตัวหนึ่ง
วางกองอยู่รวมกับเครื่องชาร์ทแบตเตอรี่มือถือจำนวนมาก
ผมไม่สนใจครับ ปล่อยผ่าน แล้วตั้งใจเดินไปแผงข้างๆต่อ
แต่สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปเห็นสิ่งของบางอย่างติดอยู่บนนิคอนตัวนั้น
มันคือฟิลเตอร์
L37 ขนาด
46mm ของนิคอนแท้ๆสภาพสวยปิ๊ง
อยากได้เลยครับ เพราะเลนส์โมดิฟายหลายตัวของรัสเซียที่ผมโมดิฟายมาใช้นั้นมันใช้ฟิลเตอร์ไซส์นี้ครับ
ทั้ง
Industar-81 ,
Industar-95 ,
Triplet 69-3 และ
Helios-89 จึงวางแผนเอามาใช้กับเลนส์เหล่านี้
ลองสอบถามเฮียคนขายซึ่งกำลังนอนดูดบุหรี่ซองละ 87 บาทอย่างสบายอารมณ์บนเก้าอี้นอนสีส้มสดใส
“เฮียครับๆ ผมขอซื้อเฉพาะฟิลเตอร์อันนี้ได้ป่าวครับ???” ผมส่งสายตาอ้อนวอน
โดยกะว่าคงจะได้รับคำตอบสักสองสามร้อยบาทประมาณนั้น
แต่เฮียแกดันทะลึ่งตอบกลับมาว่า
“เอาไปทั้งหมดนั่นแหละ ผมขายแค่ร้อยเดียว!!!”
ผมรีบควักกะตังค์แบงค์ร้อยสีแดงๆหนึ่งใบส่งให้แกทันที โดยไม่ยอมรอเงินทอนด้วยนะเนี่ย HA HA HA!!!
เท่ากับว่าผมได้ฟิลเตอร์
L37 46mm ของนิคอนในราคาแค่ร้อยเดียวครับพี่น้อง
แถมยังได้เลนส์
Nikon 2.8/35 ติดมาอีกหนึ่งตัว ทั้งๆที่ไม่อยากได้มันเลยสักกะนิด
แถมยังพ่วงสายคล้องคอสีดำของแท้ แปะแบรนด์นิคอนมาอีกหนึ่งเส้น โชคดีเป็นบ้า!!!
ซึ่งใครหลายคนที่รู้ราคา ก็จะทราบดีว่าฟิลเตอร์ของนิคอนนั้น
“แพง” ทุกตัวครับ
ผมเข้าไปเช็คใน E-bay ได้ความว่าเจ้า L37 46mm ตัวนี้ต้องเตรียมเงินขั้นต่ำ 700 บาทนะครับ
จึงจะมีสิทธิ์เป็นเจ้าของ
ตอนแรกกะว่าจะปล่อยกล้องทิ้งไว้แบบนั้น เพราะขี้เกียจโมดิฟาย
แต่วีคเอนด์นี้ไม่มีโปรแกรมที่ไหน เลยถอดออกมาดูเล่นๆ
ชิ้นเลนส์สวยมากครับ ไม่มีร่องรอยใดๆทั้งสิ้น เข้าใจว่าคงเกิดจากการสวมฟิลเตอร์เอาไว้ตลอดเวลา
เมื่อถอดออกมาแล้วพบว่ามันใช้แผ่นเพลทโลหะเป็นเฮลิคอยด์ไปในตัว
และยังมีชัตเตอร์สองใบทำหน้าที่ควบคุมช่องรับแสงแทนการใช้ใบเบลดในตัวเลนส์
ซึ่งถือเป็นปกติของกล้องคอมแพคทั่วๆไปนะครับ
ตอนแรกกะจะ
“หยุด” แค่นั้น แต่ไหนๆก็รื้อออกมาแล้ว ทำให้เสร็จไปเลยน่าจะดี จะได้ไม่มีอะไรมาค้างคาใจ
ผมจัดการ
“ถอด แกะ แงะ” ทุกอย่างที่ไม่จำเป็นบนเพลทนั้นออกทั้งหมด
เหลือเอาไว้เพียง
“เดือย” ที่ทำหน้าที่เปิดปิดชัตเตอร์เท่านั้น
เพื่อให้มันทำหน้าที่แทนใบเบลด ควบคุมช่องรับแสงครับ
จากนั้นใช้ตะไบถูบริเวณหัวน๊อตต่างๆที่ยังค้างอยู่ ถูให้เรียบไปเลยแล้วพ่นสีดำด้านทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
จับประกบกับอแดปเตอร์ M39-M4/3 เป็นการชั่วคราว เพื่อทดสอบ
ซึ่งมันยังโฟกัสอินฟินิตี้ไม่ได้นะครับ ต้องสร้างใหม่ให้มีความสูงประมาณ 4.5mm แล้วจับประกบกับ C-mount-M4/3
รับรองคราวนี้โฟกัสอินฟินิตี้ได้แน่นอน เอาไว้มีเวลาว่างๆค่อยไปโรงกลึงให้ช่างอ๋าช่วยสงเคราะห์ให้
ลองประกบอแดปเตอร์แล้วลองถ่ายภาพ ปรากฏว่ามีแสงรั่วเข้าไปครับ
รู้อยู่แล้วแหละว่ามันลอดเข้าไปจากรูน๊อตต่างๆมากมายบนแผ่นเพลท
แต่ไม่คิดว่ามันจะเยอะแยะมากมายปานนั้น เลยเอาเทปกาวสีดำแปะไว้ก่อน
เพื่อทดสอบเท่านั้น คราวหน้าจะหาเคฟล่าร์สีดำแปะเข้าไปแทน รับรองหล่อกว่านี้หลายเท่าครับ
ด้วยข้อจำกัดที่ยัง
Infinity ไม่ได้ จึงทดสอบการถ่ายภาพ
Close focus เป็นหลัก เพื่อดูแสง สี เสียงของมัน
ปรากฏความคมแบบนิคอนมาเต็มๆครับ ไม่ต้องสาธยายอะไรให้มากความ
สีสันตามสไตล์พี่นิคครับ สดใส จัดจ้าน ถึงแม้มันจะเป็นเลนส์ที่มาจากกล้องคอมแพคออโต้โฟกัสก็ตาม
แต่สิ่งที่น่าสนใจมากที่สุดจากเจ้านี่ก็คือ
“มันให้โบเก้เป็นสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด” ครับ
ทั้งนี้เกิดจากการที่มันใช้ใบชัตเตอร์แค่สองใบในการคุมช่องรับแสง
ซึ่งถือว่าเป็นเอกลักษณ์ที่สำคัญอย่างที่สุดของมันนะครับ
สรุปก็คือว่า เงินหนึ่งร้อยบาทมันให้ฟิลเตอร์
L37 46mm
แถมยังได้เลนส์
NIKON 2.8/35 มาอีกตัวหนึ่ง แถมยังโมดิฟายได้ง่ายมากๆ
อีกทั้งยังมีสายคล้องคอนิคอนของแท้เอาไว้มัดถุงก๋วยเตี๋ยวให้ลูกไปโรงเรียน
อย่างนี้แถวๆบ้านเขาเรียกว่า
“ถูกหวยชัดๆ” HA HA HA!!!
หมายเหตุ ภาพที่ไม่คมเกิดจากการโฟกัสที่ผิดพลาดของผมเองนะครับ ไม่เกี่ยวกับคุณภาพของเลนส์!!!
...............
...............
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง เดินทางด้วยสติเสมอครับ
สวัสดี!!!
Square bokeh by NIKON แบบบ๊องส์ๆๆๆ
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ผมต้องเป็นสารถีจำเป็นในการขับรถพาภรรยาไปประชุมที่กระทรวงพัฒนาสังคมฯย่านโบ้เบ้
ระหว่างรอ จึงมีเวลาว่างเหลือเฟือ เลยตัดสินใจไปเดินเล่นย่านหลังกระทรวง ถิ่นเก่าที่คุ้นเคยเมื่อครั้งอดีต
ในบริเวณนั้นจะมีตลาดค้าของเก่าประเภท “แบกะดิน” อยู่เป็นจำนวนมากครับ
มีสินค้าเก่าหลากหลาย เรียกว่าสากเบือยันเรือรบ แถมยังมีราคามิตรภาพมากๆ
“มีแบงค์ห้าร้อยใบเดียว เที่ยวได้ทั้งวัน” ว่างั้นเหอะ!!!
……………
……………
เดินไป เดินมา ปรากฏว่าผมไปเจอกล้องคอมแพคฟิลม์ออโต้โฟกัสเก่าๆพังๆของนิคอนตัวหนึ่ง
วางกองอยู่รวมกับเครื่องชาร์ทแบตเตอรี่มือถือจำนวนมาก
ผมไม่สนใจครับ ปล่อยผ่าน แล้วตั้งใจเดินไปแผงข้างๆต่อ
แต่สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปเห็นสิ่งของบางอย่างติดอยู่บนนิคอนตัวนั้น
มันคือฟิลเตอร์ L37 ขนาด 46mm ของนิคอนแท้ๆสภาพสวยปิ๊ง
อยากได้เลยครับ เพราะเลนส์โมดิฟายหลายตัวของรัสเซียที่ผมโมดิฟายมาใช้นั้นมันใช้ฟิลเตอร์ไซส์นี้ครับ
ทั้ง Industar-81 , Industar-95 , Triplet 69-3 และ Helios-89 จึงวางแผนเอามาใช้กับเลนส์เหล่านี้
ลองสอบถามเฮียคนขายซึ่งกำลังนอนดูดบุหรี่ซองละ 87 บาทอย่างสบายอารมณ์บนเก้าอี้นอนสีส้มสดใส
“เฮียครับๆ ผมขอซื้อเฉพาะฟิลเตอร์อันนี้ได้ป่าวครับ???” ผมส่งสายตาอ้อนวอน
โดยกะว่าคงจะได้รับคำตอบสักสองสามร้อยบาทประมาณนั้น
แต่เฮียแกดันทะลึ่งตอบกลับมาว่า “เอาไปทั้งหมดนั่นแหละ ผมขายแค่ร้อยเดียว!!!”
ผมรีบควักกะตังค์แบงค์ร้อยสีแดงๆหนึ่งใบส่งให้แกทันที โดยไม่ยอมรอเงินทอนด้วยนะเนี่ย HA HA HA!!!
เท่ากับว่าผมได้ฟิลเตอร์ L37 46mm ของนิคอนในราคาแค่ร้อยเดียวครับพี่น้อง
แถมยังได้เลนส์ Nikon 2.8/35 ติดมาอีกหนึ่งตัว ทั้งๆที่ไม่อยากได้มันเลยสักกะนิด
แถมยังพ่วงสายคล้องคอสีดำของแท้ แปะแบรนด์นิคอนมาอีกหนึ่งเส้น โชคดีเป็นบ้า!!!
ซึ่งใครหลายคนที่รู้ราคา ก็จะทราบดีว่าฟิลเตอร์ของนิคอนนั้น “แพง” ทุกตัวครับ
ผมเข้าไปเช็คใน E-bay ได้ความว่าเจ้า L37 46mm ตัวนี้ต้องเตรียมเงินขั้นต่ำ 700 บาทนะครับ
จึงจะมีสิทธิ์เป็นเจ้าของ
ตอนแรกกะว่าจะปล่อยกล้องทิ้งไว้แบบนั้น เพราะขี้เกียจโมดิฟาย
แต่วีคเอนด์นี้ไม่มีโปรแกรมที่ไหน เลยถอดออกมาดูเล่นๆ
ชิ้นเลนส์สวยมากครับ ไม่มีร่องรอยใดๆทั้งสิ้น เข้าใจว่าคงเกิดจากการสวมฟิลเตอร์เอาไว้ตลอดเวลา
เมื่อถอดออกมาแล้วพบว่ามันใช้แผ่นเพลทโลหะเป็นเฮลิคอยด์ไปในตัว
และยังมีชัตเตอร์สองใบทำหน้าที่ควบคุมช่องรับแสงแทนการใช้ใบเบลดในตัวเลนส์
ซึ่งถือเป็นปกติของกล้องคอมแพคทั่วๆไปนะครับ
ตอนแรกกะจะ “หยุด” แค่นั้น แต่ไหนๆก็รื้อออกมาแล้ว ทำให้เสร็จไปเลยน่าจะดี จะได้ไม่มีอะไรมาค้างคาใจ
ผมจัดการ “ถอด แกะ แงะ” ทุกอย่างที่ไม่จำเป็นบนเพลทนั้นออกทั้งหมด
เหลือเอาไว้เพียง “เดือย” ที่ทำหน้าที่เปิดปิดชัตเตอร์เท่านั้น
เพื่อให้มันทำหน้าที่แทนใบเบลด ควบคุมช่องรับแสงครับ
จากนั้นใช้ตะไบถูบริเวณหัวน๊อตต่างๆที่ยังค้างอยู่ ถูให้เรียบไปเลยแล้วพ่นสีดำด้านทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
จับประกบกับอแดปเตอร์ M39-M4/3 เป็นการชั่วคราว เพื่อทดสอบ
ซึ่งมันยังโฟกัสอินฟินิตี้ไม่ได้นะครับ ต้องสร้างใหม่ให้มีความสูงประมาณ 4.5mm แล้วจับประกบกับ C-mount-M4/3
รับรองคราวนี้โฟกัสอินฟินิตี้ได้แน่นอน เอาไว้มีเวลาว่างๆค่อยไปโรงกลึงให้ช่างอ๋าช่วยสงเคราะห์ให้
ลองประกบอแดปเตอร์แล้วลองถ่ายภาพ ปรากฏว่ามีแสงรั่วเข้าไปครับ
รู้อยู่แล้วแหละว่ามันลอดเข้าไปจากรูน๊อตต่างๆมากมายบนแผ่นเพลท
แต่ไม่คิดว่ามันจะเยอะแยะมากมายปานนั้น เลยเอาเทปกาวสีดำแปะไว้ก่อน
เพื่อทดสอบเท่านั้น คราวหน้าจะหาเคฟล่าร์สีดำแปะเข้าไปแทน รับรองหล่อกว่านี้หลายเท่าครับ
ด้วยข้อจำกัดที่ยัง Infinity ไม่ได้ จึงทดสอบการถ่ายภาพ Close focus เป็นหลัก เพื่อดูแสง สี เสียงของมัน
ปรากฏความคมแบบนิคอนมาเต็มๆครับ ไม่ต้องสาธยายอะไรให้มากความ
สีสันตามสไตล์พี่นิคครับ สดใส จัดจ้าน ถึงแม้มันจะเป็นเลนส์ที่มาจากกล้องคอมแพคออโต้โฟกัสก็ตาม
แต่สิ่งที่น่าสนใจมากที่สุดจากเจ้านี่ก็คือ “มันให้โบเก้เป็นสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด” ครับ
ทั้งนี้เกิดจากการที่มันใช้ใบชัตเตอร์แค่สองใบในการคุมช่องรับแสง
ซึ่งถือว่าเป็นเอกลักษณ์ที่สำคัญอย่างที่สุดของมันนะครับ
สรุปก็คือว่า เงินหนึ่งร้อยบาทมันให้ฟิลเตอร์ L37 46mm
แถมยังได้เลนส์ NIKON 2.8/35 มาอีกตัวหนึ่ง แถมยังโมดิฟายได้ง่ายมากๆ
อีกทั้งยังมีสายคล้องคอนิคอนของแท้เอาไว้มัดถุงก๋วยเตี๋ยวให้ลูกไปโรงเรียน
อย่างนี้แถวๆบ้านเขาเรียกว่า
“ถูกหวยชัดๆ” HA HA HA!!!
หมายเหตุ ภาพที่ไม่คมเกิดจากการโฟกัสที่ผิดพลาดของผมเองนะครับ ไม่เกี่ยวกับคุณภาพของเลนส์!!!
...............
...............
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง เดินทางด้วยสติเสมอครับ
สวัสดี!!!