เรากับแฟนคบกันมา8ปีโดยแฟนเราเป็นพี่เรา4ปีความรักของเราปีแรกๆก็ดีเราต้องเข้ามาเรียนทีกรุงเทพตั้งแต่เราอยู่ปวชส่วนแฟนเรียนอยู่ต่างจังหวัดระยะห่างไม่ได้ทำให้ความรักเราสองคนมีปัญหาเลยที่นี้แฟนเราจบปวสก็สสอบติดทีกรุงเทพแต่จำได้ใบแดงด้วยเลยไปเป็นทหาร1ปีเราก็ไปเยี่ยมแฟนทุกอาทิตพอครบปีกลับมาเรียนต่อแฟนเราเป็นคนไม่โรแมนติกอะไรเราก็ไม่ได้คิดมากอะไรเราคิดว่าแค่ให้เราสองคนรักกันก็พอเรากับแฟนต่าต่างคนต่างเรียนจบมีแพลนกันแล้วว่าเรียนจบเราจะแต่งงานกันแฟนเราเรียนวิศวได้งานที่โรงงานเราจะบอกว่าเราเป็นคนขี้หึงแต่ว่าแฟนเราไม่เคยแสดงว่านอกใจไรเลยเรามาอยู่กับแฟนเราไม่เคยเช็คเบอโทรออก ไลน์อะไรเลยเพราะความเชื่อใจของเรามันก็เกิดขึ้นจริงๆ เราจับได้ว่าเขาคุยกับคนอื่นในบริษัทโดยผู้หญิงคนนั่นเป็นแม่หม้าย แต่รุ่นเดียวกันเราเสียใจมากแฟนเราบอกแค่เพื่อนแต่เราระแวงทุกอย่างตั้งแต่นั้นมาเราก็เริ่มตามแฟนทุกอย่างแฟนเราบอกอึดอัดแม่บ้านไม่ตามเขาขนาดนี้เราอยากถามเราผิดใช่ไหมคนเป็นแฟนกันไม่มีสิทไรเลยมใช่ไหม แต่เพื่อนทั้งโทรหา ไลน์ โอนเงินให้ใช้ ซื้อโทรศัพให้ใช้เราุามแฟนทำไมทำแบบนี้เราเสียใจมากแลเคำพูดที่ทำให้เราเจ็บสุด แค่คบกันยังไม่สิทไรเลยในตัวเขาเพราะยังไม่แต่งงานไม่มีสิทไปก้าวก่ายไรมากเขาบอกว่าเราทำตัวเป็นแม่เขาทุกวันเราโกรธมากเอาเงินที่เราเคยเอาของเขาให้เขาไปหมดเลยในตัวมีแค่ตังเหรียญ100บาทเรานั่งอยู่ป้ายรถเมล์ตั้งแต่เช้าถึงเย็น เขาไม่เคยโทรมาเลยเราซึ่งมาก 8ปีมันไม่ได้ช่วยไรเลยตอนนี้เรายังทำใจไม่ได้แต่เราจเพยายามให้ลืมผู้ชายเลวๆๆคนนี้ให้ได้ เรารักเขามากทำให้เขาทุกอย่างถึงเราทำไรไม่ค่อยเรียบร้อยแต่เราไม่เคยบ่นสักครั่งรักครั้งนี้ทำให้เราจำไม่กล้าที่จะมีความรักอีกเลย