เกริ่นก่อนว่า เราเอง เป็นคนที่มีความรักมาหลายรูปแบบ  แต่ละครั้งจะมีประสบการณ์แตกต่างกันกันออกไป ไม่เคยเจออะไรที่ซ้ำๆ  เช่น มีคนเข้ามาเพราะแค่อยากคุย   คบกันไปแล้วไม่สนใจ  คบกันไปแล้วไม่รักกัน  คบกันไปแล้วทะเลาะกัน  คบๆอยู่รู้สึกว่าไม่ใช่  (เราเป็นคนชอบคุยก่อน  คบก่อน  แล้วค่อยลึกซึ้ง)  แม่เราจะสอนตลอดว่า ผช  มีหลายแบบ  เราไม่รู้หรอกว่ามันต้องการอะไร มันจะดีทุกอย่างจนกว่ามันจะได้เรา  ตอนแรกเราก็ฟังๆไปงั้นๆ  แต่น้าเรา(เป็นผู้ชาย)ผ่านโลกมาเยอะ  เป็นเพลบอย สปอยหญิงมากมาย เค้าก็พูดถึงความรู้สึกของเค้าให้เราฟัง  ว่า เจอผูหญิงแบบนี้  เค้าจะคิดยังไง  แบบนั้นจะทำยังไง  เราเลยพอรู้แนวของผู้ชายหลายๆคนที่เข้ามาในชีวิตเรา  เราเลยไม่ตกหลุมรักใคร  ถึงแม้เราจะคบคนๆนั้นเป็นแฟนก็ตาม  เราจะมีกำแพงขึ้นมากับทุกคน  คิดเสมอ ผู้ชาย ไม่สุดจริงๆ  ก็ไม่รู้จักพอหรอก(มีหลายคนที่มาบอกว่าเห้ยคนรักจริงก็มีเยอะนะแต่ไม่รู้สิ  เราก็คิดแบบนี้เพื่อป้องกันความรู้สึกตัวเอง)เราก็ทำหน้าที่แฟนที่ดี  กับคนที่เราคบด้วย เราจะใช้ชีวิตโดยมีความรัก แต่ให้ความรักเป็นอีกเรื่องในชีวิตพอ
แต่มาวันนึง เมื่อประมาณ8เดือนที่แล้ว  เราได้เจอผู้ชายคนนึง  อายุห่างกัน2ปีเค้าโตกว่า  เค้าดูเป็นผู้ชายธรรมดา ตอนเราเจอเค้า เราไม่ได้คิดอะไรกับเค้าเลย เรามีโอกาสได้นั่งเล่นริมหาดด้วยกัน  เราหันไปเห็นรอยยิ้มเค้า เรารู้สึกมีความสุขอ่ะทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน  เรากลับรู้สึกว่าอบอุ่นดีจัง  แล้วเราก็ตกหลุมรักเค้าเพราะรอยยิ้ม ยิ่งได้พูดคุย  ยิ่งรู้สึกว่าเค้าคือคนที่เราต้องการมานาน  แต่เราก็คิดนะ  ว่าจะเผลอรักมากไม่ได้  เพราะเราทำงานต้องโยกย้ายบ่อยไม่ควรจริงจังกับความรัก  แต่มันไม่ช่วยอะไรเลย  เผลอแป๊บเดียว  ไปอยู่กับเค้าละ  แล้วยิ่งอยู่ด้วย  ยิ่งหลงในรอยยิ้ม  ยิ่งชอบในเวลาที่เค้าอ้อน  ยิ่งมีความสุขเวลาที่เค้าปรึกษาอะไรแล้วได้คำตอบจากเรา
กำแพงในใจพังทะลายไม่เหลือเลย  เราคิดเลยว่า  เอาเถอะ  รักให้เต็มที่ใส่ไปไม่ต้องยั้ง  อยากทำไรทำเลย  เอารักแท้ที่เก็บไว้ให้คนๆนี้  ซึ่งเราก็คิดไม่ผิดจริงๆ  ที่เอารักแท้ของเราให้เค้า  เรามีความสุขทุกครั้งที่เห็นหน้าเค้า  ตื่นเช้าเค้าไปทำงาน จะเข้ามากอด  แล้วบอกว่าพี่ไปทำงานละหลังจากนั้นไม่เกิน1ชม  เราก็ลงไปหาเค้ากอดเค้า  แล้วบอกว่าไปทำงานละ  เป็นแบบนี้ทุกวัน  ตลอด6เดือน  มันมีทั้งความผูกพันธ์ความตั้งใจที่จะรัก  มันเลยทำให้รักครั้งนี้คือที่สุดแล้ว
รอยยิ้มเค้า ทำให้เราสดใสขึ้น  น้ำเสียงอ้อนๆของเค้าทำให้เรายิ้มและเขินได้  คำพูดว่าป่ะไปเที่ยวกัน ทำให้เราตื่นเต้นทุกครั้ง  และทุกครั้งที่ได้มองหน้าเค้า  ทำให้เรามีรักให้เค้ามากขึ้น เค้าจะเป็นคนติ๊งต๊อง  ชอบร้องเพลง สอนเราร้องเพลงบ่อยๆ  ชอบทำอะไรเปิ่นๆ  ชอบแกล้งกัน  เราจะชอบจับก้นเค้า  แกล้งเค้า แล้วเค้าจะทำเสียงอ้อนๆ  ว่าอย่าเล่นแบบนี้สิที่รัก  เราจะตะเวนเที่ยวทุกครั้งที่มีโอกาสได้หยุดตรงกัน  ตะเวนกิน  รักเกิดที่ภูเก็ต  มันสวยงามมากเลย  มีอะไรหลายๆอย่างที่ลงตัว  คนรัก  สถานที่    นู๋คิดถึงพี่จังค่ะ
แต่วันนี้  เราไม่มีเค้าแล้ว คนที่พังกำแพงนั้นเค้าไม่อยู่ให้เราเห็นรอยยิ้มอีกแล้ว  แต่เราก็ยังรอเค้านะ รอที่จะได้เห็นรอยยิ้มนั้น  น้ำเสียงออดอ้อนนั้น  ความรักทำให้อ่อนแอ จริงๆ หลังจากที่เค้าเลิกกับเราไปเราบอกเค้าว่าเราจะรอเค้า  3-4ปีก็รอ  แล้วเราจะรอโดยที่เราไม่มีใคร  เพราะรักแท้มีแค่ครั้งเดียว แล้วไม่อยากมีคนอื่นเพราะเราไม่อยากให้คนอื่นต้องมาเสียใจเพราะเราให้ความรักเค้าไม่ได้ พร่ำเพ้อมาเยอะเลย แต่ละคนกำแพงพังลงมายังไงกันบ้างคะ  มาแชร์ความรู้สึกกัน