Spotlight  ไม่ใช่หนังที่เข้าใจยาก ไม่ใช่หนังอาร์ต หรือ หนังโชว์เทคนิคอะไรพิเศษเลยครับ
กลับกัน กลับเป็นหนังที่ดำเนินปกติและราบเรียบมาก บทพูดเยอะ ข้อมูลเยอะ

ความโดดเด่นจริงๆของหนัง  คือ เนื้อหาครับ
ข้อมูลและความจริงของหนัง  มันกระแทกต่อมศีลธรรม ต่อมสามัญสำนึก ต่อมศรัทธา ของคนอย่างรุนแรง
ถ้าเข้าไปดู แล้วพยายามหาจุดว่ามันดียังไง(ด้วยการมองหาความเจ๋งทางศาสตร์ภาพยนตร์)อาจจะมองไม่เห็นพลังของหนัง
แต่ถ้าเข้าไปดู ด้วยต่อมศีลธรรม และ การสำนึกในบทบาทหน้าที่  จะรู้สึกเลยว่า ภาวะตัวละครเผชิญมันหนักอึ้งไปหมด
บทสนธนาหรือการทำนู่นทำนี่ของกลุ่มนักข่าว มันไม่ใช่ภาวะพูดไปเรื่อย ทำไปเรื่อย  ระหว่างดูลองจินตนาการว่าเราเป็น1ตัวละครในหนังแล้วต้องทำสิ่งๆนั้นและเผชิญหน้ากับสถาณการณ์แบบในหนังดูครับ  เราจะรู้สึกเหนื่อยใจไปกับตัวละคร...  หรือ ถ้าเราดูสิ่งที่ตัวละครทำ ตัวละครพูด ตัวละครหาข้อมุล  แล้วเรารู้สึกเบื่อ(ทำอะไรกันฟละ)  ก็ลองคิดถึงชีวิตจริงของตัวละครเหล่านั้นสิ  ขนาดเราแค่ดูยังเบื่อ  แล้วสิ่งที่พวกเขาทำจริงๆล่ะ มันน่าเบื่อ มันเหนื่อยขนาดไหน   โฟกัสให้ถูกจุดก่อนดูครับ