วันนี้ได้มีโอกาส เจอยอดนักเตะทีมที่เราชอบที่ฟุดในโลก เเบบไม่ทันตั้งตัว  

ผมบังเอิญเดินผ่านเเถวๆนั้นเเล้วพบกับผู้คนหมู่มาก กำลังมุงดูอะไรกันอยุ่

ผมจึงเดินเข้าไปเเละพบกับวัตถุอะไรบางอย่างซึ่ง ดูเเข็งเเกร่ง  เหมือนหินผา ผมยืนมองสักพักเเล้วทำการถ่ายรูปไว้เป้นหลักฐาน

จากการยืนมองส่วนต่างๆของ  ดไวท์ ยอร์ค เเล้ว นี่คือสัดส่วนอันสมบูรณ์เเบบมากๆ สำหรับกองหน้าระดับโลกคนนึง

เริ่มฉะกันทีละส่วนเลยครับ


หน้า -  เพรชฆาตเปื้อนยิ้ม จากการยืนมองตั้งนาน พี่เเกยิ้มตลอดเวลา เเทบจะไม่เห้นทำหน้าบึ้ง นึกถึงตอนที่พี่เเกอยุ่ในสนามเเล้วเเกยังยิ้มเลย นี่อาจจะเป็นเคล็ดลับการสร้างอารมในสนามก็เป้นได้  ทำให้สามารถเล่นไปโดยที่ไม่มีเเรงกดดัน



ความหนา - ผมว่านักฟุตบอลไทยตัวใหญ่เเล้วเมื่อเทียบกับร่างกายตัวเอง เเต่พอมาดูของฝรั่งเค้าหนาจริงๆ หนาทุกส่วน ไม่มีส่วนไหนลีบเล็ก เรียกได้ว่าเเข็งเเรงทุกองศา ถ้าให้ผมวิ่งชน คงกระเด็นเเน่ๆ



ขา ส่วนสำคัญของการเล่นฟุตบอล พี่ยอร์คผมดูเเกสมส่วนเอามากๆ น่องเเข็งเเรง เเต่เลยเข่าไปเเล้วจะเล็กลง ทำให้นึกถึงพวกม้า หันมาดูน่องตัวเอง เเล้วเพลียจริงๆ   ถ้าเตะสวนกันคงหักสองท่อน



องค์รวม

ถ้าจะให้ผมไปไล่เสียบเค้าในสนาม ผมโดนพี่เเกเหยียบขาหักเเน่นอน  หันมาดู Size คนไทยด้วยกัน ยังพอจะสู้ได้  เเต่กะพวกเค้านั้นคิดว่าสู้ไมไหวเเน่ๆ

หากคนไทยจะไปบอลโลก มีอย่างเดียวที่ต้องพัฒนาตาม นั่นคือสัดส่วน ความหนา ความใหญ่ ไม่ใช่ความอ้วนนะครับ หนาเเต่ต้องสมส่วนด้วย ไม่งั้นผมว่าถ้าไม่พัฒนาส่วนนี้ บอลโลกอย่างมาก เราคงไปได้เเค่เฉียดๆเข้ารอบ

การสัมผัสนักบอลระดับโลกเเบบนี้ ทำให้ผมได้สังเกตุความจริงว่า เรายังเด็กเกินไปสำหรับบอลโลก

เเม้จะบอกว่าเมสซี่ยังตัวเล็ก เเต่เมสซี่เค้าก็หนาไม่ได้ตัวเเห้งๆเหมือนนักบอลไทยทั่วๆไปสักกะหน่อย

สิ่งเเรกที่น่าจะทำ ก้าวขึ้นไปทาบเกาหลี ญี่ปุ่น เเละพวกตะวันออกกลาง ให้ได้ ก้าวไปทีละขั้นๆ ไปเจอให้บ่อยๆ
เทคนิคฟุตบอลไทยอ่ะดีนะครับ เเต่เราจะทำยังไงไม่ให้เสียเปรียบรูปร่าง



สุดท้ายเเวะถ่ายสาวเสื้อเเดงที่ยืนรอบๆ

ซึ่งฟามจริงเเล้ว นี่คือเป้าหมายหลักเลยฮับ






ปลเเก้ไขรุปภาพ