สวัสดีค่าา^^     เราจะมาเล่าสู่กันฟัง ว่า9ปีที่เราเป็นนักเรียนประจำมันเป็นยังไง? แล้วเราได้อะไร? อย่างที่บอกไปบนหัวข้อค่ะ ว่าเราอยู่มาตั้งแต่ป.2 ซึ่งก็ไม่เด็กเท่าไหร่เพราะที่เราเคยอยู่มีเด็กอนุบาลด้วย! น้องๆสตรองมากค่ะ!!555 9ปีนี้อยู่มา2รร. ประถมที่ มัธยมที่ เริ่มจากที่แรกก่อนแล้วกัน สมัยประถม(ค่าเทอม18,000/คน) ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเราเป็นเด็กไม่ค่อยติดป๊ากับแม่ค่ะ ท่านให้อิสระเราตั้งแต่เด็กๆเลย แต่มีอะไรเราก็คุย&ปรึกษาท่านตลอดนะ ตอนแรกที่รู้ว่าป๊ากับแม่จะให้เรากับพี่อีกสองคนไปเรียนรร.ประจำ ตอนนั้นคือดีใจมากก555 ไม่ร้องไห้เลย ทำไมอ่ะหรอ? เพราะเราคิดว่ามันเป็นความท้าทายที่น่าตื่นเต้นมาก คิดใหญ่เลยว่าจะเป็นยังไงนะ จะเหมือนในละครที่เราดูรึป่าว? จนถึงเวลาที่ได้เจอของจริงค่ะ ช่วงที่สนุกที่สุดคือตอนที่ซื้อของเข้าหอค่ะ มันเหมือนเราจะได้ของใช้ใหม่หมดเลย คือคิดอย่างเดียว'ชีวิตต้องครบ'555 ช้อปกันสามพี่น้อง แม่หมดเงินไปหมื่นกว่าบาท(เด็กประถมนะคะ555)คิดแล้วก็เสียดายเงิน  แต่ป๊ากับแม่เตรียมการมาพร้อมค่ะเลยไม่ใช่ปัญหาสำหรับท่าน  เอาล่ะ คราวนี้ของครบแล้วก็ได้เวลาไปรร. พอลงจากรถปุ๊บ ภาพแรกที่เห็นคือ เด็กๆเล่นกันคุยกันเจี๊ยวจ๊าวเลย มีทั้งเพื่อน,พี่และน้อง ป๊ากับแม่พาเราไปฝากเนื้อฝากตัวกับครูหอพัก พอเสร็จจากตรงนั้นก็ถึงเวลาแสนยากลำบากค่ะ คือเราต้องขนของขึ้นห้องนอนเอง ที่หอพักมีกฎว่าห้ามผู้ปกครองขึ้นหอเด็ดขาด แต่เด็กที่นั่นก็เก่งนะคะ ขนของขึ้นจนหมด แบบร่วมด้วยช่วยกันอ่ะค่ัะ มีคนมาช่วยยกของเยอะแยะเลย นั่นคือสิ่งแรกที่สะท้อนให้เราเห็นว่า อยู่รร.ประจำแล้วเราจะได้อะไร....  
       เอาล่ะเราเข้าสู่การเป็นเด็กประจำเต็มตัวแล้ว เฮ่!!! 555 ลืมบอกไป รร.ที่เราอยู่เป็นรร.เอกชน(นับถือคริสต์) มีอนุบาล-ป.6 นร.ส่วนใหญ่เป็นนร.ไป-กลับค่ะ นร.ประจำเป็นชนกลุ่มน้อย555  หลายคนอาจสงสัยว่าการอยู่รร.ประจำตั้งแต่เด็กๆฝึกเราได้จริงมั๊ย ? บอกได้เลยค่ะว่าที่นั่นฝึกเราได้จริงๆ!! ( ครูหอพักก็ไม่ได้โหดเหมือนในละครด้วย แต่เค้าแค่มีระเบียบ ) ตั้งแต่การตื่นเช้า การตื่นมาแล้วพับผ้าห่ม ทานข้าวให้หมดจาน มีวินัยในการดูแลของที่เป็นของตัวเอง   มีอีกเพียบบ  รู้จักคิดและแก้ไขด้วยตัวเอง คือเราต้องทำตัวโตขึ้นจากเดิม การอยู่ประจำ  มันคือการผจญภัยในโลกเล็กๆที่ใหญ่กว่าบ้านและครอบครัว เราจะทำตัวเหมือนอยู่บ้านไม่ได้แล้ว เราต้องปรับตัว  และผู้ที่มีอิทธิพลต่อเรามากคือ'เพื่อน'ค่ะ จริงๆนะ! เราจะมีความสุขมั๊ยก็อยู่ที่ผองเพื่อนนี่แหละ(ความคิดเด็กๆนะ) ไม่มีใครแฮปปี้กับการอยู่ตัวคนเดียวหรอก ฉนั้นนี่ก็เป็นอีกหนึ่งที่ฝึกให้เราหัดปรับตัวให้เข้ากับสังคม และรู้จักวางตัวในกลุ่มสังคมต่างๆ ว่าจะอยู่อย่างไรให้ไม่มีเรื่อง ต่อมาก็เรื่องเงินค่ะ ทางรร.จะแจกเบี้ยเลี้ยงให้วันละ20บาท (ข้าวฟรี3มื้อ จ่ายค่าเทอมไปแล้ว55)พ่อแม่ใครจะให้ติดตัวมาต่างหากก็แล้วแต่  เราก็จะต้องรู้จักบริหารเงิน แค่20บาทนี่แหละ ถ้าเราไม่รู้จักแบ่งใช้แบ่งเก็บมันก็ติดลบ หลายคนที่ใช้เงินเกินก็จะต้องไปยืมเพื่อนละก็ติดหนี้เค้าอีก-.- เย็นวันศุกร์ถ้าไม่ได้กลับบ้านครูหอพักก็จะพาไปเดินตลาด ถ้าไม่มีเงินเก็บ ก็ต้องนั่งน้ำลายไหลดูเด็กคนอื่นกินนู่นกินนี่กันอย่างอร่อย และนี่ก็จะฝึกให้เราเป็นนักบริหารตัวน้อยค่ะ^^


เดี๋ยวมาต่ออีกนะค้าาา