เรามีพี่สาวคนหนึ่ง(ลูกพี่ลูกน้อง)สามีเป็นฝรั่งคนอเมริกันอายุ39พี่สาวเราก็เอ๊าะๆ26 คบกันตั่งแต่พี่เรา22 ตอนงานแต่งที่ไทยเพื่อนฝูงเขาก็เยอะอะนะเราก็เข้าใจว่าพี่เขยเองก็หวังดีอยากจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก แต่ไอ้เราก็แบบว่าภาษาอังกฤษก็งูๆปลาๆเขาพูดอะไรมารู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างสงสัยว่ากระแสตอบรับดีพี่เขยบอกพี่สาวว่ามีคนสนใจเรา ก็แบบว่าจำใครไม่ได้เลยพูดกับใครบ้างยังไม่รู้หน้าเหมือนกันไปหมด จนพี่สาวย้ายไปอยู่กับสามีสักพักราวๆสี่ห้าเดือนได้เขาก็พาครอบครัวมาเยี่ยมที่บ้านเราก็ลืมรั่งตาน้ำข้าวนั้นไปแล้ว สรุปตาฝรั่งนั้นตามมาด้วยคะเขาก็พยายามในระดับหนึ่งนะเราว่าด้วยภาษาที่สื่อสารกันไม่รู้เรื่องแล้วเขาก็อุตสาห์ซื้อหนังสือช่วยแปลภาษาไทยมาคุยกับแม่เราจนทำแม่เราปลื้มนางเอามากๆจากที่ไม่เคยยุ้งกับชีวิตรักลูกสาวเลยก็แสดงออกว่าปลื้มผู้ชายคนนี้มาก คือเรายังเรียนไม่จบปริญาสักใบก็ยังไม่ได้ถือเราก็เลยถือคติว่าเราอยากเรียนให้จบอยากทำงานหาเลี้ยงตัวเองไม่ใช่ การใช้ชีวิตคู่ที่ต้องแต่งงานมีลูกอยู่บ้านเป็นแม่บ้านอย่างเดียว เราก็เลยแสดงจุดยืนเลยคะว่าเราไม่ชอบให้ใครมาตามตื้อเขาก็เลยหายไปเลยหลังจากที่กลับประเทศเขา พี่สาวยังมีกะใจโทรมาบอกว่าตาฝรั่งคนนี้เสียใจที่ทำให้เราลำบากใจ เราไม่ค่อยอยากจะมองในแง่ไม่ดีหรอกเราไม่รู้หรอกว่าพวกหนุ่มอเมริกันมองสาวไทยในแบบไหนแต่คิดว่าคำตอบคงไม่สวยหรู่เท่าไหร แต่เราก็ไม่ใช่ปรเภทอยากจับฝรั่งรวยๆแล้วนั่งกินนอนกินเป็นคุณนาย จนสองเดือนได้ก็มีข้อความส่งเข้ามาเราเป็นมนุษย์ที่ไม่ติดโทรศัพท์ประมานสามอาทิตย์หลังจากข้อความส่งเข้ามาถึงเปิดอ่าน can we give it one more try?..from Bobby  คือสาบานว่าอ่านออกจะตอบทันทีเดือนร้อนถึงgoogleต้องชวยแปล หลังจากที่รู้ความหมายเราก็เฉยๆอะเราชาตินิยมไม่ได้เกลียดแต่ไม่ชอบฝรั่ง ไม่รู้เป็นอย่างคำผู้ใหญ่ว่ารึเปล่าที่เกียดอะไรจะได้อย่างนั้นคบกันจะหกเดือนแล้วคะเขาพาไปเจอพ่อแม่ครั่งหนึ่งที่อเมริกาพวกที่บอกว่าเราเอาใจเก่ง เราก็ทำให้พ่อแม่เขาเหมือนที่ทำให้พ่อแม่เราคะพวกที่ไม่ได้ต้องการหรือว่าคาดหวังอะไรมาหรอกนอกจากการดูแลเอาใจใส่ แต่สิ่งหนึ่งที่เรารู้อย่างเดียวว่าที่นั้นของกินของใช้แพงมากค่าครองชีพก็แพงสุดชีวิต เราบอกแฟนเราว่าเราไม่มีทางใช้ชีวิตรอดให้ถึงสามวันในประเทศนี้พี่แกขำใหญ่เลยแฟนเรายังเป็นdental studentsอยู่เลยอารมคงประมาน นศ.ทันตะบ้านเรา ต่างคนต่างเรียนคะเขาบอกว่าอยากให้เวลาเราเรียนก่อน ถึงพี่แกจะไม่ให้เวลาก็ไม่มีทางที่เราจะแต่งงานตอนอายุแค่23



Ps.แม่เราบอกว่าเกลียดอะไรจะได้อย่างนั้น