ส่งของไปให้ทหารชายแดนใต้ ทหารหรือใครได้ของไปใช้??

กระทู้คำถาม
เพื่อนส่งของไปให้ทหารชายแดน 7 แห่งแล้วได้ไปรษณียบัตรตอบกลับมาว่า พวกเค้าไม่ได้ของมีเพียงคนบางกลุ่มที่นำไปใช้ประโยชน์ ให้ใช้วิธีอื่น แต่ก็เคยเห็นเพื่อนบางคนได้รูปทหารถ่ายรูปกับของที่ส่งไปให้ เลยสงสัยว่ามันมีแค่ที่เดียวที่ไม้ได้ หรือเป็นทุกที่ จะได้หาวิธีอื่นส่งกำลังใจไปแทนคะ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 41
ผมขอเป็นตัวแทนคนที่อยู่ในพื้นที่จริงมาตอบครับ ซึ่งตอนนี้ผมก็ปฏิบัติงานอยู่ในพื้นที่จังหวัดยะลา(ขออนุญาตไม่ระบุฐานนะครับ) จากจดหมายที่ จขกท ได้รับกลับมา ผมคาดว่าน่าจะเกิดจากความน้อยใจและรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของทหารนายนั้น เขาคงไม่รู้ว่าของที่ได้รับมามากน้อยเพียงใด แน่นอนครับ ของที่ส่งมามันไม่เพียงพอพอที่จะได้ทุกคนแน่นอน ก็ต้องเฉลี่ยๆและจับฉลากกันไป เวลาพวกเราได้รับของมาก็จะถ่ายรูปและเขียนจดหมายตอบตลอด ในความคิดผม ผมว่าของที่ส่งมาไม่มีใครอยากจะซุกซ่อนเก็บไว้ใช้คนเดียวหรือเพียงกลุ่มเดียวหรอกครับ อาจเกิดจากการส่งของที่มีจำนวนมากหรือล่าช้าหรือหล่นหายไปกับบริษัทขนส่งต่างๆซะมากกว่าที่จะมาหายไปกับทหารด้วยกันเอง ส่วนเรื่องงบอะไรต่างๆอย่าไปพูดถึงเลยครับ ผมทำงานที่นี่ผมรู้ งบมันไม่ได้ผ่านแค่มือทหาร มันผ่านหลายส่วนหลายมือครับ ทหารไม่ได้กำหรอกครับเงินนะ กำแต่ปืนสวมแต่เสื้อเกราะ เรื่องสุดท้ายที่เขามีโครงการส่งของใช้ให้ทหารชายแดน เขาไม่ได้ต้องการให้ท่านส่งเพื่อให้ทหารใช้จเพราะทหารขาดแคลนของใช้หรอกครับ จริงๆเขาอยากให้ท่านส่งเพื่อให้ท่านได้แสดงออกถึงน้ำใจ ความห่วงใยที่มีต่อพวกเรา พวกเราต้องการแค่นั้นจริงๆ เพียงไปรษณียบัตรใบเล็กที่ส่งกำลังใจมา พวกเราก็มีความสุข เติมพลังกายพลังใจให้มีแรงปฏิบัติหน้าที่ต่อแล้วครับ สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณทุกท่านที่คอยให้กำลังพวกเราและคอยส่งกำลังใจมาตลอด ขอให้ทุกคนมีความสุขครับ ส่วนทางนี้ พวกเราดูแลเอง
ความคิดเห็นที่ 11
งบเยอะแยะ จะเอาไปซื้อโน้นนี่ แต่กลับต้องให้ประชาชนบริจาคของ
แถมของยังไม่ถึงอีก
ความคิดเห็นที่ 34
ที่ส่งไปเพราะอยากส่งเองนะคะเขาไม่ได้เอ่ยขอ เคยส่งไปหลายที่เหมือนกันก็ไม่รู้ว่าเขาได้รับหรือเปล่าด้วย แต่เราก็สบายใจที่ได้ช่วยเหลือเขาบ้าง

ถามว่าทำไมจึงอยากทำ ตามกระแสมั้ย??????

ไม่เลยค่ะ................แต่เมื่อ 2 ปีก่อน พี่ชายเสียชีวิตที่สามจังหวัดชายแดนใต้ จึงมีเหตุจำเป็นให้ต้องไปใช้ชีวิตอยู่ในฐาน ตชด. เพื่อเคลียร์เรื่องคดีและเอกสารที่เกี่ยวข้องค่ะ........ไปถึงวันแรกก็โอเคอยู่ เข้าพักในโรงแรม นอนหลับสบาย มี ตชด. คุ้มกันหน้าห้องพัก แต่ ทว่าเช้าวันรุ่งขึ้นก็ดันเจอเหตุระเบิด จนท. ของฐานนั้นพอดิบพอดี! เรื่องของเราจึงต้องพักไว้ก่อน ต้องดูคนเจ็บล่าสุด เราและพ่อแม่จึงต้องย้ายออกจากโรงแรมไปใช้ชีวิตในฐาน ตชด. 5 วันเต็มๆ เพื่อความสะดวกในการดูแล

พอเข้าไปอยู่ในนั้น ก็เริ่มรู้แล้วค่ะว่าเขาใช้ชีวิตกันลำบากแค่ไหน เขากินอยู่กันยังไง ตอนพี่ชายเราอยู่ที่นั่นลำบากแบบนี้เลยเหรอ (แม้ จนท. ที่ตำแหน่งสูงสุดในฐานนั้นๆ กลางคืนท่านก็ออกลาดตระเวนรอบๆ ฐานนะคะ ก่อนออกไปท่านจะเดินมาบอกที่เพิงพักว่าจะออกไปลาดตระเวนนะ ถ้าได้ยินเสียงปืนก็ไม่ต้องตกใจ ให้นิ่งๆ ไว้)

รายได้ จนท. ระดับต้นๆ เขาไม่มากหรอกนะคะ ไหนจะต้องรับผิดชอบครอบครัวตัวเอง ของใช้ไม้สอย อาหารการกินก็ต้องเรี่ยไรเงินกันซื้อ ต้องเปลี่ยนเวรกันออกไปจ่ายตลาดและมาทำกับข้าว (ออกจากฐานไปก็เป็นเป้าให้ผู้ไม่หวังดีแล้ว เสี่ยงมาก) ถือว่าลำบากพอสมควรค่ะ

เขาเสียสละชีวิตครอบครัวเพื่อปกป้องอธิปไตย เราช่วยอะไรได้เราก็ช่วยกันเถอะค่ะ แม้เขาไม่ได้เอ่ยขอ

เราตั้งใจว่าเราจะส่งไปเรื่อยๆ แบบนี้แหละ ของใช้เล็กๆ น้อยๆ จากคนรายได้น้อยๆ เป็นเพียงกำลังใจส่วนหนึ่งถึงพวกเขา ของไม่มากจึงคิดว่าคงไม่ถึงทุกคนในฐานหรอก แต่ก็หวังว่าพวกเขาจะแบ่งปันกันใช้เองค่ะ
ความคิดเห็นที่ 18
ในฐานะที่เรามีโอกาสได้ติดตามเพจหลายๆที่ที่ระดมความช่วยเหลือไปสู่ทหารใต้ ขอบอกว่าทหารไม่ได้เรียกร้องอะไรทั้งสิ้นค่ะ แต่ที่พวกเราทำคือต้องการส่งกำลังใจให้แนวหน้าเท่าที่เราจะทำได้ และทุกคนก็ทำด้วยความเต็มใจย้ำอีกครั้งว่าทหารไม่เคยเรียกร้องใดๆเลย พอดีเราอ่านเจอประโยคนี้     
"แค่ให้ประชาชนส่วของไปช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ก็นับว่าแปลกแล้ว" เลยอยากบอกว่าไม่มีใครบังคับหรือเรียกร้องให้ส่งเลยค่ะ ทุกคนแค่อยากช่วยอยากส่งกำลังใจในรูปแบบของสิ่งของให้พวกเขารู้ว่าเราไม่เคยลืมพวกเขาแค่นั้นเองค่ะ
ความคิดเห็นที่ 13
งบประมาณดับไฟใต้ ปีล่ะ 20,000 ล้าน  ไปไหนหมด
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่