สวัสดีค่ะ เรากำลังเรียนอยู่บัญชีปี1 มหาลัยอันดับต้นๆ แต่ช่วงนี้เรารู้สึกเบื่อมาก ไม่อยากทำอะไร ขาดแรงบันดาลใจ จะทำอะไรก็รู้สึกเบื่อไปหมด อาทิตย์หน้าก็จะมีสอบมิดเทอมแล้ว แต่อ่านหนังสือไม่ได้เลย แค่เห็นงาน ก็ไม่อยากทำ ต่างจากเทอมแรกที่เราค่อนข้างขยันในระดับหนึ่ง เกรดก็ออกมาค่อนข้างดีนะคะ 3ปลายๆ
ปัญหาอย่างหนึ่งที่เราคิดว่าทำให้เราไม่อยากอ่านหนังสืออาจเป็นเพราะเราไม่ชอบธุรกิจค่ะ ไม่ชอบอ่านข่าวเศรษฐกิจ แถวเรามองภาพรวมของวิชาไม่ออก ทั้ง บัญชี และบริหาร เรารู้สึกว่าบริหารเป็นอะไรที่จับต้องไม่ได้ ไม่ตายตัว เลยไม่อยากท่องจำทฤษฎีอะไรยืดยาว ท่องจำ แค่มีเหตุผลก็พอ
ส่วนบัญชีเรารู้สึกเหมือนมีหลักเกณฑ์ที่ตั้งมา เหมือนเขาทำกันมาอย่างนี้ เราเลยต้องทำตาม ซึ่งมันไม่เมคเซนส์เลยสำหรับเรา เทอมแรกบัญชีที่เราเรียนเป็นบัญชีบริหาร เลยพอเข้าใจว่าทำไมต้องเทียบอย่างนี้ ตัวเลขในงบบอกอะไรเราได้บ้าง แต่พอขึ้นเทอมนี้อะไรก็รู้สึกไม่ใช่ไปหมด
เหมือนพอรู้สึกตัวว่าอยากซิ่วไปเภสัช ก็อยากทิ้งทุกอย่างแล้วไปเริ่มต้นใหม่ เรารู้ว่าเราต้องอยู่กับปัจจุบัน เผื่อสอบไม่ติดที่ใหม่จะทำยังไง แต่เรากลับเบื่อไปซะทุกอย่าง เราเลยเริ่มไม่แน่ใจว่าที่เราอยากซิ่วเป็นเพราะเราชอบคณะนั้นจริงๆ หรือเพราะเราแค่อยากหนีปัญหาที่เรามีอยู่ตอนนี้
ถ้าเราซิ่ว เราต้องเรียนอีก6ปี ถ้าไม่ใช่อีกแล้วจะทำอย่างไร และถ้าเรียนไม่ไหวล่ะ
อีกเหตุผลหนึ่งอาจเป็นเพราะเราอยู่กับวิทย์มานาน พอต้องทิ้งมันไปก็รู้สึกเสียดาย จะเรียกว่าผูกพันก็คงได้ เราคิดถึงนะคะเวลาเห็นอะไรวิทย์ๆ เห็นแล้วก็ต้องถามตัวเองว่าจะทิ้งมันไปจริงๆหรือ เราอยากทำแลปด้วย รู้สึกมีอะไรน่าตื่นเต้นเยอะดี เราคิดว่าเราค่อนข้างชอบเคมีกับชีวะนะคะ รู้สึกว่ามันน่าสนใจ มีอะไรให้น่าค้นหา สามารถจับต้องได้ มีเหตุผล แต่เราก็ไม่แน่ใจอีกว่าถ้าลงลึกกว่านี้ เราจะเปลี่ยนใจหรือไม่ และอาชีพเภสัชมันใช่กับเราหรือไม่
ตอนนี้เราสับสนมากค่ะ รู้สึกอยากซิ่วจนอยากทิ้งทุกอย่างที่เรากำลังทำอยู่ แต่ก็รู้สึกผิดกับตัวเอง ว่าเราควรอยู่กับปัจจุบันมากกว่านี้ แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ
ซึ่งมันไม่ดีเลยต่อตัวเรา ทั้งด้านจิตใจและการเรียน อีกทั้งพอคิดเยอะๆก็เริ่มต่อว่าตัวเอง จนรู้สึกว่าเราอยากเรียนเภสัชจริงๆ หรือเราแค่พยายามโกหกตัวเองว่าเราชอบ เพื่อที่จะหนีปัญหา
และอีกอย่างเราคิดไกลไปกว่านั้นค่ะ เป็นเป้าหมายชีวิตลึกๆของเรา เรารู้สึกว่าถ้าเราได้เรียนอะไรวิทย์ๆ คือมันสามารถมีผลงานออกมาเป็นชิ้นๆ ซึ่งบางทีมันอาจจะมีคุณค่ามากต่อมนุษยชาติ แบบเปลี่ยนแปลงโลกอ่ะค่ะ คือมันอาจจะฟังดูเพ้อเจ้อ คือเราเป็นคนชอบดูหนังค่ะ คือหนังมันจุดแรงบันดาลใจในส่วนนี้ขึ้นมา เวลาดูชีวประวัติของคนที่ประสบความสำเร็จ ทุ่มเท และใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าจริงๆ เรารู้สึกอยากไปถึงจุดๆนั้นบ้าง
ขาดแรงบันดาลใจ ควรซิ่วหรือไปต่อดี?
ปัญหาอย่างหนึ่งที่เราคิดว่าทำให้เราไม่อยากอ่านหนังสืออาจเป็นเพราะเราไม่ชอบธุรกิจค่ะ ไม่ชอบอ่านข่าวเศรษฐกิจ แถวเรามองภาพรวมของวิชาไม่ออก ทั้ง บัญชี และบริหาร เรารู้สึกว่าบริหารเป็นอะไรที่จับต้องไม่ได้ ไม่ตายตัว เลยไม่อยากท่องจำทฤษฎีอะไรยืดยาว ท่องจำ แค่มีเหตุผลก็พอ
ส่วนบัญชีเรารู้สึกเหมือนมีหลักเกณฑ์ที่ตั้งมา เหมือนเขาทำกันมาอย่างนี้ เราเลยต้องทำตาม ซึ่งมันไม่เมคเซนส์เลยสำหรับเรา เทอมแรกบัญชีที่เราเรียนเป็นบัญชีบริหาร เลยพอเข้าใจว่าทำไมต้องเทียบอย่างนี้ ตัวเลขในงบบอกอะไรเราได้บ้าง แต่พอขึ้นเทอมนี้อะไรก็รู้สึกไม่ใช่ไปหมด
เหมือนพอรู้สึกตัวว่าอยากซิ่วไปเภสัช ก็อยากทิ้งทุกอย่างแล้วไปเริ่มต้นใหม่ เรารู้ว่าเราต้องอยู่กับปัจจุบัน เผื่อสอบไม่ติดที่ใหม่จะทำยังไง แต่เรากลับเบื่อไปซะทุกอย่าง เราเลยเริ่มไม่แน่ใจว่าที่เราอยากซิ่วเป็นเพราะเราชอบคณะนั้นจริงๆ หรือเพราะเราแค่อยากหนีปัญหาที่เรามีอยู่ตอนนี้
ถ้าเราซิ่ว เราต้องเรียนอีก6ปี ถ้าไม่ใช่อีกแล้วจะทำอย่างไร และถ้าเรียนไม่ไหวล่ะ
อีกเหตุผลหนึ่งอาจเป็นเพราะเราอยู่กับวิทย์มานาน พอต้องทิ้งมันไปก็รู้สึกเสียดาย จะเรียกว่าผูกพันก็คงได้ เราคิดถึงนะคะเวลาเห็นอะไรวิทย์ๆ เห็นแล้วก็ต้องถามตัวเองว่าจะทิ้งมันไปจริงๆหรือ เราอยากทำแลปด้วย รู้สึกมีอะไรน่าตื่นเต้นเยอะดี เราคิดว่าเราค่อนข้างชอบเคมีกับชีวะนะคะ รู้สึกว่ามันน่าสนใจ มีอะไรให้น่าค้นหา สามารถจับต้องได้ มีเหตุผล แต่เราก็ไม่แน่ใจอีกว่าถ้าลงลึกกว่านี้ เราจะเปลี่ยนใจหรือไม่ และอาชีพเภสัชมันใช่กับเราหรือไม่
ตอนนี้เราสับสนมากค่ะ รู้สึกอยากซิ่วจนอยากทิ้งทุกอย่างที่เรากำลังทำอยู่ แต่ก็รู้สึกผิดกับตัวเอง ว่าเราควรอยู่กับปัจจุบันมากกว่านี้ แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ
ซึ่งมันไม่ดีเลยต่อตัวเรา ทั้งด้านจิตใจและการเรียน อีกทั้งพอคิดเยอะๆก็เริ่มต่อว่าตัวเอง จนรู้สึกว่าเราอยากเรียนเภสัชจริงๆ หรือเราแค่พยายามโกหกตัวเองว่าเราชอบ เพื่อที่จะหนีปัญหา
และอีกอย่างเราคิดไกลไปกว่านั้นค่ะ เป็นเป้าหมายชีวิตลึกๆของเรา เรารู้สึกว่าถ้าเราได้เรียนอะไรวิทย์ๆ คือมันสามารถมีผลงานออกมาเป็นชิ้นๆ ซึ่งบางทีมันอาจจะมีคุณค่ามากต่อมนุษยชาติ แบบเปลี่ยนแปลงโลกอ่ะค่ะ คือมันอาจจะฟังดูเพ้อเจ้อ คือเราเป็นคนชอบดูหนังค่ะ คือหนังมันจุดแรงบันดาลใจในส่วนนี้ขึ้นมา เวลาดูชีวประวัติของคนที่ประสบความสำเร็จ ทุ่มเท และใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าจริงๆ เรารู้สึกอยากไปถึงจุดๆนั้นบ้าง