กระทู้นี้ก้อเป็นกระทู้แรกของเราเนาะ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้มันเกิดกับตัวเราเอง ที่รู้สึกผิดจนไม่อาจย้อนไปแก้ไขมันได้ เรื่องมันมีอยู่ว่า คือเรากำลังเรียนอยู่ปี1 มันต้องใช้ค่าใช้จ่ายค่อนข้างเยอะ ครอบครัวเราฐานะปานกลาง แต่พ่อแม่เราส่งให้เราไม่เคยขาด อยากได้เท่าไรขอให้บอก เขาขอแค่ให้เราเรียนตั้งใจเรียน ทุกอย่างเขาสรรหาให้เราได้หมด เค้าไม่เคยบ่นกับเราว่าเหนื่อย จนเราเองเกิดความรู้สึกสงสารครอบครัวมาก ตัวเราเองก็ค่อนข้างฟุ่มเฟือย มันเลยมีความคิดหนึ่งโผล่มาในหัว คือ "ขายตัว" หาเสี่ยเลี้ยง ณ ตอนนั้น นึกถึงภาพตัวเองมีเงินใช้ โดยไม่ต้องรบกวนพ่อแม่ เราจึงเสิร์ทหาข้อมูลในเน็ต ขึ้นเว็บไซค์ชื่อดังด้านนี้มาเว็บหนึ่ง ก็คือจะโพสหาเสี่ยเลี้ยง หาคนดูแล เราก็ไม่รอช้า ทำการสมัครและโพสทันที โดยโพสพรีเซนต์ตัวเอง พร้อมทิ้งไอดีไลน์ โพสไม่ถึง10นาที คนแอดมาเกือบ100คน พวกเค้าก็ทักมา บอกว่าพร้อมจะดูแลหนูนะ ต้องการเท่าไร รับแบบไหน ทำเป็นทุกอย่างมั๊ย  _มได้มั๊ย น้ำได้มั้ย สวิง_ได้มั้ย เจอคำถามโรคจิตต่างๆนานา จนย้อนกลับมาถามตัวเองว่า คิดดีแล้วหลอที่จะทำมัน แต่ก็ไม่ได้อะไร ตอนนั้นก็แค่คิดว่า ก็แค่ไปนอนกะเค้า ได้เงินมา แค่นี้จบ จนเราคุยมาเรื่อยๆ จนตกลงจริงจังกับคนๆนึง อยู่จังหวัดติดกัน  นัดเวลาเจอเรียบร้อย คือทุกอย่างพร้อมหมด แต่ในใจก็ถามตัวเองอยู่ตลอดว่าคิดดีแล้วใช่มั๊ย จนมาเจอกับ เรื่องเล่าจากปาก ของคุณมิ้ว ณ ชมวิว ในyoutube กับรายการหนึ่งที่เคยให้สัมภาษณ์ไว้ มันทำให้เราคิดอะไรได้หลายอย่าง เตือนสติเราได้มาก ว่าวงการนี้มันไม่ได้สวยงามเหมือนที่เราคิด ถ้าจะคิดจะขายหนึ่งครั้ง ยังไงเราก็ขึ้นชื่อว่าผู้หญิงขายบริการอยู่ เราใช้เวลาเรียนปริญญา เพื่อจบมาทำงานดีๆ เพื่อพัฒนาความคิดเราให้มันดีขึ้น แต่ทำไมเราจึงเลือกที่จะทำตัวเองให้ต่ำลง และคนที่คิดถึงก็คือพ่อแม่ เค้าจะรู้สึกยังไง เมื่อรู้ว่าลูกที่ตัวเองหมายมั่นปั้นมือว่าส่งให้เรียนอย่างเต็มที่ ตั้งเป้าหมายไว้เต็มที่โดยไม่คิดเผื่อใจ มาทำอาชีพนี้ มันทำให้เราคิดได้อีกครั้ง ว่าสิ่งที่เราเป็นอยู่ตอนนี้นี่แหละมันดีแล้ว มีครอบครัวที่ดี พ่อแม่ที่รักเรา การเรียนที่ดี มานั่งคิดแล้ว รู้สึกผิดและละอายตัวเองมากที่คิดจะทำสิ่งนั้น คนอื่นไม่รู้แต่เรารู้อยู่แก่ใจ สุดท้าย อยากจะบอกว่า คนเราเลิกเกิดไม่ได้ว่ามีหรือจน แต่เราก็เลือกที่จะสร้างศักดิศรีให้ตัวเราเองได้ เราหวังว่า มันจะเตือนสติหลายๆคนได้นะ เหมือนที่เรากำลังจะทำตอนนั้น คิดถึงผลเสียที่จะตามมา ว่ามันจะคุ้มกับสิ่งที่เราได้มา และเสียมันไปมั๊ย