สวัสดีคะ เราคบกับแฟนได้มาได้ 1ปี 6เดือน เราอายต่างกัน ผู้ชายเป็นรุ่นน้อง ส่วนเราเป็นรุ่นพี่
เราย้ายมาเรียนในมหาวิทยาลัยในกรุงเทพได้สักปีแล้ว แฟนเราเรียน ม.5 ที่โรงเรียนต่างจังหวัด (โรงเรียนเดียวกัน)
เราคุยกับแฟนคบกันมาตลอด คอลบ้างโทรทุกวัน ไลน์ทุกวัน มีรหัสเฟส รหัสไลน์ แม้กระทั่งรหัสอินสตราแกรม แต่ฝ่ายชายไม่ค่อยเช้กเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เราเป็นคนเช้ก เพราะชอบขี้ระแวงกลัวว่าเขาจะมีใคร เราเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองเป็นพื้นฐาน ช่วงที่เราคบกันมา เราทะเลาะกันบ่อยมากคะ ซึ่งส่วนใหญ่มันมาจากเราที่ชอบงอแง งี่เง่าบ่อยๆ เวลาทะเลาะชอบเป็นฝ่ายหนีไปเอง บ่อยครั้งที่เวลาทะเลาะจะเป็นคนพูดบอกเลิกบ่อยๆ แต่ฝ่ายชายจะไม่ยอม จะไม่อยากเลิก เค้าจะมาง้อทุกครั้งที่เค้าเปฯคนผิดหรือไม่ผิด เพราะเราจะฟอร์มเยอะ ไม่ค่อยกล้าง้อ นานๆทีเราจะเป็นคนง้อเองถารู้สึกผิดจริงๆ เรามั่นใจนแฟนเราค่ะว่าเขามีเราแค่คนเดียว เพราะทั้งรูปปก สถานะในเฟส รูปในไอจี รูปปกในไลน์ เป็นรูปเราคะ โดยที่เราไม่ได้ขอร้องให้เขาเอาลงแต่เขาเป็นคนเอาลงเอง แต่เราก็ติดนิสัยขี้ระแวงทุกครั้ง ต้องเช้กบ่อยๆ แต่ก็ไม่มีอะไรคะ จนเมื่อวันเกิดเขาที่ผ่านมาช่วงเดือนธันวา เขามีปาร์ตี้กับครอบครัวงานวันเกิดเขาเอง เขาเลยไม่ค่อยมีเวลามาตอบแชทเราเท่าไหร่ บวกกับเราอยู่ห้องกับแม่ แม่ก็หลับ เราเลยเหงาเพราะเราจะแชทกันตลอด อยู่ดีๆเขาก็ไม่ค่อยมาคุย เพราะคงวุ่นกับงานปาร์ตี้กับพ่อแม่เขา เราก็เริ่มนิสัยเดิมมาอีกแล้ว งี่เง่าไร้เหตุผล น้อยใจอยากให้เขามาคยกับเรา แต่เขาก็มาเป็นคนง้อเรากลับมาคืนนดี เราก็ขอโทษไปนะเพราะเรารู้สึกผิด
หลายครั้ง...ที่ทะเลาะกันเพราะเวลาโกรธกันทีไร เขาชอบผู้ กูๆๆใส่ เราไม่ค่อยชอบคนหัวรุนแรงเท่าไหร่อะคะ ทะเลาะเรื่องนี้บ่อยมาก ก็กลับมาดีกันทุกครั้งเพราะเขาบอกว่าจะพยายามปรับปรุงตัว
จนเรื่องงมาถึงเมื่อวานซืนนี้คะ.....เราคุยแชทกันปกติธรรมดาทางไลน์ วันพร่งนี้เขามีสอบคะ ต้องตื่นแต่เช้าเข้าตัวเมือง เขาจึงขอนอนเร็วๆ ที่ต้องขอเพระาว่าเราก็ชอบงอนเขาเวลาเขาจะนอนเร็วๆเพราะเราอยากคุยกับเขาต่อคะ งี่เง่ามั้ยคะ ก็อยากคุยด้วยอ่าาาTT แต่เขาก็จะชวนเรานอนเร็วๆพร้อมเขาทุกครั้งแต่หลายครั้งที่เราไม่นอนจริงเพราะอยากให้เขาสบายใจแล้วหลับฝันดี แต่เรายังแอบเล่นต่อ== แต่เมื่อวานซืนนี้เขาขอนอนเช้าๆเพราะวันรุ่งขึ้นมีสอบคะ เราก็บอกฝันดีตามธรรมเนียมไป แต่จริงๆเราไม่ได้นอนหรอก เล่นนไอจีต่อ== จนเราเข้าไปในเฟสแล้วเห็นเขาออนอยู่คะ เรารู้สึกเหมือนใจหวิวเลยแบบว่าโกหกกันทำไม ว่าจะไปนอน แล้วเราก็ทักไลน์เขาไป เขาก็บอกว่าเข้ามาในเฟสดูรูปสนทนาในแชทที่คุยกับเรา แต่ตอนนั้นอารมมันขึ้นแล้วคะ เลยว่าเขาไปยกใหญ่ บอกว่า ทีหลังไม่ต้องโทรมาหานะ ถ้าไม่อยากคุยกับเรา แล้วไปขอนอนแต่จริงๆไม่ได้นอน ไปเล่นเฟสต่ออะ
แต่ครั้งนี้..เขาโมโหรุนแรงมากเลยคะ บอกว่าเกินทนแล้วไม่อยากยอมง่ายๆ บอกว่าเรางี่เง่าไร้เหตุผลตั้งแต่งานวัเกิดเขาแล้ว จนถึงตอนนี้ก็มางี่เง่าใส่ ไม่ได้มีใคร ที่ไปเล่นเฟสก็ไปย้อนดูรูปในเฟสที่เราคุยกัน สักพักเ........เขาก็ระงับบันชีผู้ใช้ไลน์ไปเลย ง่ายๆคือลบทิ้งเลยคะ
เราก็เจ็บมากๆเลยนะคะ เลยลบไลน์ทิ้งเหมือนกัน แล้วระงับเฟสด้วย ทำทุกช่องทางไม่ให้เขามาง้อเราคะ แต่ก็แอบไปส่องเฟสเขาบ่อยๆที่เขาคุยกับเพื่อนชายของเขา ในกลุ่มเขาก็คุยกันดีเฮฮา มี55555 งี้ด้วย เราเลยรู้สึกไม่สนใจกันบ้างเลยหรอ ไม่ง้อเลยหรอ
เราโกรธอยู่นะ แล้วยังมีหน้ามาเฮฮาปาตี้อยู่ จะกระทั่งตอนนี้ผ่านมาสองวันแล้ว เราไม่เคยทะเลาะกันเวลาห่างเหินขนาดนี้เลย คนอื่นอาจคิดว่ายังไม่กี่วัน แต่สำหรับเราวันเวลาผ่านไปช้าเหลือเกิน ทุกวันนี้อยู่หอคนเดียวใจหวิวๆคิดถึงเขามากๆเลยคะ อยากคุยเข้าไปคุย แต่ดูเหมือนเขาไม่สะท้กสะท้านอะไรเลย ไม่โทรหา ไม่ตามหา เขาไม่คิดถึงเราบ้างหรอคะ? แต่ทำมเราถึงใจสั่น ใจหวิว อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลยย แต่เราไม่กล้าโทรไปคะ เพราะเขาลบไลน์หนีเราไปก่อน ต่อไปควรทำเช่นไรดีคะ ผ่านมาสองวันใจจะขาดทุกวันเลยยคะ
ช่วยให้ความเห็นทีนะคะ
เมื่อความงี่เง่าของผู้หญิงมันเลวร้ายขนาดนั้นเลยหรอคะ???
เราย้ายมาเรียนในมหาวิทยาลัยในกรุงเทพได้สักปีแล้ว แฟนเราเรียน ม.5 ที่โรงเรียนต่างจังหวัด (โรงเรียนเดียวกัน)
เราคุยกับแฟนคบกันมาตลอด คอลบ้างโทรทุกวัน ไลน์ทุกวัน มีรหัสเฟส รหัสไลน์ แม้กระทั่งรหัสอินสตราแกรม แต่ฝ่ายชายไม่ค่อยเช้กเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เราเป็นคนเช้ก เพราะชอบขี้ระแวงกลัวว่าเขาจะมีใคร เราเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองเป็นพื้นฐาน ช่วงที่เราคบกันมา เราทะเลาะกันบ่อยมากคะ ซึ่งส่วนใหญ่มันมาจากเราที่ชอบงอแง งี่เง่าบ่อยๆ เวลาทะเลาะชอบเป็นฝ่ายหนีไปเอง บ่อยครั้งที่เวลาทะเลาะจะเป็นคนพูดบอกเลิกบ่อยๆ แต่ฝ่ายชายจะไม่ยอม จะไม่อยากเลิก เค้าจะมาง้อทุกครั้งที่เค้าเปฯคนผิดหรือไม่ผิด เพราะเราจะฟอร์มเยอะ ไม่ค่อยกล้าง้อ นานๆทีเราจะเป็นคนง้อเองถารู้สึกผิดจริงๆ เรามั่นใจนแฟนเราค่ะว่าเขามีเราแค่คนเดียว เพราะทั้งรูปปก สถานะในเฟส รูปในไอจี รูปปกในไลน์ เป็นรูปเราคะ โดยที่เราไม่ได้ขอร้องให้เขาเอาลงแต่เขาเป็นคนเอาลงเอง แต่เราก็ติดนิสัยขี้ระแวงทุกครั้ง ต้องเช้กบ่อยๆ แต่ก็ไม่มีอะไรคะ จนเมื่อวันเกิดเขาที่ผ่านมาช่วงเดือนธันวา เขามีปาร์ตี้กับครอบครัวงานวันเกิดเขาเอง เขาเลยไม่ค่อยมีเวลามาตอบแชทเราเท่าไหร่ บวกกับเราอยู่ห้องกับแม่ แม่ก็หลับ เราเลยเหงาเพราะเราจะแชทกันตลอด อยู่ดีๆเขาก็ไม่ค่อยมาคุย เพราะคงวุ่นกับงานปาร์ตี้กับพ่อแม่เขา เราก็เริ่มนิสัยเดิมมาอีกแล้ว งี่เง่าไร้เหตุผล น้อยใจอยากให้เขามาคยกับเรา แต่เขาก็มาเป็นคนง้อเรากลับมาคืนนดี เราก็ขอโทษไปนะเพราะเรารู้สึกผิด
หลายครั้ง...ที่ทะเลาะกันเพราะเวลาโกรธกันทีไร เขาชอบผู้ กูๆๆใส่ เราไม่ค่อยชอบคนหัวรุนแรงเท่าไหร่อะคะ ทะเลาะเรื่องนี้บ่อยมาก ก็กลับมาดีกันทุกครั้งเพราะเขาบอกว่าจะพยายามปรับปรุงตัว
จนเรื่องงมาถึงเมื่อวานซืนนี้คะ.....เราคุยแชทกันปกติธรรมดาทางไลน์ วันพร่งนี้เขามีสอบคะ ต้องตื่นแต่เช้าเข้าตัวเมือง เขาจึงขอนอนเร็วๆ ที่ต้องขอเพระาว่าเราก็ชอบงอนเขาเวลาเขาจะนอนเร็วๆเพราะเราอยากคุยกับเขาต่อคะ งี่เง่ามั้ยคะ ก็อยากคุยด้วยอ่าาาTT แต่เขาก็จะชวนเรานอนเร็วๆพร้อมเขาทุกครั้งแต่หลายครั้งที่เราไม่นอนจริงเพราะอยากให้เขาสบายใจแล้วหลับฝันดี แต่เรายังแอบเล่นต่อ== แต่เมื่อวานซืนนี้เขาขอนอนเช้าๆเพราะวันรุ่งขึ้นมีสอบคะ เราก็บอกฝันดีตามธรรมเนียมไป แต่จริงๆเราไม่ได้นอนหรอก เล่นนไอจีต่อ== จนเราเข้าไปในเฟสแล้วเห็นเขาออนอยู่คะ เรารู้สึกเหมือนใจหวิวเลยแบบว่าโกหกกันทำไม ว่าจะไปนอน แล้วเราก็ทักไลน์เขาไป เขาก็บอกว่าเข้ามาในเฟสดูรูปสนทนาในแชทที่คุยกับเรา แต่ตอนนั้นอารมมันขึ้นแล้วคะ เลยว่าเขาไปยกใหญ่ บอกว่า ทีหลังไม่ต้องโทรมาหานะ ถ้าไม่อยากคุยกับเรา แล้วไปขอนอนแต่จริงๆไม่ได้นอน ไปเล่นเฟสต่ออะ
แต่ครั้งนี้..เขาโมโหรุนแรงมากเลยคะ บอกว่าเกินทนแล้วไม่อยากยอมง่ายๆ บอกว่าเรางี่เง่าไร้เหตุผลตั้งแต่งานวัเกิดเขาแล้ว จนถึงตอนนี้ก็มางี่เง่าใส่ ไม่ได้มีใคร ที่ไปเล่นเฟสก็ไปย้อนดูรูปในเฟสที่เราคุยกัน สักพักเ........เขาก็ระงับบันชีผู้ใช้ไลน์ไปเลย ง่ายๆคือลบทิ้งเลยคะ
เราก็เจ็บมากๆเลยนะคะ เลยลบไลน์ทิ้งเหมือนกัน แล้วระงับเฟสด้วย ทำทุกช่องทางไม่ให้เขามาง้อเราคะ แต่ก็แอบไปส่องเฟสเขาบ่อยๆที่เขาคุยกับเพื่อนชายของเขา ในกลุ่มเขาก็คุยกันดีเฮฮา มี55555 งี้ด้วย เราเลยรู้สึกไม่สนใจกันบ้างเลยหรอ ไม่ง้อเลยหรอ เราโกรธอยู่นะ แล้วยังมีหน้ามาเฮฮาปาตี้อยู่ จะกระทั่งตอนนี้ผ่านมาสองวันแล้ว เราไม่เคยทะเลาะกันเวลาห่างเหินขนาดนี้เลย คนอื่นอาจคิดว่ายังไม่กี่วัน แต่สำหรับเราวันเวลาผ่านไปช้าเหลือเกิน ทุกวันนี้อยู่หอคนเดียวใจหวิวๆคิดถึงเขามากๆเลยคะ อยากคุยเข้าไปคุย แต่ดูเหมือนเขาไม่สะท้กสะท้านอะไรเลย ไม่โทรหา ไม่ตามหา เขาไม่คิดถึงเราบ้างหรอคะ? แต่ทำมเราถึงใจสั่น ใจหวิว อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลยย แต่เราไม่กล้าโทรไปคะ เพราะเขาลบไลน์หนีเราไปก่อน ต่อไปควรทำเช่นไรดีคะ ผ่านมาสองวันใจจะขาดทุกวันเลยยคะ
ช่วยให้ความเห็นทีนะคะ