กล่าวคือ...เวลาตนอ่านเจอเรื่องราว...ไม่ว่าจะเป็นการเทศน์สอนของพระพุทธเจ้าที่ทำให้ตนแช่มชื่น...ฯลฯ...
หรือการบรรยายสภาพแวดล้อมที่มีเหล่าสาวกสงบเสงี่ยม กล่าวสอนธรรมแก่กันและกัน...ฯลฯ...
หรือแม้อุบาสกอุบาสิกา มีท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี นางวิสาขามหาอุบาสิกาในการทำกิจบำรุงพระศาสนาเป็นอาทิ...ฯลฯ...
หรือที่สุดแห่งบุคคลผู้นอกพระศาสนา แล้วผันตนมานับถือพระพุทธศาสนา...เมื่อได้ฟังธรรมเป็นต้น...ฯลฯ...

หากตนชอบใจ แช่มชื่น หรือรู้สึกดีกับเรื่องราวต่าง ๆ ที่มีปรากฎในพระไตรปิฎกอันเกี่ยวเนื่องด้วยกิจของพระหรือโยม...
จึงได้กระทำการสาธุ(ในใจหรือเปล่งเสียง)ในเรื่องซึ่งผ่านมาแล้วนั้น...
ไม่ทราบว่าจะได้อานิสงส์ไหมครับ...และจะเป็นไปตามอานิสงส์แห่งการสาธุการด้วยหรือเปล่าครับ...

ที่ถามเพราะสงสัยมานานและไม่รู้จะถามยังไงด้วย(มั้ง)...มิทราบว่ามันจะเป็นเช่นใดครับ...