ติ้ดๆ ติ้ดๆ ติ้ดๆ แกร่ก ติ้ดๆ ติ้ดๆ แกร่ก ผมแง้มตาขึ้นมาดูโทรศัพท์ 9โมงกว่าแล้ว เตียงที่นี่มันนุ่มจังเลย ผ้าห่มก็อุ๊นนอุ่นน ความรู้สึกเหมือนโดนห้วงอวกาศดูดตัวให้นอนขดอยู่บนเตียง สายแล้ว! ผมจำใจตื่นขึ้นมาพร้อมอากาศที่หนาวเหน็บเพราะแอร์ดันพังไปเมื่อไหร่ไม่รู้ ผมเปิดหน้าต่างออกไปดูอากาศข้างนอกรู้เลยว่าทำไมถึงหนาวว โหยย!หิมะตกอย่างแรง ตอนนั้นผมรู้ตัวเลยว่า'กุไปซีตี้ไม่ทันแล้วละ😥' ผมบอก่าวร้ายให้แฟนฟัง 'อื้ม.... งั้นนอนต่อได้มั้ยอ่า' โหยยขี้เซาโคตร(ที่จริงตูก็อยากนอนต่อนะ) ไม่ได้สิเสียตังค์ออกมาเที่ยวไม่ได้มานอนเฟ้ยยย แปรงฟันล้างหน้าจัดแจงของเสร็จเราก็เช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรมครับ แล้วก็ฝากสัมภาระไว้กับพวกป้าป้าให้แกดูแลครับ เราเดินข้ามถนนที่ตอนนั้นเป็นสีขาวโพลนจากหิมะเข้าสู่สถานีรถบัสไปหงชุนกันน! ออกไปแป้บเดียวหนาวจับใจเลย พวกเราเดินระรื่นเหมือนไม่มีสิ่งผิดปกติใดใดซึ่งไอ้เราเองไม่ทันสังเกต
ผมเดินเข้าไปถามพนักงานขายตั๋ว 'ไปหงชุนสองที่ครับ' 'ไม่มีอ่ะน้อง วันนี้ไม่เปิด'แกตอบเสียงเรียบๆ ฮะ!?หรือว่าตูฟังผิดฟร้ะ! ออกมาตั้งสติแพบนึง คราวนี้เราส่งแฟนเราไปถามมั่งเผื่อสำเนียงเราไม่ดี มันอาจจะฟังเราไม่รุ้เรื่องก็ได้ 'มีรถไปหงชุนมั้ยคะ?' 'ไม่มีๆ มะกี้ก็มาถามแล้วไม่ใช่อ่อ'แกเริ่มตะหวาดกลับมาละ 'อ้าวว ทำไมอ่ะพี่?' 'หิมะตกไง ทุกสายหยุดหมด' 'แล้วรถกลับเซี่ยงไฮ้อ่ะ'คราวนี้ผมถาม 'ไม่มีๆ หยุดหมด'คราวนี้โบกมือไล่ยังกะหมูหมา เชี่ยแล้ววววววว!!? เรายืนอึ้งกันอยู่สักพัก ทริปล่มกลับก็ไม่ได้เอาไงดียยย์?! อยู่ๆก็มีคุณลุงพรวดเข้ามาเหมือนแทรกบทพูดยังไงยังงั้น 'จะกลับเซี่ยงไฮ้หรอ?' 'ใช่ลุงๆ' 'เดี๋ยวลุงโทรถามก่อนว่ามีรถป่าว ลุงจะเหมารถกลับกัน ~-/;¥%}$€*&@' เห้ยยยย! ต่อจากนั้นไม่ได้ฟังครับคือกำลังดีใจ ตกใจ สับสนไปหมดคือเรื่องเกิดขึ้นเร็วมากก ฟ้าประทานลุงมาเลย~ (ละไหงบอกรถทุกสายหยุดไงว้ะ อ้ายพนักงาน😠) หลังจากนั้นเราคุยกันอยู่ซักพักครับละได้เบอร์ลุงแกมา แกบอกถ้ารถออกเมื่อไหร่แกจะโทรมาบอก หลังจากนั้นแกช่วยพาเราหารถไปหงชุนด้วย เซอร์วิสสุดๆ ตอนแรกรถไปก็ไม่มีจริงๆแหละครับ เพราะหิมะตกหนักมากจริงๆ เล่นเอาลุ้นกันแต่หัววันเลย
เรานั่งรถรออยู่ซักพักรอให้คนเต็ม มีเสียงอาเจ้อาซ้อเรียกผู้โดยสารกันเจี๊ยวจ๊าว ไม่นานเราก็ออกจากสถานีมุ่งหน้าสู่หงชุนกัน ตอนแรกขับอยู่ถนนในเมือง ขับช้ามากๆสงสัยคงหิมะตกแรงขับเร็วไม่ได้แหละ พอเข้าเขตชนบทนะ ถนนสองเลนรถสวนไปมานี่แบบ พีคโฮก! นี่มันFast8บวกรถเมล์สาย8ชัดๆ ให้บวกรถไฟเหาะด้วยเอ้า คือขับเร็วมากกกอ้ะ มีครั้งนึงอีกนิดเดียวจะชนรถที่สวนมาแล้วอ้ะ ใจหายแบบวูบตามรถคันที่สวนมา และมันมีทางขึ้นลงเขาด้วย สะบัดรถทีนี่แบบดริฟต์ได้คงทำไปแล้ว แฟนผมนี่แบบกำมือผมตลอดทางเลย ปล่อยไม่ได้ด้วยนะเพราะมันชาไปแล้ว
[CR] หงชุน(宏村 : hongcun) มาหวงซานห้ามพลาดที่นี่! ตอนที่4 การเดินทางของดวงและพายุหิมะ
เขาหวงซาน(黄山 : huangshan) ดินแดนแห่งสนและบันได ตอนที่1 ฟ้าใสใสต้อนรับหวงซาน
http://ppantip.com/topic/34735794
เขาหวงซาน(黄山 : huangshan) ดินแดนแห่งสนและบันได ตอนที่2 การเปลี่ยนแปลงที่สวยงามและเยือกเย็น
http://ppantip.com/topic/34743214
เขาหวงซาน(黄山 : huangshan) ดินแดนแห่งสนและบันได ตอนที่3 ลาแล้วหวงซาน มุ่งสู่เมืองโบราณถุนซี
http://ppantip.com/topic/34772112
ติ้ดๆ ติ้ดๆ ติ้ดๆ แกร่ก ติ้ดๆ ติ้ดๆ แกร่ก ผมแง้มตาขึ้นมาดูโทรศัพท์ 9โมงกว่าแล้ว เตียงที่นี่มันนุ่มจังเลย ผ้าห่มก็อุ๊นนอุ่นน ความรู้สึกเหมือนโดนห้วงอวกาศดูดตัวให้นอนขดอยู่บนเตียง สายแล้ว! ผมจำใจตื่นขึ้นมาพร้อมอากาศที่หนาวเหน็บเพราะแอร์ดันพังไปเมื่อไหร่ไม่รู้ ผมเปิดหน้าต่างออกไปดูอากาศข้างนอกรู้เลยว่าทำไมถึงหนาวว โหยย!หิมะตกอย่างแรง ตอนนั้นผมรู้ตัวเลยว่า'กุไปซีตี้ไม่ทันแล้วละ😥' ผมบอก่าวร้ายให้แฟนฟัง 'อื้ม.... งั้นนอนต่อได้มั้ยอ่า' โหยยขี้เซาโคตร(ที่จริงตูก็อยากนอนต่อนะ) ไม่ได้สิเสียตังค์ออกมาเที่ยวไม่ได้มานอนเฟ้ยยย แปรงฟันล้างหน้าจัดแจงของเสร็จเราก็เช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรมครับ แล้วก็ฝากสัมภาระไว้กับพวกป้าป้าให้แกดูแลครับ เราเดินข้ามถนนที่ตอนนั้นเป็นสีขาวโพลนจากหิมะเข้าสู่สถานีรถบัสไปหงชุนกันน! ออกไปแป้บเดียวหนาวจับใจเลย พวกเราเดินระรื่นเหมือนไม่มีสิ่งผิดปกติใดใดซึ่งไอ้เราเองไม่ทันสังเกต
ผมเดินเข้าไปถามพนักงานขายตั๋ว 'ไปหงชุนสองที่ครับ' 'ไม่มีอ่ะน้อง วันนี้ไม่เปิด'แกตอบเสียงเรียบๆ ฮะ!?หรือว่าตูฟังผิดฟร้ะ! ออกมาตั้งสติแพบนึง คราวนี้เราส่งแฟนเราไปถามมั่งเผื่อสำเนียงเราไม่ดี มันอาจจะฟังเราไม่รุ้เรื่องก็ได้ 'มีรถไปหงชุนมั้ยคะ?' 'ไม่มีๆ มะกี้ก็มาถามแล้วไม่ใช่อ่อ'แกเริ่มตะหวาดกลับมาละ 'อ้าวว ทำไมอ่ะพี่?' 'หิมะตกไง ทุกสายหยุดหมด' 'แล้วรถกลับเซี่ยงไฮ้อ่ะ'คราวนี้ผมถาม 'ไม่มีๆ หยุดหมด'คราวนี้โบกมือไล่ยังกะหมูหมา เชี่ยแล้ววววววว!!? เรายืนอึ้งกันอยู่สักพัก ทริปล่มกลับก็ไม่ได้เอาไงดียยย์?! อยู่ๆก็มีคุณลุงพรวดเข้ามาเหมือนแทรกบทพูดยังไงยังงั้น 'จะกลับเซี่ยงไฮ้หรอ?' 'ใช่ลุงๆ' 'เดี๋ยวลุงโทรถามก่อนว่ามีรถป่าว ลุงจะเหมารถกลับกัน ~-/;¥%}$€*&@' เห้ยยยย! ต่อจากนั้นไม่ได้ฟังครับคือกำลังดีใจ ตกใจ สับสนไปหมดคือเรื่องเกิดขึ้นเร็วมากก ฟ้าประทานลุงมาเลย~ (ละไหงบอกรถทุกสายหยุดไงว้ะ อ้ายพนักงาน😠) หลังจากนั้นเราคุยกันอยู่ซักพักครับละได้เบอร์ลุงแกมา แกบอกถ้ารถออกเมื่อไหร่แกจะโทรมาบอก หลังจากนั้นแกช่วยพาเราหารถไปหงชุนด้วย เซอร์วิสสุดๆ ตอนแรกรถไปก็ไม่มีจริงๆแหละครับ เพราะหิมะตกหนักมากจริงๆ เล่นเอาลุ้นกันแต่หัววันเลย
เรานั่งรถรออยู่ซักพักรอให้คนเต็ม มีเสียงอาเจ้อาซ้อเรียกผู้โดยสารกันเจี๊ยวจ๊าว ไม่นานเราก็ออกจากสถานีมุ่งหน้าสู่หงชุนกัน ตอนแรกขับอยู่ถนนในเมือง ขับช้ามากๆสงสัยคงหิมะตกแรงขับเร็วไม่ได้แหละ พอเข้าเขตชนบทนะ ถนนสองเลนรถสวนไปมานี่แบบ พีคโฮก! นี่มันFast8บวกรถเมล์สาย8ชัดๆ ให้บวกรถไฟเหาะด้วยเอ้า คือขับเร็วมากกกอ้ะ มีครั้งนึงอีกนิดเดียวจะชนรถที่สวนมาแล้วอ้ะ ใจหายแบบวูบตามรถคันที่สวนมา และมันมีทางขึ้นลงเขาด้วย สะบัดรถทีนี่แบบดริฟต์ได้คงทำไปแล้ว แฟนผมนี่แบบกำมือผมตลอดทางเลย ปล่อยไม่ได้ด้วยนะเพราะมันชาไปแล้ว