เรื่องมันเริ่มที่เรากับแฟนไปเปิดบัญชีร่วมกันที่ ธนาคารสีฟ้า ในอำเภอตะพานหิน จังหวัดพิจิตร ออกตัวก่อนว่าเราค่อนข้างใจร้อน ขี้หงุดหงิด แฟนเราเป็นคนเลือกธนาคาร เดิมทีเราก็ไม่เคยเข้าธนาคารนี้เลย (เงินนี้เรากะเก็บไว้แต่งงานกัน)
หลังจากเรานั่งรอไม่นาน พนักงานก็ถามเราว่า"น้องมาทำอะไร"
เสียงดุๆหน่อย พนักงานวันนั้นเป็นพี่ผู้หญิงอายุซัก40-50ได้มั้งค่ะ หน้าตาแกไม่ยิ้มไม่แย้ม พูดห้วนๆ) หลังจากนั้นเราก็ตอบกลับว่ามาเปิดบัญชี แบบฝากประจำ พนักงานถามว่าเรามีเงินเท่าไร เราบอกว่า2,000.- พี่พนักงานแจ้งว่าฝากประจำขั้นต่ำ 5,000.-น่ะ สองพันต้องไม่ใช่ประจำ แล้วพนักงานไม่แจ้งอะไรเราเลยว่าดอกเบี้ยเท่าไหร่ ซักพักแกขอบัตรไปแล้วก็นั่งทำโน้นนี่นั่นให้เราเซ็นโน้นนี่นั้น แล้วพี่พนักงานถามว่าแฟนเราทำงานอันนี้หรอ? ทำที่ไหน? ย้ายแล้วหรอ?บ้านอยู่ไหน?(ห้วนมาก ถามแบบไม่มีค่ะ มีข๊า เรานั่งฟังอยู่ยังรู้สึกไม่ดีเลย) เราโกรธนิดๆน่ะทำหน้าไม่พอใจ แฟนเราสะกิดเราให้ใจเย็นๆ แต่ในใจเรารู้สึกไม่ดีไปแล้ว
ปกรติเราไปธนาคารไหนก็แล้วแต่เค้าจะแนะนำเราอย่างดีว่า เปิดแบบนี้ซิ ดอกเท่านั้น ฝากเท่านี้ แต่ที่นี่ไม่แนะนำอะไรเลย พูดจาก็ไม่ดี หน้านี่งอมากกกก พอกลับมาถึงบ้านเราบอกแฟนว่าพอเลยธนาคารนี้เดี๋ยวไปปิดบัญชีถอนออกมาให้หมด ไปเปิดที่อื่นก็ได้ แฟนเราก็บอกใจเย็นๆ ผ่านมาได้ซักสองเดือนเราก็ลืมเรื่องนี้ไป มาวันนี้แฟนเรา(ที่ใจเย็นเป็นน้ำแข็ง)เล่าให้เราฟังว่า วันนี้ไปทำธุระที่ธนาคารนี้พอดี เลยเอาสมุดไปปรับ แฟนเราแจ้งกับพนักงานว่า ตู้ปรับสมุดข้างหน้าธนาคารปรับไม่ได้เลย ตัวเขาลองมาหลายรอบแล้ว พนักงานแจ้งกับแฟนเราว่าอ๋อ มันเสียมาตั้งนานแล้วหล่ะ!!!!! เราเลยบอกแฟนว่าเดี๋ยวไปถอนฝากธนาคารอื่นเถอะ รอบนี้แฟนเราไม่ขัดเลย.
ฝากพี่ๆพนักงานนิดนึงนะคะ สิ่งที่พวกพี่ทำอาจเป็นความเคยชิน พี่อาจเห็นว่าไม่เป็นไร ขนาดแฟนเราที่นานๆจะมีเรื่องอัดอั้นตันใจมาเล่าให้ฟังที วันนี้อยู่ๆเขาพูดขึ้นมาเองเลยว่าไม่ไหว เป็นขนาดนี้แสดงว่าก็ไม่น่าทนจริงๆ ถ้าพี่ลองปรับซักนิดเปลี่ยนซักหน่อย อะไรๆคงดีขึ้นนะคะ ด้วยใจจริงนะคะ.
ใจจริงๆอยากเห็นการเปลี่ยนแปลง
หลังจากเรานั่งรอไม่นาน พนักงานก็ถามเราว่า"น้องมาทำอะไร"
ปกรติเราไปธนาคารไหนก็แล้วแต่เค้าจะแนะนำเราอย่างดีว่า เปิดแบบนี้ซิ ดอกเท่านั้น ฝากเท่านี้ แต่ที่นี่ไม่แนะนำอะไรเลย พูดจาก็ไม่ดี หน้านี่งอมากกกก พอกลับมาถึงบ้านเราบอกแฟนว่าพอเลยธนาคารนี้เดี๋ยวไปปิดบัญชีถอนออกมาให้หมด ไปเปิดที่อื่นก็ได้ แฟนเราก็บอกใจเย็นๆ ผ่านมาได้ซักสองเดือนเราก็ลืมเรื่องนี้ไป มาวันนี้แฟนเรา(ที่ใจเย็นเป็นน้ำแข็ง)เล่าให้เราฟังว่า วันนี้ไปทำธุระที่ธนาคารนี้พอดี เลยเอาสมุดไปปรับ แฟนเราแจ้งกับพนักงานว่า ตู้ปรับสมุดข้างหน้าธนาคารปรับไม่ได้เลย ตัวเขาลองมาหลายรอบแล้ว พนักงานแจ้งกับแฟนเราว่าอ๋อ มันเสียมาตั้งนานแล้วหล่ะ!!!!! เราเลยบอกแฟนว่าเดี๋ยวไปถอนฝากธนาคารอื่นเถอะ รอบนี้แฟนเราไม่ขัดเลย.
ฝากพี่ๆพนักงานนิดนึงนะคะ สิ่งที่พวกพี่ทำอาจเป็นความเคยชิน พี่อาจเห็นว่าไม่เป็นไร ขนาดแฟนเราที่นานๆจะมีเรื่องอัดอั้นตันใจมาเล่าให้ฟังที วันนี้อยู่ๆเขาพูดขึ้นมาเองเลยว่าไม่ไหว เป็นขนาดนี้แสดงว่าก็ไม่น่าทนจริงๆ ถ้าพี่ลองปรับซักนิดเปลี่ยนซักหน่อย อะไรๆคงดีขึ้นนะคะ ด้วยใจจริงนะคะ.