คือไม่รู้ว่ามีคนเป็นเหมือนเรา หรือเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มั้ย คือเราเป็นคนที่มีเพื่อนผู้ชายค่อนข้างเยอะ เยอะกว่าเพื่อนผู้หญิง เพราะอยู่ด้วยแล้วมันสบายใจดี เรามีเพื่อนผู้หญิงอยู่กลุ่มนึง ที่ไปไหนไปด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน นอนด้วยกัน อยู่กันแบบนี้มาตั้งแต่ ม.ต้นค่ะ จนพอขึ้นมาม.ปลาย ก็แยกย้ายกัน แต่เพื่อนในกลุ่มส่วนให้ก็อยู่ด้วยกันที่เดิมค่ะ พอขึ้นมา ม.ปลาย ก็ได้เรียนกันคนละห้องกับเพื่อนในกลุ่ม แต่ก็ยังไปกินข้าว ไปเที่ยวด้วยกันค่ะ ทุกอย่างปกติ แต่เราอยู่ในห้องเราจะอยู่คนเดียวมันก็เป็นไปไม่ได้หรอก ถูกมั้ยคะ เราเลยต้องเข้าไปอยู่กับเพื่อนในห้องกลุ่มผู้หญิง ตอนแรกที่เข้ามาใหม่ๆ เราก็เข้ากับทุกคนได้นะคะ พออยู่ไปนานๆ ก็เป็นเรื่องปกติที่จะมีการนินทากันตามประสาผู้หญิง ส่วนตัวแล้วไม่ค่อยอินกับเพื่อนผู้หญิงประเภทนี้เท่าไหร่ เพราะกลุ่มเพื่อนต่างห้องจะไม่ค่อยเป็นคนแนวนี้ ส่วนใหญ่มีอะไรก็พูดกันตรงๆ พูดกันต่อหน้า แต่เมื่อเราอยู่ในสังคมเราก็ต้องตามน้ำไปอ่ะค่ะ พออยู่ไปก็เริ่มเข้ากับกลุ่มในห้องแล้วก็มีเหตุการณ์นึงที่ทำให้เราต้องปลีกตัวออกมา
-เรื่องคือว่ากลุ่มในห้องเราอ่ะค่ะ ก็จะมีเป้าหมายอยู่คนนึงที่เราไว้นินทา ชื่อหมิง แล้วเราก็มีกรุ๊ปไลน์ที่ไม่มีหมิงอยู่ ตอนแรกเราไม่ได้อยู่ในกลุ่มนั้นค่ะ เราเข้าไปทีหลัง จริงๆหมิงมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนะคะ แต่อย่างว่า เราก็ตามน้ำไปอ่ะค่ะ หมิงก็เป็นคนเหมือนเรา มีเพื่อนผู้ชายเยอะกว่าผู้หญิง เพราะมันก็ไม่ชอบการนินทาเหมือนกัน มีอะไรพูดกันตรงๆ ตอนนั้นรู้สึกผิดที่เอาเรื่องของเพื่อนไปเม้าท์แบบสนุกปาก ทั้งๆที่จริงๆแล้วหมิงมันไม่ได้ทำอะไรให้เรา
แล้ววันนึงก็โป๊ะแตกค่ะ หมิงรู้เรื่องว่ามีกรุ๊ปไลน์ที่นินทามัน แล้ววันนั้นบังเอิญเราไม่ได้ไปเรียน วันนั้นทั้งหมดก็เคลียกันเรื่องหมิงซึ่งหมิงก็อยู่ด้วย พอเราไปโรงเรียนหมิงคงจะยังไม่รู้ว่าเรารู้แล้วเรื่องที่หมิงรู้ว่าเรานินทา วันนั้นนางเลยไม่คุยกับเราไปเลยค่ะ แต่ที่พีคกว่านั้นคือคนในกลุ่มคนอื่นๆไม่มีใครอธิบายให้เราเลยว่าเราไม่ได้เป็นคนเริ่มทั้งหมด เราเพิ่งเข้าไปอยู่ใหม่ ความรู้สึกเหมือนถูกหักหลังอ่ะค่ะ ก็คิดนะว่านินทาก็นินทามาด้วยกัน ทำไมคราวนี้เราเหลือตัวคนเดียว เราเลยปรับความเข้าใจกับหมิง แล้วหมิงก็คิดเหมือนเราว่ากลุ่มนี้ไม่น่าอยู่
-ตอนนี้หมิงและเราปลีกตัวออกมา ไม่ได้สุงสิงอะไรกับพวกนั้นมากนัก แต่ถ้าคุยเรื่องงานก็ยังคุยกันได้ค่ะ
** ส่วนเรื่องที่ว่าเราเป็น กบฎ อย่างที่เล่าไปตอนต้นเรื่อง คือเรามีเพื่อนอยู่ต่างห้องใช่ไหมคะ เวลามีงาน มีกิจกรรมที่ รร ปล่อยเราก็จะไปอยู่กับกลุ่มเพื่อนเรา เพราะเราอยู่กับกลุ่มในห้องเราก็คงไม่สบายใจ เหมือนมันไม่ใช่ที่ของเราอ่ะค่ะ ในห้องเราก็เลยนินทา หาว่าเราเป็นกบฎ ไม่ช่วยห้องตัวเอง คือถ้าให้เราช่วยอะไรเราก็ช่วยเต็มที่อยู่แล้ว เราเป็นคนขี้เกรงใจอ่ะค่ะ ใครให้ช่วยอะไเราก็ช่วยได้หมด ใครไม่เคยเจอเเบบนี้คงไม่เข้าใจอ่ะค่ะ ว่าเป็นยังไง
-วันนี้ก็มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังเฉยๆค่ะ เล่างง หรือผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ