จขกท.มีคนคุยด้วนคนนึง มีอายุแล้วเขาเป็นพ่อหม้าย มีลูกแต่เลิกกับฝ่ายหญิงแล้ว ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้น
เราก็คุยกับเขามาเรื่อยๆแต่คุยไม่ได้เปิดเผยก็คุยแบบว่าหญิงสาวกับผู้ใหญ่(คล้ายๆเสี่ยเลี้ยง แต่ไม่ใช่เพราะเขาไม่ได้ให้เงินเราใช้หรือซื้อของให้) เราจะเรียกเขาว่าลุง
ลุงจะชอบชวนออกไปกินข้าว แต่ไม่ได้แบบหรูหรานะ แค่ออกไปนั่งกินข้าวเป้นเพื่อนเขาบางครั้งก็ดูหนังลุงจะไม่ถือตัวหรือหลบๆซ่อนๆต่อฝ่ายเรา
เพื่อนเราทุกคนเคยเจอลุง ถ้าลุงว่างก็จะชวนออกไปกินข้าวจะถามว่าอยู่กับใครถ้าอยู่กับเพื่อนก็ใช้ชวนเพื่อนออกมาด้วย(ไม่รู้เขาจะเหล่เพื่อนเรารึป่าวเพราะเราก็ตัวอ้วนๆเพื่อนก็หุ่นดีๆสวยๆ)  แต่เราจะไม่รับรู้ตัวตนของลุงได้เลย เราเคยถามว่าลุงมีเฟสไหมเขาบอกว่ามี เรากดแอดไปเขายังไม่รับเลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรทุกวันนี้คุยไลน์กัน ตอนนี่เรามาฝึกงานแล้วมีธุระกลับไปที่มหาลัยนั่งรถคนเดียวก็เหงาๆเลยแกล้งชวนลุง ลุงก็นั่งรถลงมาหาแล้วนั่งขาไปพร้อมกับเรา ด้วยเหตุแบบนี้มันทำให้เรารู้สึกมีความสุขเหมือนเขาใส่ใจเรา พอกลับไปถึงเราก็ให้เพื่อนมารับลุงก็บอกชวนเพื่อนมากินข้าว แล้วลุงก็คุยกับเพื่อนคนนั้นแบบดีมาก เพื่อนก็พูดดีแซวนู่นนี่นั่นแบบน่ารักน่าเอ็นดู  แล้วตอนที่อยู่ด้วยกันเขาพูดถึงผญ.อีกคนให้เราฟัง

ประเด็นคือ มันทำให้เรารู้สึกแปลกๆ เหมือนจะหึง... หวง... แต่เอ๊ะเราอยู่ในสถานะที่ห้ามคิดอะไรนิ แล้วทำไม่ถึงเป็นแบบนี้ หรือเราจะรักเขาไปแล้ว
ไม่นะ.....เขาไม่ได้คิดอะำรกับเรานิ...