“ฮาจิเมะมาชิเตะ” สวัสดีครับ ทุกๆ คน ที่เข้ามาเยี่ยมและอ่านกระทู้นี้นะครับ
เข้าสู่วันที่ 5 ในประเทศญี่ปุ่น โดยบทที่ 5 เป็นเป็นบันทึกเรื่องเล่าของความคิดและความรู้สึก
ของการเดินทางจากเมืองอาโมโมริ ไปซัปโปโร
จากภาพที่เคยฝันและจินตนาการไว้ จนได้ไปพบเจอและสัมผัสภาพแห่งความจริง
ญี่ปุ่น ... ในที่ซึ่งรู้สึกดี ...
In places where I feel - Japan by The Cross-Cutting
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ช่วงต้นเดือนธันวาคมที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสลางาน 14 วัน เดินทางไปท่องเที่ยวที่ประเทศญี่ปุ่น
ตามที่ตั้งใจมานานมากแล้วว่า จะต้องพาตัวเองไปประเทศนี้ให้ได้ คงด้วยเพราะความผูกพันอะไรหลายๆ อย่างตั้งแต่เด็ก
เมื่อถึงเวลาที่สามารถลางานไปเที่ยวพักผ่อนได้ จึงไม่ต้องลังเลอะไรเลย
เมื่อไปมาแล้วก็อยากแบ่งปันนำเสนอภาพถ่ายและเรื่องเล่าจากการเดินทางตลอด 14 วัน โดยนั่งรถไฟข้ามเมืองข้ามภูมิภาค
ไปจนถึงจุดหมายตามใจอยากในญี่ปุ่น
ฝากติดตาม ไลค์และแชร์ที่เพจ Facebook www.facebook.com/thecrosscutting ได้นะครับ
...............................................................................
เนื้อหาจากบทที่แล้ว
บทนำ และบทที่ 1 Tokyo, the first touch / สัมผัสแรก-โตเกียว
>>>
http://ppantip.com/topic/34704598
บทที่ 2: Shizuoka, hiding beauty / ความงามที่เร้นกาย-ชิซุโอกะ
>>>
http://ppantip.com/topic/34730197
บทที่ 3: Takayama, under the grey sky / ภายใต้ท้องฟ้าสีเทา-ทาคายาม่า
>>>
http://ppantip.com/topic/34757566
บทที่ 4: Nagoya, at the eyes level / ในระดับสายตา-นาโกย่า
>>>
http://ppantip.com/topic/34790155
บทที่ 6: Otaru-Sapporo, a white room for visitors / ห้องสีขาวของผู้มาเยือน
>>>
http://ppantip.com/topic/35030811
................................................................................
บทที่ 5: / Aomori-Sapporo, out the window / เรื่องนอกหน้าต่าง-อาโอโมริ,ซัปโปโร
‘การขึ้นขบวนรถไฟแห่งความคิดที่ถูกต้องนั้น สามารถพาให้เราไปถึงสถานีแห่งชีวิตที่ดีได้’
- นิรนาม
5/ 12/ 2015
6.00 น.
ที่พักของพวกเราในอาโอโมริอยู่ห่างจากสถานีรถไฟ JR ประมาณ 10 นาทีเดินเท้า
มองออกไปในยามที่แสงอาทิตย์กำลังสาดส่อง เส้นทางดูช่างราบเรียบไม่ซับซ้อน
ให้อารมณ์ที่แตกต่างกับเมื่อคืนที่ผ่านมาราวกับอยู่คนละเมือง
คงเป็นเพราะความมืด ความไม่คุ้นเคย และสายลมหนาวผสมหิมะโปรยปรายบนถนนที่ว่างเปล่า
ต้องพึ่งพา Google Map ที่ชอบเสนอแนะเส้นทางลัดเลาะพาไปเข้าตรอกซอย
ยิ่งเดินยิ่งงงกว่าจะไปถึงโรงแรม ก็ทุลักทุเลน่าดู
บริเวณรัศมี 1-2 กิโลเมตรรอบสถานีอาโอโมริ ได้ถูกออกแบบและจัดวางสถานที่
ที่น่าสนใจหลายแห่งมาอยู่ใกล้กันในระยะเดินเท้า เช่น อาโอโมริ เบย์บริดจ์,
สวนสาธารณะ, ห้าง Auga, ศูนย์ข้อมูลท่องเที่ยวอาโอโมริ (ASPAM)
พวกเราเลยคุยกันว่าขากลับจากซัปโปโรมาพักที่อาโอโมริ จะพากันเดินเล่นให้ทั่ว
8.00 น.
การเดินทางจากโตเกียวขึ้นมาภาคเหนือที่เกาะฮอกไกโดนั้น มีหลายตัวเลือกทั้งเครื่องบินและเรือเฟอร์รี่
แต่สำหรับคนที่ชอบหรือสนใจการเดินทางโดยรถไฟนั้น สามารถเดินทางได้ทั้งรอบกลางวันและกลางคืน
โดยการนั่งรถไฟเที่ยวกลางวันแบบม้วนเดียวจบ จะเริ่มจากการขึ้น Hayabusa Shinkansen
ที่โตเกียวมาลงสถานีชิน-อาโอโมริ ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงครึ่ง
จากสถานีชิน-อาโอโมริต่อรถไฟด่วนพิเศษ Hakucho แล้วนั่งไปอีก 2 ชั่วโมง ลงที่สถานีฮาโกดาเตะ
สุดท้ายรถไฟด่วนพิเศษ Hokuto จะรับหน้าที่พาไปส่งถึงปลายทางที่เมืองซัปโปโร ใช้เวลาอีก 3 ชั่วโมงครึ่ง
รวมใช้เวลาเดินทางกับรถไฟ 3 ขบวนประมาณ 9 ชั่วโมง พอๆ กับนั่งรถทัวร์กรุงเทพเชียงใหม่เลยเชียว
แต่ในช่วงวันที่ 26 มีนาคม 2016 นี้ ทาง JR ญี่ปุ่นเตรียมจะเปิดตัว Hokkaido Shinkansen
รถไฟหัวกระสุนที่จะวิ่งตรงจากโตเกียวข้ามไปเกาะฮอกไกโด ถึงสถานีชินฮาโกดาเตะ-โฮคุโตะ
ซึ่งจะใช้เวลาวิ่งประมาณ 4 ชั่วโมง
จากนั้นหากใครที่ต้องการไปที่เมืองซัปโปโร่ต่อ ก็ขึ้นรถไฟด่วนพิเศษ Hokuto ไปอีกสามชั่วโมงครึ่ง
ก็นับว่าเป็นทางเลือกในการเดินทางที่สะดวกและรวดเร็วขึ้นพอสมควร
ตามแผนเดิมที่พวกเราเตรียมมาคือ จะเดินทางด้วยรถไฟรอบกลางคืน
ตั้งใจว่าจะขึ้นรถไฟ Hamanasu ซึ่งมีตู้นอนให้บริการ แต่ต้องผิดหวังเพราะตั๋วเต็ม
แถมยังต้องผิดหวังหนักกว่าเดิมพอทราบข่าวว่าหลังจากเปิดตัว Hokkaido Shinkansen
ถไฟเกลางคืนขบวนนี้ก็ต้องหยุดให้บริการแล้ว
กะว่ามารอบหน้าจะขอขึ้นไปนอนบนรถไฟ Night train ให้ได้ อดซะแล้ว ...
แม้ไม่ได้เดินทางเที่ยวกลางคืนกับ Hamanasu แต่จุดหมายยังคงเดิมแค่เปลี่ยนแผนนิดหน่อย
พวกเราเลือกมาพักในเมืองอาโอโมริก่อนหนึ่งคืน
ตอนเช้าจะได้เริ่มขบวนเส้นทางรถไฟออกจากอาโอโมริเที่ยว 8.25 น.
“เดี๋ยวไปถึงที่ฮาโกดาเตะ ประมาณสิบโมงกว่า แล้วเปลี่ยนขึ้นอีกขบวนนึง ...
จะถึงซัปโปโร่ ตอนบ่ายสอง’
ผมอธิบายให้จิ๊บฟัง เพื่อให้น้องเตรียมตัวชิลไปกับการเดินทางเกือบตลอดวัน
“นั่งรถไฟชมวิวสองข้างทางไปเรื่อยๆ อ่ะนะ ... แค่ 5 ชั่วโมงครึ่งเองแหละ”
พูดจบสายตาก็มองออกไปข้างนอกหน้าต่าง เห็นบ้านเรือนถูกปกคลุมด้วยหิมะ สวยเพลินตา
นั่งดูวิวอะไรไป แป๊บเดียว เดี๋ยวก็ถึง ... ผมคิดในใจ ...
‘การเดินทางที่ข้าพเจ้าโปรดปราน คือ การมองออกไปนอกหน้าต่าง’
- Edward Gorey
In places where I feel - Japan; ในที่ซึ่งรู้สึกดี...(5) อาโอโมริ-ซัปโปโร เรื่องเล่า/ภาพถ่ายการเดินทางในญี่ปุ่น 14 วัน
เข้าสู่วันที่ 5 ในประเทศญี่ปุ่น โดยบทที่ 5 เป็นเป็นบันทึกเรื่องเล่าของความคิดและความรู้สึก
ของการเดินทางจากเมืองอาโมโมริ ไปซัปโปโร
จากภาพที่เคยฝันและจินตนาการไว้ จนได้ไปพบเจอและสัมผัสภาพแห่งความจริง
ญี่ปุ่น ... ในที่ซึ่งรู้สึกดี ...
In places where I feel - Japan by The Cross-Cutting
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
...............................................................................
เนื้อหาจากบทที่แล้ว
บทนำ และบทที่ 1 Tokyo, the first touch / สัมผัสแรก-โตเกียว
>>> http://ppantip.com/topic/34704598
บทที่ 2: Shizuoka, hiding beauty / ความงามที่เร้นกาย-ชิซุโอกะ
>>> http://ppantip.com/topic/34730197
บทที่ 3: Takayama, under the grey sky / ภายใต้ท้องฟ้าสีเทา-ทาคายาม่า
>>> http://ppantip.com/topic/34757566
บทที่ 4: Nagoya, at the eyes level / ในระดับสายตา-นาโกย่า
>>> http://ppantip.com/topic/34790155
บทที่ 6: Otaru-Sapporo, a white room for visitors / ห้องสีขาวของผู้มาเยือน
>>> http://ppantip.com/topic/35030811
................................................................................
บทที่ 5: / Aomori-Sapporo, out the window / เรื่องนอกหน้าต่าง-อาโอโมริ,ซัปโปโร
‘การขึ้นขบวนรถไฟแห่งความคิดที่ถูกต้องนั้น สามารถพาให้เราไปถึงสถานีแห่งชีวิตที่ดีได้’
- นิรนาม
5/ 12/ 2015
6.00 น.
ที่พักของพวกเราในอาโอโมริอยู่ห่างจากสถานีรถไฟ JR ประมาณ 10 นาทีเดินเท้า
มองออกไปในยามที่แสงอาทิตย์กำลังสาดส่อง เส้นทางดูช่างราบเรียบไม่ซับซ้อน
ให้อารมณ์ที่แตกต่างกับเมื่อคืนที่ผ่านมาราวกับอยู่คนละเมือง
คงเป็นเพราะความมืด ความไม่คุ้นเคย และสายลมหนาวผสมหิมะโปรยปรายบนถนนที่ว่างเปล่า
ต้องพึ่งพา Google Map ที่ชอบเสนอแนะเส้นทางลัดเลาะพาไปเข้าตรอกซอย
ยิ่งเดินยิ่งงงกว่าจะไปถึงโรงแรม ก็ทุลักทุเลน่าดู
บริเวณรัศมี 1-2 กิโลเมตรรอบสถานีอาโอโมริ ได้ถูกออกแบบและจัดวางสถานที่
ที่น่าสนใจหลายแห่งมาอยู่ใกล้กันในระยะเดินเท้า เช่น อาโอโมริ เบย์บริดจ์,
สวนสาธารณะ, ห้าง Auga, ศูนย์ข้อมูลท่องเที่ยวอาโอโมริ (ASPAM)
พวกเราเลยคุยกันว่าขากลับจากซัปโปโรมาพักที่อาโอโมริ จะพากันเดินเล่นให้ทั่ว
8.00 น.
การเดินทางจากโตเกียวขึ้นมาภาคเหนือที่เกาะฮอกไกโดนั้น มีหลายตัวเลือกทั้งเครื่องบินและเรือเฟอร์รี่
แต่สำหรับคนที่ชอบหรือสนใจการเดินทางโดยรถไฟนั้น สามารถเดินทางได้ทั้งรอบกลางวันและกลางคืน
โดยการนั่งรถไฟเที่ยวกลางวันแบบม้วนเดียวจบ จะเริ่มจากการขึ้น Hayabusa Shinkansen
ที่โตเกียวมาลงสถานีชิน-อาโอโมริ ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงครึ่ง
จากสถานีชิน-อาโอโมริต่อรถไฟด่วนพิเศษ Hakucho แล้วนั่งไปอีก 2 ชั่วโมง ลงที่สถานีฮาโกดาเตะ
สุดท้ายรถไฟด่วนพิเศษ Hokuto จะรับหน้าที่พาไปส่งถึงปลายทางที่เมืองซัปโปโร ใช้เวลาอีก 3 ชั่วโมงครึ่ง
รวมใช้เวลาเดินทางกับรถไฟ 3 ขบวนประมาณ 9 ชั่วโมง พอๆ กับนั่งรถทัวร์กรุงเทพเชียงใหม่เลยเชียว
แต่ในช่วงวันที่ 26 มีนาคม 2016 นี้ ทาง JR ญี่ปุ่นเตรียมจะเปิดตัว Hokkaido Shinkansen
รถไฟหัวกระสุนที่จะวิ่งตรงจากโตเกียวข้ามไปเกาะฮอกไกโด ถึงสถานีชินฮาโกดาเตะ-โฮคุโตะ
ซึ่งจะใช้เวลาวิ่งประมาณ 4 ชั่วโมง
จากนั้นหากใครที่ต้องการไปที่เมืองซัปโปโร่ต่อ ก็ขึ้นรถไฟด่วนพิเศษ Hokuto ไปอีกสามชั่วโมงครึ่ง
ก็นับว่าเป็นทางเลือกในการเดินทางที่สะดวกและรวดเร็วขึ้นพอสมควร
ตามแผนเดิมที่พวกเราเตรียมมาคือ จะเดินทางด้วยรถไฟรอบกลางคืน
ตั้งใจว่าจะขึ้นรถไฟ Hamanasu ซึ่งมีตู้นอนให้บริการ แต่ต้องผิดหวังเพราะตั๋วเต็ม
แถมยังต้องผิดหวังหนักกว่าเดิมพอทราบข่าวว่าหลังจากเปิดตัว Hokkaido Shinkansen
ถไฟเกลางคืนขบวนนี้ก็ต้องหยุดให้บริการแล้ว
กะว่ามารอบหน้าจะขอขึ้นไปนอนบนรถไฟ Night train ให้ได้ อดซะแล้ว ...
แม้ไม่ได้เดินทางเที่ยวกลางคืนกับ Hamanasu แต่จุดหมายยังคงเดิมแค่เปลี่ยนแผนนิดหน่อย
พวกเราเลือกมาพักในเมืองอาโอโมริก่อนหนึ่งคืน
ตอนเช้าจะได้เริ่มขบวนเส้นทางรถไฟออกจากอาโอโมริเที่ยว 8.25 น.
“เดี๋ยวไปถึงที่ฮาโกดาเตะ ประมาณสิบโมงกว่า แล้วเปลี่ยนขึ้นอีกขบวนนึง ...
จะถึงซัปโปโร่ ตอนบ่ายสอง’
ผมอธิบายให้จิ๊บฟัง เพื่อให้น้องเตรียมตัวชิลไปกับการเดินทางเกือบตลอดวัน
“นั่งรถไฟชมวิวสองข้างทางไปเรื่อยๆ อ่ะนะ ... แค่ 5 ชั่วโมงครึ่งเองแหละ”
พูดจบสายตาก็มองออกไปข้างนอกหน้าต่าง เห็นบ้านเรือนถูกปกคลุมด้วยหิมะ สวยเพลินตา
นั่งดูวิวอะไรไป แป๊บเดียว เดี๋ยวก็ถึง ... ผมคิดในใจ ...
‘การเดินทางที่ข้าพเจ้าโปรดปราน คือ การมองออกไปนอกหน้าต่าง’
- Edward Gorey