พอดีหลานร้องห่มร้องเข้ามาปรึกษาเรื่องที่พ่อกับแม่ทะเลาะกัน พ่อทำร้ายร่างกายแม่(เราไม่เคยเห็นคนพ่อทำร้ายร่างกายเมียเค้าเลย ทะเลาะกันก็เถียงกันธรรมดา)

หลานบอกว่าพ่อด่าแม่เรื่องที่แม่คุยเฟสกับชายต่างชาติแล้วมีการพูดไปในเชิงเรื่องเพศ มีการส่งรูปของส่วนตัวให้กันด้วย พ่อเค้าเคยเจอแล้วครั้งนึงแล้วก็ขอให้มีการหยุด แต่ก็มาจับได้อีก แล้วมาทะเลาะกันใหญ่โตในครั้งนี้ ลูกเค้าเองก็เคยเห็นและก็ขอให้เลิกเล่นหลายครั้งแล้ว

เราเลยไปคุยปลอบใจหลาน แต่แม่เค้าเหมือนไม่ยอมรับว่าเค้าผิด เค้าบอกว่าไม่ได้มีอะไรกันจริงๆสักหน่อย เค้าบอกเล่นสนุกๆ เค้าชอบ แล้วก็โวยวายนอกเรื่อง หาว่าพ่อเค้าประจานเรื่องไม่เป็นความจริง (แต่หลานเราเค้ายืนยันว่าเค้าเคยเห็น ไม่ใช่ครั้งเดียวหรือคนเดียวด้วย หลานบอกว่าถ้าไม่จริงก็ให้เอาโทรศัพท์มาดู เค้าก็บ่ายเบี่ยง)
คือยังไงเค้าก็บอกว่าเค้าไม่ขอโทษใครทั้งนั้น เค้าไม่ได้ทำอะไรผิด เค้าไม่ได้เสียหายอะไร แค่สนุกๆ ใครว่าเค้าไม่ดีก็ไปอยู่กันเอง พวกคนดีๆไม่ต้องมายุ่งกับเค้า(หมายถึงพ่อหลานกับตัวหลาน) พาลไปทั่ว เหมือนกลบเกลื่อนความผิด

เราเองงงกับคนแม่มากค่ะ ตรรกะแบบว่า...(เรียกไม่ถูก) ทำแบบนี้มันไม่เสียหายก็จริง แต่มันก็ไม่ถูกต้องเท่าไหร่
ใจเราเอนเอียงไปทางคนพ่อค่ะ เพราะเป็นเราก็รับไม่ได้ สงสารหลานด้วยเหมือนเค้ายังรับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้

ขอความคิดเห็นคนในนี้หน่อยค่ะ คุณคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้ ถ้าเรื่องนี้เกิดกับคุณเอง คุณรับได้หรือไม่และมีทางแก้ปัญหายังไง