คือเราเคยมีแฟนแค่ไม่กี่คนค่ะ แต่ไม่เคยคบกันได้นานเลย ตอนนี้อายุ 18 แล้วก็ยังไม่มีใครเลย คือเรามีแฟนคนแรกตอนอายุ 15 ปี (แต่อยู่ ม.4 นะคะ) แล้วคือเราเป็นคนเดาใจคนไม่เก่ง เอาใจคนไม่เป็น และเป็นคนเอาแต่ใจอ่ะค่ะ เวลาไม่พอใจอะไรตรงไหนก็โวยวาย เหวี่ยง วีนแตกตลอด จนสุดท้ายก็เลิกกันเพราะนิสัยแย่ๆของเรา พอคนที่ 2 มาเราก็ไปบังคับเค้าให้เป็นแบบนู้น ทำแบบนี้ แต่พยายามใจเย็นนะคะ เวลาไม่พอใจก็จะพูดดีๆ แต่ก็จะมีปัญหาบ่อยเพราะเค้าทำอะไรไม่ค่อยถูกใจเรา สุดท้ายค่ะ ก็เลิก (2 คนแรกเราบอกเลิกเค้านะคะ คือเราไม่พอใจในตัวเค้า ถามว่ารักมั้ย รักมากนะคะ เราเป็นคนรักจริง แต่เอาแต่ใจมากไปหน่อย ไม่อยากให้เค้ามาอยู่กับคนนิสัยไม่ดีแบบเรา) และคนล่าสุดค่ะ เพิ่งเลิกไปก่อนปีใหม่ เราคุยกันไว้หลายอย่าง ทั้งที่จะไปเที่ยวปีใหม่ด้วยกัน จะทำนู่นทำนี่ด้วยกัน แต่จะเป็นเค้าค่ะที่ไม่พอใจในตัวเรา จากทีเราสืบประวัติเค้านะคะ เค้าเป็นคนใจเย็น และไม่ค่อยพูด ไม่เอาแต่ใจ ตามใจและพูดดีตลอด (แฟนเก่าเค้าบอกมาค่ะ) แล้วมารู้นิสัยเค้าอีกทีกลังว่าเค้าเป็นคนตรงๆ จริงใจ(เกินไป) คิดอะไรก็พูดออกมาเลย เค้าบอกว่าเค้าไม่เคยรักและจริงใจกับแฟนคนไหนสักคน(รวมถึงเราด้วย) เพราะเค้าจะดูไปเรื่อยๆ ว่าใครเป็นยังไง แต่กับแฟนเก่าเค้าคบกันได้ไม่ถึงเดือนเค้าก็โดนบอกเลิกก่อนตลอด เลยไม่ได้ศึกษากันนานและไม่รู้สึกรักใครมากเท่าไหร่ และปัญหาก็อยู่ตรงนี้แหละค่ะ
เรา เป็นคนใจร้อน ขี้เหวี่ยงขี้วีน เอาแต่ใจ แต่เปลี่ยนตัวเองเพื่อเค้า ไม่เหวี่ยงไม่วีน ใจเย็นๆและตามใจเค้า ถึงจะโกรธจะไม่พอใจเราก็จะยิ้มให้เค้าทั้งๆที่ใจนี่ไปแล้วค่ะ อย่างกะมีคนเอาไปมาเผา
เค้า เป็นคนใจเย็น ไม่ค่อยพูด พูดตรงจริงใจ ไม่เอาแต่ใจ ง่ายๆกับชีวิต แต่พอคบกับเรากลับกลายเป็นคนดื้อ เอาแต่ใจ ไม่พอใจก็อารมณ์เสียใส่ ทั้งๆที่กับคนก่อนไม่เป็น เวลามีปัญหากันก็บอกเลิกเราตลอด
.......ยกตัวอย่างบทสนทนานะคะ......
เค้า : วันนี้ว่างมั้ย
เรา : ว่าง
เค้า : ว่าจะไปหาอ่ะ
เรา : พูดไปนั่น (พูดไปเพราะไม่รู้ว่าเค้าพูดจริงรึป่าว)
เค้า : เออ ไม่ไปก็ได้!!!!
แล้วก็โกรธค่ะ
........อีกครั้งถัดมา.....
เค้า : ปีใหม่ถ้าไปเคาท์ดาวน์ด้วยจะไล่กลับมั้ย
เรา : ไม่ไล่หรอก ว่าแต่จะมาอยู่เคาท์ดาวน์เลยหรอ
เค้า : ไม่ไปแล้วล่ะ ไปกินเลี้ยงกับเพื่อนก็ได้
เรา : ค่ะ เอาที่สะดวกนะ (ทั้งที่ในใจอยากเรียกร้องและบังคับให้มา)
เค้า : ไม่เคยเข้าใจกันเลยว่ะ !!!!!
แล้วก็โกรธค่ะ
................อีกครั้ง..........
เค้า : ว่างมั้ย (ตอน 4 ทุ่ม 20 ค่ะ)
เรา : ว่าง
เค้า : ว่าจะไปหา
เรา : บ้าหรอ ดึกแล้วนะ
เค้า : เออ ไม่ไปก็ได้วะ
เรา : เอ้า จะมาจริงๆหรอ พูดจริงหรือพูดเล่น
เค้า : พูดจริง
เรา : มาก็มา แต่เค้าอยู่บ้านเพื่อนนะ
เค้า : อื้ม ขอแค่ได้เห็นหน้า คิดถึง
.......พอมาหา คุยกันได้ 20 นาที.......
เรา : กลับบ้านได้แล้วมันดึกแล้ว
เค้า : เค้าจะด่าหรอ
เรา : อื้ม มาหากันดึกๆ มันดูไม่ดี
เค้า : กลับก็ได้
เรา : ขับรถดีๆนะ
เค้า : อื้ม
.......ระหว่างทางกลับ......
เค้า : เป็นแต่แบบนี้ ไม่เคยเข้าใจกันเลย
เรา : เอ้า อะไรอีกล่ะ
เค้า : นานๆทีได้ไปหา ก็ไม่อยากให้ไป ไป รร เจอหน้ากันก็ไม่เคยทัก
เรา : ไม่อยากให้มายังไง ก็ให้มาแล้วนี่ไง ไป รร ก็เห็นอยู่กับเพื่อนไม่อยากรบกวน กลัวรำคาญไง
เค้า : ให้ไปแล้วก็ไล่กลับ
เรา : ก็มันดึกแล้ว ใครให้มาตอนดึกๆล่ะ สมอง
เค้า : เออ กูผิด!!! อย่าเจอกันอีกเลยว่ะ.แบบนี้คงจะสบายใจกว่าใช่มั้ย
เรา : ไม่เลย อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย
เค้า : เลิกกันเถอะ คบกันไปก็เหมือนคนไม่รู้จักกัน ไป รร ก็ไม่ทัก เฟสก็ไม่เคยทัก ต้องให้ทักไปก่อนตลอด ไปหาก็ไม่อยากให้ไป
เรา : เฟสอ่ะก็ไม่รู้ว่าจะว่างตอนไหน ไม่อยากรบกวน เลยไม่ทัก ไป รร ก็อยู่แต่กับเพื่อนอ่ะใครจะกล้าทักล่ะ มาหาให้มาตอนกลางวันก็กว่าจะตื่น ตื่นมาก็ไปเล่นเกมกลับบ้านก็ค่ำแล้วจะมาหาตอนค่ำๆมันก็ไม่ใช่ป่ะ
เค้า : เลิกกันเถอะ โชคดีล่ะกัน เราไปกันไม่รอดหรอกถ้าเป็นแบบนี้.........
..................ตกลงปัญหาอยู่ที่ใคร............
ที่ความรักต้องพังทุกครั้งเพราะใครกันแน่.........
ทีแรกคิดว่าเป็นเพราะเรานิสัยไม่ดี เลยเปลี่ยนตัวเองใหม่ แต่ก็จบเหมือนเดิม.....