คือ เราคบกับแฟนมาได้ 7เดือนแล้วค่ะ ช่วงแรกเราคุยกันทุกวัน จะมีบางวันที่ต้องไปทำงานอะคะเลยไม่ได้คุย โทรหากันบ่อยมากวันนึงคุยประมาน10-11ชั่วโมงเลยแหละคะ เเล้วมันมีเหตุการณ์หนึ่งค่ะ คือเราก้คุยกะผชในห้องหรือรุ่นพี่ที่เรารู้จักอะนะคะแล้วเขาเกิดอาการหึงแต่เงียบ แล้วเขาก้มาบอกเราทีหลังว่าหมดความเชื่อใจไปแล้วนะ ตอนนั้นเขาพูดเหมือนจะเลิกอะคะ แต่สุดท้ายไม่เลิก เราก้กลับมาคุยกันได้ปกติ จนมาเดือนที่5-6เดือนที่ผ่านมานี้เขาดูห่างออกไป ไม่โทรมาคุยนานๆแบบเมื่อก่อน ทักมาคุยกันไม่กี่คำ เขามาบอกเราทุกครั้งเลยว่าทำงาน ทำการบ้าน คือเข้าใจนะคะว่าม.3มันเรียนหนัก แต่คือพอเรียนเสดทุกครั้งเขาไม่ยอมกลับบ้านอะคะ เขาไปแต่ร้านเกมพอกลับบ้านมาเขาก็ต้องทำการบ้านคะ เราก็เข้าใจเขานะคะว่าเรียนหนัก แล้วปกติจะไปไหนเขาจะต้องบอกเรา ไม่ก็ขออนุญาติเราก่อน แต่ตอนนี้ไม่เลยคะ คล้ายๆว่าแบบจะไปก้ไปเรื่องของกู อะไรประมานนี้อะคะ แล้วช่วงแรกเราจะไปดูหนังกัน แล้วพอหลังๆก้ไม่ได้ไปดูเลยคะ นี้ก้จะจบเทอมแล้วเราก็อยากให้เขามีความสุขอยู่กับเพื่อนบ้าง แต่คืออยู่กับเพื่อนจนลืมแฟนแบบนี้มันใช่แล้วหรอคะ ทำแบบนี้มันคืออะไรหรอคะ คือเราไม่เข้าใจว่าแฟนมันไม่สำคัญขนาดนั้นเลยหรอ ถ้ามันไม่สำคัญจะคบทำไมวะ เจ็บก้เจ็บ เหนื่อยก็เหนื่อย ท้อก็ท้อ ช่วยรักกูเหมือนในตอนแรกที่คบกันหน่อยได้ไหมคะ แล้วช่วยเทคแคร์กูบ้าง ฝากถึงคุณผู้หญิงที่มีแฟนทุกคนเลยนะคะ ถ้าอ่านแล้วมันคล้ายๆชีวิตของคุณสามารถแชร์แล้วแท๊กแฟนคุณได้เลยคะ