คนเป็นเกย์ ทำยังไงให้รู้สึกมีความสุขกับชีวิต
ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมรู้สึกอยู่ตอนนี้ มันเรียกว่ามีความสุขหรือเปล่า ผมยอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์ครั้งแรกตอนปี 3 แต่จริงๆผมว่าผมเป็นก่อนหน้านั้น แต่ผมพยายามหลอกตัวเองมาโดยตลอด และจะปฏิเสธทุกคนตลอด ว่าผมไม่ได้เป็น แต่พอผมยอมรับตัวเอง ว่าจริงๆแล้วผมเป็นเกย์ แรกๆผมก็มีความสุขครับ ไม่ว่าเรื่องความรัก หรือเซ็ก มันก็โอเค (ถึงแม้บางทีต้องเป็นฝ่ายรับ จะค่อนข้างเจ็บ)
จนผ่านมาเรื่อยๆ หลายปี จนตอนนี้ 26 ปี ผมไม่แน่ใจว่า จริงๆแล้วผมมีความสุขไหม ผมไม่เคยคบใครได้นานเลยครับ จริงๆเรียกว่าไม่มีใครคบกับผมได้นานมากกว่า ผมเป็นฝ่ายที่ถูกบอกลามาโดยตลอด อาจจะเพราะเรื่องหน้าตาบ้านๆของผม ผมว่าสังคมของเกย์ส่วนใหญ่เป็นความรักที่ฉาบฉวย มองกันที่เปลือกนอก หน้าตา และเซ็ก ผมไม่ได้บอกว่าผมคิดถูก แต่ผมแค่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ ความรักของชายหญิงเป็นยังไง ผมไม่รู้หรอก เพราะผมไม่เคยคบ หรือมีอะไรกับผู้หญิงเลย แต่ก็มีบ้าง สักหนึ่งในล้าน ที่ผมรู้สึกใจเต้นแรงมากๆ เวลาเจอผู้หญิงบางคน ซึ่งคิดว่าตัวเองชอบ ทั้งๆที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ผมไม่ได้บอกว่าตัวเองจะกลับเป็นผู้ชาย แล้วชอบผู้หญิงได้หรอกครับ เพราะอย่างที่บอกคือหนึ่งในล้าน มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เกี่ยวกับเซ็กเลยนะครับ และอีกอย่าง ผมก็กลัวเหมือนกัน ถ้านั้นคือความรู้สึกรักจริงๆ แต่หากวันนึงผมคบกับผู้หญิงคนนั้น อยู่กันไปเรื่อยๆ ผมดันเกิดชอบผู้ชายอีก แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเป็นยังไง ผมอยากมีครอบครัว อยู่แบบพ่อ แม่ ลูก ดูแลกันไปจนแก่เฒ่า แต่ผมสงสารผู้หญิงครับ ถ้าผมต้องเปลี่ยนไป นึกไม่ออกเหมือนกัน ว่าเขาจะรู้สึกยังไง
จริงๆผมเป็นคนตลก เฮฮา ผมไม่เคยปิดกับใครในสิ่งที่ตัวเองเป็นเลยครับ ยกเว้นพ่อแม่ แต่ผมว่าเขารู้นะ แค่ไม่พูดออกมา เพราะเขาอาจไม่อยากให้ผมเป็นแบบนั้นก็ได้ ยอมรับว่าเครียดนะครับ ส่วนนึงที่ทำให้ผมไม่มีความสุข อาจจะเพราะเรื่องที่ไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับพ่อแม่ก็ได้ แต่พอมานึกๆ ผมว่ามันก็ไม่ใช่ทั้งหมด ถึงแม้ผมจะบอกไปว่าผมเป็นแล้วยังไง ผมก็ยังไม่เข้าใจว่า อะไรคือความสุข ในเมื่อผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้มีความสุข ไม่ใช่มันไม่มีความสุขเลยนะครับ สังคมรอบๆมันก็โอเค แต่แค่พอนึกว่า เราเป็นเกย์ เป็นในสิ่งที่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะยอมรับ แก่ๆไปทุกวันโดยลำพัง มีเมียไม่ได้ มีลูกก็ไม่ได้ ผมคิดเยอะไปหรือเปล่า แต่ไม่รู้นะ บางที ถ้าไม่ได้มาลองยืนในจุดที่ผมยืน ก็คงไม่รู้เลย ว่าผมรู้สึกยังไง ขนาดผม ยังงงตัวเองเลย ถ้าคนอื่นจะงงก็ไม่แปลก เคยถามตัวเองมาตลอด ว่าเราเป็นอะไรกันแน่ เป็นเกย์น่ะใช่ มันชัวร์อยู่ละ แต่แบบ มันเป็นอะไร ทำไมถึงต้องรู้สึกไม่โอเคทุกที ที่นึกว่าตัวเองเป็นเกย์ ใครเป็นแบบนี้ หรือมีคำแนะนำยังไงให้ผมบ้างไหมครับแค่อยากรู้ ว่ามีใครรู้สึกแบบนี้บ้างไหม กับการที่ยอมรับว่าเป็นเกย์ แต่ไม่อยากเป็น และทำยังไง ให้รู้สึกมีความสุขกับชีวิต เลิกคิดมากกับอะไรแบบนี้สะที
*tag ห้องไหนดีอ่ะ ผมไม่รู้ว่าเรื่องแบบนี้มันควรอยู่ห้องไหน
คนเป็นเกย์ ทำยังไงให้รู้สึกมีความสุขกับชีวิต
ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมรู้สึกอยู่ตอนนี้ มันเรียกว่ามีความสุขหรือเปล่า ผมยอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์ครั้งแรกตอนปี 3 แต่จริงๆผมว่าผมเป็นก่อนหน้านั้น แต่ผมพยายามหลอกตัวเองมาโดยตลอด และจะปฏิเสธทุกคนตลอด ว่าผมไม่ได้เป็น แต่พอผมยอมรับตัวเอง ว่าจริงๆแล้วผมเป็นเกย์ แรกๆผมก็มีความสุขครับ ไม่ว่าเรื่องความรัก หรือเซ็ก มันก็โอเค (ถึงแม้บางทีต้องเป็นฝ่ายรับ จะค่อนข้างเจ็บ)
จนผ่านมาเรื่อยๆ หลายปี จนตอนนี้ 26 ปี ผมไม่แน่ใจว่า จริงๆแล้วผมมีความสุขไหม ผมไม่เคยคบใครได้นานเลยครับ จริงๆเรียกว่าไม่มีใครคบกับผมได้นานมากกว่า ผมเป็นฝ่ายที่ถูกบอกลามาโดยตลอด อาจจะเพราะเรื่องหน้าตาบ้านๆของผม ผมว่าสังคมของเกย์ส่วนใหญ่เป็นความรักที่ฉาบฉวย มองกันที่เปลือกนอก หน้าตา และเซ็ก ผมไม่ได้บอกว่าผมคิดถูก แต่ผมแค่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ ความรักของชายหญิงเป็นยังไง ผมไม่รู้หรอก เพราะผมไม่เคยคบ หรือมีอะไรกับผู้หญิงเลย แต่ก็มีบ้าง สักหนึ่งในล้าน ที่ผมรู้สึกใจเต้นแรงมากๆ เวลาเจอผู้หญิงบางคน ซึ่งคิดว่าตัวเองชอบ ทั้งๆที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ผมไม่ได้บอกว่าตัวเองจะกลับเป็นผู้ชาย แล้วชอบผู้หญิงได้หรอกครับ เพราะอย่างที่บอกคือหนึ่งในล้าน มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เกี่ยวกับเซ็กเลยนะครับ และอีกอย่าง ผมก็กลัวเหมือนกัน ถ้านั้นคือความรู้สึกรักจริงๆ แต่หากวันนึงผมคบกับผู้หญิงคนนั้น อยู่กันไปเรื่อยๆ ผมดันเกิดชอบผู้ชายอีก แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเป็นยังไง ผมอยากมีครอบครัว อยู่แบบพ่อ แม่ ลูก ดูแลกันไปจนแก่เฒ่า แต่ผมสงสารผู้หญิงครับ ถ้าผมต้องเปลี่ยนไป นึกไม่ออกเหมือนกัน ว่าเขาจะรู้สึกยังไง
จริงๆผมเป็นคนตลก เฮฮา ผมไม่เคยปิดกับใครในสิ่งที่ตัวเองเป็นเลยครับ ยกเว้นพ่อแม่ แต่ผมว่าเขารู้นะ แค่ไม่พูดออกมา เพราะเขาอาจไม่อยากให้ผมเป็นแบบนั้นก็ได้ ยอมรับว่าเครียดนะครับ ส่วนนึงที่ทำให้ผมไม่มีความสุข อาจจะเพราะเรื่องที่ไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับพ่อแม่ก็ได้ แต่พอมานึกๆ ผมว่ามันก็ไม่ใช่ทั้งหมด ถึงแม้ผมจะบอกไปว่าผมเป็นแล้วยังไง ผมก็ยังไม่เข้าใจว่า อะไรคือความสุข ในเมื่อผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้มีความสุข ไม่ใช่มันไม่มีความสุขเลยนะครับ สังคมรอบๆมันก็โอเค แต่แค่พอนึกว่า เราเป็นเกย์ เป็นในสิ่งที่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะยอมรับ แก่ๆไปทุกวันโดยลำพัง มีเมียไม่ได้ มีลูกก็ไม่ได้ ผมคิดเยอะไปหรือเปล่า แต่ไม่รู้นะ บางที ถ้าไม่ได้มาลองยืนในจุดที่ผมยืน ก็คงไม่รู้เลย ว่าผมรู้สึกยังไง ขนาดผม ยังงงตัวเองเลย ถ้าคนอื่นจะงงก็ไม่แปลก เคยถามตัวเองมาตลอด ว่าเราเป็นอะไรกันแน่ เป็นเกย์น่ะใช่ มันชัวร์อยู่ละ แต่แบบ มันเป็นอะไร ทำไมถึงต้องรู้สึกไม่โอเคทุกที ที่นึกว่าตัวเองเป็นเกย์ ใครเป็นแบบนี้ หรือมีคำแนะนำยังไงให้ผมบ้างไหมครับแค่อยากรู้ ว่ามีใครรู้สึกแบบนี้บ้างไหม กับการที่ยอมรับว่าเป็นเกย์ แต่ไม่อยากเป็น และทำยังไง ให้รู้สึกมีความสุขกับชีวิต เลิกคิดมากกับอะไรแบบนี้สะที
*tag ห้องไหนดีอ่ะ ผมไม่รู้ว่าเรื่องแบบนี้มันควรอยู่ห้องไหน