คือ แจ๊ค วิลเชียร์ นี่ผมเห็นตั้งแต่ไอ้หนูคนนี้เพิ่งขึ้นชั้นชุดใหญ่ใหม่ๆ
ไม่แน่ใจตอนนั้นมันอายุ 16 หรือ 17 ปี แต่เด็กมาก
แต่สไตล์การเล่น กับ ทักษะ ไอ้เด็กคนนี้บอกเลยมันเก่งเกินอายุมาก จำได้ตอนแรกไอ้เด็กคนนี้มันเล่นปีกซ้ายด้วยซ้ำ
แต่แล้วถ้าจำไม่ผิดมันคือฤดูกาล 2010-2011 มั๊ง ที่ไอ้เด็กคนนี้ถูกดันขึ้นชุดใหญ่อย่างเป็นทางการ
และตำแหน่งที่ได้รับคือ กองกลางสไตล์ BOX TO BOX คือ ทำหน้าที่ตัดเกมส์ก่อนถึงกลางรับ และทำเกมส์บุกขึ้นหน้า
ผมเห็นไอ้เด็กนี่เล่นได้แบบบ้าดีเดือดมาก ไม่เคยคิดเลยว่าตัวมันเล็ก แต่ใจมันใหญ่เกินวัยจริงๆ นี่มันว่าที่กัปตันปืนใหญ่คนต่อไปแน่ๆ
แถมทักษะเชิงฟุตบอลจัดว่าเข้าขั้นดาวรุ่งพรสวรรค์สูงแห่งยุคคนหนึ่งเลยแหละ ได้ใจผมเต็มๆ
ถึงขั้นมีนัดเจอ บาซ่า แล้วไอ้หนูแจ๊คคนเดียวสยบบาซ่าได้อยู่หมัดทั้งทีม ลงYOUTUBE แบบที่เราเห็นๆ กันนี่แหละ

แต่ก็มีเพื่อนๆ พยายามเบรคผมว่า ไอ้การเล่นแบบนี้แหละ อาชีพนักฟุตบอลมันจะจบ ไปไวก่อนวัยอันควร
แรกๆ ผมก็ไม่เชื่อ เพื่อนอาจเป็นแฟนบอลคนละทีม คู่แข่งแย่งแชมป์โดยตรง อาจจะอิจฉาทีมอาร์เซน่อลแน่ๆ มีดาวรุ่งพรสวรรค์สูงขึ้นมาเรื่อยๆ
แต่แล้วไอ้ที่เพื่อนผมบอกมันเริ่มจะเป็นจริง สไตล์การเล่นแบบวิ่งบวกเข้ากับคู่แข่งแบบฮาร์ดคอร์มากเริ่มจะส่งผลเสีย
จากการที่ตัวเล็กและไปบวกกับเค้าแบบไม่กลัวเจ็บหนัก กลายเป็นตัวเองเจ็บซธเอง
และปัจจุบัน ผมจำไม่ได้แล้วว่าแจ๊ค วิลเชียร์ ลงเล่นครั้งสุดท้ายมันเมื่อไหร่
มันน่าจะประมาณปลายๆ ปี 2014 มั๊ง นี่คือมันไม่ได้เตะบอลมาปีกว่าๆ แล้วครับ จากอาการบาดเจ็บที่เรื้อรัง มีแววจะเป็น ดิยาบี้ 2 มาก
หายกลับมาอยากให้เลิกเล่นแบบเข้าบอลปะทะแบบที่ผ่านมาเพื่อยืดอายุการเล่นซะ
อยากให้ดูปิร์โล เป็นตัวอย่าง ไม่ต้องเน้นเล่นบอลหนัก HARDCORE ก็เด่นดังระดับโลกได้ เสียดายพรสวรรค์ เอ็ง จริงๆ

อยากชวนคุยว่า ไอ้อาการบาดเจ็บของ แจ๊ค วิลเชียร์ที่มันยาวนานโคตรๆ เนี่ย
สไตล์การเล่นของแจ๊ค มีส่วนมากน้อยแค่ไหน และมันบาดเจ็บส่วนใด ทำไมมันนานแสนนานจริงๆ