สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ก็เห็นมีคนนึง.........ทำงานเมืองนอกเลย เขาให้กลับก็ไม่ยอมกลับ
ผึ้งน้อยพเนจร ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 856437 ขำกลิ้ง, Le Penseur ขำกลิ้ง, shalimar ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 772844 ถูกใจ, Believe-In-Wonderland ขำกลิ้ง, เด็กเสพดราม่า ขำกลิ้ง, amonkawee ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 773865 ขำกลิ้ง, มนุษย์ดาวศุกร์สีฟ้า ขำกลิ้งรวมถึงอีก 66 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 50
เคยถามรุ่นพี่ที่ไปเรียนญี่ปุ่น 5-6 ปี มี บ.ญี่ปุ่นจะให้เข้าทำงานด้วย
แต่แกไม่ทำ อยากกลับบ้านมากกว่า
แล้วพี่เขาบอกวว่า
ก๊เมิงลองไปอยู่ เมืองนอกสัก 4-5 ปี แล้วเมิงจะรู้ว่า รักเมืองไทยขนาดใหน
แต่แกไม่ทำ อยากกลับบ้านมากกว่า
แล้วพี่เขาบอกวว่า
ก๊เมิงลองไปอยู่ เมืองนอกสัก 4-5 ปี แล้วเมิงจะรู้ว่า รักเมืองไทยขนาดใหน
ผึ้งน้อยพเนจร หลงรัก, ขอให้ปีนี้มีแต่ความสงบสุข ถูกใจ, chaiyapot ถูกใจ, คิน * คาเนะ ซึ้ง, ขนอุย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1997549 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1963265 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2901531 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2545450 ถูกใจ, บรรยากาศพาไป ถูกใจรวมถึงอีก 2 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 2
กลับมาน่ะดีแล้วครับ กลับมาพัฒนาประเทศ
ไปทำงานต่างประเทศเลย = สมองไหล(brain drain) เท่ากับภาษีที่รัฐจ่ายไปกับการศึกษาสูญเปล่า ทำให้ประเทศเสียหายทางอ้อม เป็นปัญหาของประเทศกำลังพัฒนาแทบทุกประเทศรวมถึงไทย
ยกเว้นจะไปทำงานแค่พอฝึกฝีมือเก็บประสบการณ์เก็บKnow-How แล้วกลับมาเปิดกิจการในไทยแบบหลายๆบริษัท
ไปทำงานต่างประเทศเลย = สมองไหล(brain drain) เท่ากับภาษีที่รัฐจ่ายไปกับการศึกษาสูญเปล่า ทำให้ประเทศเสียหายทางอ้อม เป็นปัญหาของประเทศกำลังพัฒนาแทบทุกประเทศรวมถึงไทย
ยกเว้นจะไปทำงานแค่พอฝึกฝีมือเก็บประสบการณ์เก็บKnow-How แล้วกลับมาเปิดกิจการในไทยแบบหลายๆบริษัท
สมาชิกหมายเลข 856437 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 773865 ถูกใจ, chaiyapot ถูกใจ, คิน * คาเนะ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2901531 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2545450 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1213370 ถูกใจ, พี่น้องที่เคารพ ถูกใจ, asemania ถูกใจ, เด็กแหนม ถูกใจรวมถึงอีก 10 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 43
เพราะบ้านผม อยู่ที่ประเทศไทยครับ
ความคิดเห็นที่ 15
1. ปัญหาเรื่อง "ทักษะพิเศษที่หายไป"
หากมองจากมุมมองของนายจ้างแล้ว
จ้างคนประเทศเดียวกัน = จ่ายค่าจ้าง
จ้างคนต่างประเทศ = จ่ายค่าจ้าง + visa sponsorship
คนที่อยากได้รับการจ้างงานที่ต่างประเทศจึงจำเป็นที่จะต้องแสดงให้เป็นว่าเรามีอะไรที่คุ้มค่าต่อต้นทุนที่เพิ่มเข้ามาด้าน visa sponsorship
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น
-ต่อให้เราเก่งภาษาต่างประเทศเก่งขนาดไหน ถ้ามองจากมุมมองของเป็นคนประเทศนั้นแล้ว เราก็เป็นเหมือนคนธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น
ทั้งๆที่ในไทย เราสามารถเอาทักษะทางภาษาไปเป็นช่องทางในการหาตำแหน่งงานที่สูงกว่าได้
- อย่างไรก็ดี ทักษะภาษาไทยของเรา อาจจะกลายเป็นทักษะพิเศษได้ ถ้าไปถูกประเทศ ถูกตลาด
- คนที่ไปเรียนคณะสายศิลป์สังคม หางานตรงสาย (ที่สามารถเอาสิ่งที่เราเรียนมาไปเป็น "จุดขาย"ได้)ลำยาก
2. คนที่มาเรียนต่อเมืองนอกได้ส่วนใหญ่ เป็นคนรวยที่เมืองไทยครับ
่
แม้แต่ในหมู่นักเรียนทุนก็ตาม นักเรียนทุนหลายคนที่ผมรู้จัก ก็รวยในระดับที่มาเรียนด้วยทุนตัวเองได้ (บางคนที่รู้จักมาต่อนอกเป็นใบที่สอง โดยที่ใบแรกมาด้วยทุนส่วนตัว)
แต่นักเรียนกลุ่มนี้ก็เลือกที่จะชิงทุนมาเพื่อพิสูจน์ฝีมือตัวเอง ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่
(ซึ่งประเด็นนี้ บอกยากเหมือนกันว่ามันเหมาะสมหรือไม่ เพราะในด้านหนึ่ง วัตถุประสงค์ของทุนการศึกษาระดับสูงจะที่เน้นความสามารถมากกว่า
มองเรื่องความขาดแคลนอยู่แล้ว และการที่เด็กรักดี มันก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ในอีกด้านหนึ่ง มันก็ทำให้เด็กที่ไม่ได้รวย ที่ขยันและมีฝีมือเหมือนกัน โดนตัดโอกาสไปกลายๆ เพราะถึงจะมีฝีมือแต่ก็แข่งชนะเด็กรวยได้ยาก)
ด้วยเหตุนี้ นักเรียนนอกส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะกลับมาอยู่แบบรวยๆที่ไทย ทำงานบริษัทพอเป็นพิธี
มากกว่าที่จะไปเป็นมนุษย์เงินเดือนจริงจังๆที่เมืองนอกครับ
หากมองจากมุมมองของนายจ้างแล้ว
จ้างคนประเทศเดียวกัน = จ่ายค่าจ้าง
จ้างคนต่างประเทศ = จ่ายค่าจ้าง + visa sponsorship
คนที่อยากได้รับการจ้างงานที่ต่างประเทศจึงจำเป็นที่จะต้องแสดงให้เป็นว่าเรามีอะไรที่คุ้มค่าต่อต้นทุนที่เพิ่มเข้ามาด้าน visa sponsorship
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น
-ต่อให้เราเก่งภาษาต่างประเทศเก่งขนาดไหน ถ้ามองจากมุมมองของเป็นคนประเทศนั้นแล้ว เราก็เป็นเหมือนคนธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น
ทั้งๆที่ในไทย เราสามารถเอาทักษะทางภาษาไปเป็นช่องทางในการหาตำแหน่งงานที่สูงกว่าได้
- อย่างไรก็ดี ทักษะภาษาไทยของเรา อาจจะกลายเป็นทักษะพิเศษได้ ถ้าไปถูกประเทศ ถูกตลาด
- คนที่ไปเรียนคณะสายศิลป์สังคม หางานตรงสาย (ที่สามารถเอาสิ่งที่เราเรียนมาไปเป็น "จุดขาย"ได้)ลำยาก
2. คนที่มาเรียนต่อเมืองนอกได้ส่วนใหญ่ เป็นคนรวยที่เมืองไทยครับ
่
แม้แต่ในหมู่นักเรียนทุนก็ตาม นักเรียนทุนหลายคนที่ผมรู้จัก ก็รวยในระดับที่มาเรียนด้วยทุนตัวเองได้ (บางคนที่รู้จักมาต่อนอกเป็นใบที่สอง โดยที่ใบแรกมาด้วยทุนส่วนตัว)
แต่นักเรียนกลุ่มนี้ก็เลือกที่จะชิงทุนมาเพื่อพิสูจน์ฝีมือตัวเอง ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่
(ซึ่งประเด็นนี้ บอกยากเหมือนกันว่ามันเหมาะสมหรือไม่ เพราะในด้านหนึ่ง วัตถุประสงค์ของทุนการศึกษาระดับสูงจะที่เน้นความสามารถมากกว่า
มองเรื่องความขาดแคลนอยู่แล้ว และการที่เด็กรักดี มันก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ในอีกด้านหนึ่ง มันก็ทำให้เด็กที่ไม่ได้รวย ที่ขยันและมีฝีมือเหมือนกัน โดนตัดโอกาสไปกลายๆ เพราะถึงจะมีฝีมือแต่ก็แข่งชนะเด็กรวยได้ยาก)
ด้วยเหตุนี้ นักเรียนนอกส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะกลับมาอยู่แบบรวยๆที่ไทย ทำงานบริษัทพอเป็นพิธี
มากกว่าที่จะไปเป็นมนุษย์เงินเดือนจริงจังๆที่เมืองนอกครับ
สมาชิกหมายเลข 856437 ถูกใจ, shalimar ถูกใจ, Death13th ถูกใจ, ขนอุย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1891814 ถูกใจ, โอ ติ๊ง ต่อง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1030346 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1930550 ถูกใจ, I like fried egg88 ถูกใจ, เด็กแหนม ถูกใจรวมถึงอีก 7 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
คนที่ไปเรียนเมืองนอก ทำไมเขาไม่ทำงานเมืองนอกไปเลย ผมเห็นเก่งๆสุดท้ายก็ต้องกลับมาเมืองไทย
ไม่ทราบว่าติดอุปสรรคอะไรเหรอครับ