ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่าน ขอบคุณสำหรับกระทู้ก่อนที่มีคุณแม่หลายท่านเข้ามาคุยด้วย
บางครั้ง มุมมองของแต่ละคนอาจไม่ตรงกันบ้างแต่เชื่อว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูก คุณครูคนนี้ก็เช่นกัน

สวัสดีค่ะ  คุณครูตัวเล็กๆแห่งดินแดนโลกสวยพาร่างที่กำลังจะแตกมารายงานตัวค่ะ
ด้วยวัยเพียงขอใช้คำว่าเพียงนะค่ะ ยี่สิบปลายๆ  ส่วนสูง 158 น้ำหนัก 46  โบกมือทักหย่อยๆราวกับนางงามมาแล้วค่ะ
ยังไม่มีลูกเป็นของตัวเองค่ะ  

คุณครูเป็นคนโลกสวยค่ะ   สวยมากกกกกกกกกกกกกกก  มากถึงมากที่สุด!
กระทู้นี้ของเล่าเรื่องราวของเด็กพิเศษนะค่ะ

ก่อนอื่น   นำความรู้มาฝากค่ะ

บุคคลพิการ 9 ประเภท
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ
เรื่อง กำหนดประเภทและหลักเกณฑ์ของคนพิการทางการศึกษา
พ.ศ. ๒๕๕๒
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๓ และมาตรา ๔ แห่งพระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. ๒๕๕๑ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ จึงออกประกาศกำหนดประเภทและหลักเกณฑ์ของคนพิการทางการศึกษา ไว้ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง กำหนดประเภทและ
หลักเกณฑ์ของคนพิการทางการศึกษา พ.ศ. ๒๕๕๒”
ข้อ ๒ ประเภทของคนพิการ มีดังต่อไปนี้
(๑) บุคคลที่มีความบกพร่องทางการเห็น
(๒) บุคคลที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน
(๓) บุคคลที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา
(๔) บุคคลที่มีความบกพร่องทางร่างกาย หรือการเคลื่อนไหว หรือสุขภาพ
(๕) บุคคลที่มีปัญหาทางการเรียนรู้
(๖) บุคคลที่มีความบกพร่องทางการพูดและภาษา
(๗) บุคคลที่มีปัญหาทางพฤติกรรม หรืออารมณ์
(๘) บุคคลออทิสติก
(๙) บุคคลพิการซ้อน


คนส่วนใหญ่ชอบพูดคำว่าเด็กปัญญา่อ่อน   เห้ออออ    เค้าคือเด็กพิเศษคร้าาาาาาาาาาาาาาา


ก่อนที่จะทำงานกับเด็กพิเศษเราต้องสตรองงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!
ต้องเปิดใจรับเด็กๆเหล่านี้  ต้องใช้ความอดทนโดยไม่ต้องวิปัสะนา
เมื่อเปิดใจได้   คำว่าความอดทนจะหายไปเหลืแต่ความรัก ให้กับเค้าาาาาาาา

หัวข้อกระทู้ไม่มีเจตนาเสียดสีสังคมแต่เพราะครูเจอกับกับตัว เลยรู้สึกว่า โลกนี้มันโหดร้ายเน้อ
ผลของความโหดร้าย   ตกอยู่ที่ใคร...................


ใช่แล้ว ตัวเด็กไงค่ะ

เค้าไม่ได้ผิดอะไรเลย

เคสล่าสุด แม่ไม่ยอมรับว่าลูกสาวเป็นเด็กพิเศษ  ..................ไม่พาไปหาหมอ  ไปพาไปรักษา    ครูอย่างเค้าก็ต้อแต้เป็นน่ะ


พอๆๆๆๆๆ   เดี๋ยวดราม่า  

ที่โรงเรียนของครูมีเด็กพิเศษ  3 คนค่ะ

คนแรก  เธอผ็มีแต่ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะเธออยู่ชั้นอนุบาล 1
ขนาด  ตกบันไดยังมีหน้ามาขำเดินมาหาเราพร้อมพูดคำว่า  ครูขาหนูตกบันไดค่ะ เจ็บค่ะ

มุกคือเด็กสาวที่ครูทุกคนตั้งฉายาว่า  เธอผู้ไม่มีความทุกข์     ทำไมถึงเรียกมุกแบบนั้น

มุกอยู่กับยายทวดแก่ๆอายุแปดสิบ  พ่อแม่แยกทาง  มุกมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
หมาวิ่งไล่มุกก็ขำ
เพื่อนแกล้งมุกก็ขำ
ตกบันไดมุกก็ขำ
แม่แต่สตังค์หายมุกก็ยังขำ

มิหนำซึ้าเวลาทำผิด  มุกก็หันมายิ้มให้คุณครูพร้อมกับพูดว่า คุณครูขา หนูเล่นค่ะ......................
จะตีลงไหมล่ะแบบนี้ ตีไปก็ตายเปล่า คุณครูท่านหนึ่งได้กล่าวไว้
บางวันเนื้อตัวมอมแมมคุณครูก็จับอาบน้ำที่โรงเรียนซะเลย

คนที่สอง พี่พิงค์   พิงค์คือเด็กสาวผู้มากด้วยเสียงหัวเราะเธอมีครอบครัวที่อบอุ่น ทุกคนรักเธอ
เธอมีความพิเศษกว่าใครในโรงเรียน  เธอสามารถที่จะออกคำสั่งกับพี่ ป. หกได้ทั้งที่ตัวเธออยู่เพียงแค่ชั้นอนุบาล สอง
ก็เพราะว่า  เธอคือเด็กหญิงตัวเล็ก ที่ใครๆก็เรียกว่าเด็กแคระ  
นางสามารถใช้พี่  ป. 6  ล้างจานข้าวที่เธอกินได้   นางสามารถใช้พี่ ป. 6 ตักน้ำให้กินได้
นางรักสวยรักงาม  อย่าเผลวางเครื่องสำอางไว้บนโต้ะล่ะ     บรรลัยค่ะถ้าเผลอ  
นางเคยนั่งดูกาตูนเพลินจนไม่ยอมไปอึในห้งน้ำ นั่งอึให้ครูเก็บหน้าทีวี  กลิ่นยังติดจมูกอยู่เลยเนี้ยยยย  


คนที่สาม  กิ๊บ  กิ๊บคือเด็ก ป. สองที่ไม่ยอมพูด มีแต่กรี้ดๆๆๆๆๆๆ  อย่ามายุ่งกับฉันนี่คือคำพูดของกิ๊บเพียงประโยคเดียวที่อกจากปาก
แต่เชื่อไหมว่าตอนนี้  กิ๊บเริ่มอ่านหนังสือได้แล้วจากที่กิ๊บไม่ยอมเปล่งเสียง คุณครูมีวิธีอะไรถึงทำให้เด็กคนที่สามารถพูดและสื่อสารได้  
กระทู้หน้าจะมาเล่าเรื่องราวของกิ๊บให้ฟังกันค่ะ    เคสนี้ พ่อแม่ไม่ยอมรับว่าลูกคือเด็กพิเศษ  แต่สำหรับครูหลังจากคัดกรองประเมินว่ากิ๊บคือ  ออทิสติกประเภท  ไฮ ฟังชั่น!!!!

ก็เพราะเขาคือคนพิเศษ  เราจึงต้องดูแลเป็นพิเศษ  เด็กพิเศษมีหลายประเภทอย่ารอที่จะศึกษษข้อมูลค่ะ  สังเกตุและดูแลช่วยกัน
ครูเชื่อเสมอว่า เด็กทุกคนพัฒนาได้   สติค่ะสติ  คุณครูไม่สามารถระบุได้เลยว่าเค้าพิเศษทางด้านไหนแต่คุณครูช่วยคัดกรองได้
เมื่อคัดกรองแล้ว พบว่าเค้าคืคนพิเศษ คุณพ่อคุณแม่ต้องกล้าที่จะยมรับความจริงและรีบพาลูกไปหาหมอ   สู้ๆค่ะเป็นกำลังใจให้สำหรับครอบครัวทุกครอบครัวที่มีคนพิเศษที่ต้องดูแล    บางอาการสังเกตุได้ก่อนที่จะเข้าโรงเรียน  ยิ่งพบความผิดปกติเร็วยิ่งจะได้ช่วยกันหาทางรักษา


เปิดใจกว้างๆ    คนรอบข้างก็เช่นกัน  
บางครั้งครูเองก็เจอปัญหาที่เด็กปกติแกล้งเด็กพิเศษ  
ยิ่งร้องไห้ยิ่งสนุก
คุณครูจะไม่ตีค่ะ    แต่จะสอนให้เค้ารักเพื่อนที่เป็นเด็กพิเศษ
พูดให้แง่คิดบ้าง ให้เพื่อนๆรักเค้าเหมือนที่คุณครูรัก
เค้าน่าสงสาร  เค้าไม่ผิดะไรที่เกิดมาเป็นแบบนี้


จงเปิดใจและยอมรับ   เหนื่อยหน่อยแต่ครูเชื่อว่ามนุษย์แม่ทำได้ทุกย่างค่ะ



ปล.  พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกอย่าว่ากันค่ะ  คำบางคำไม่ถูกหลักภาษาขออภัยมา  ณ  ที่นี้