สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่อีก2เดือนกำลังจะแต่งงาน แต่ต้องพบกับความจริงบ้างอย่างที่เราคาดไม่ถึง เรากับแฟนคนนี้คบกันได้5ปีแล้ว และกำลังจะแต่งงาน แต่มารู้ความจริงว่าแฟนเรากับน้องสาวแท้ๆแฟนเรา เขาคบกันและมีความสัมพันธ์ในเชิงชู้สาว ตลอดระยะเวลาที่เราคบกับแฟนเรา มันเป็นสิ่งที่เราช็อคมาก ว่ามันเกิดมันเกิดขึ้นได้อย่างไร เขาทั้งสองคนเป็นพี่น้องกัน ซึ่งเป็นบุคคลที่เราคาดไม่ถึงอย่างมาก   ที่ผ่านมาเราพูดชมเสมอว่า น้องสาวแฟนเป็นคนน่ารักมาก คือ เป็นน้องที่รักพี่ชายและเป็นห่วงพี่ชายมากๆเลย  เราขอแทนน้องสาวแฟนว่า"บี" ละกัน  เมื่อวันที่15 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา เราไปบ้านแฟนเพราะเรานัดพี่คนที่จัดงานแต่งไว้ เพื่อที่จะคุยเรื่องของชำร่วยและรายละเอียดเพิ่มเติมในงานแต่ง ซึ่งเราคุยกับพี่คนจัดงานกันสองคนบริเวณสวนหน้าบ้าน ส่วนแฟนเรา บี และคุณแม่ของแฟนอยู่ในบ้าน ซึ่งช่วยกันทำอาหารอยู่ในครัวเพื่อจะเลี้ยงพวกพี่ๆที่จัดงานแต่งให้กับเรา ซึ่งเราคุยกับพี่คนจัดงานเสร็จ เราก็เดินเข้าบ้านเพื่อที่จะไปหาแฟนในครัว ว่าทำอาหารเสร็จกันหรือยัง แต่เรากลับต้องหยุด เมื่อเราได้ยินแฟน บี และแม่ของเขา คุยกัน ซึ่งบีพูดว่าพี่พิมนี้โง่จัง(เราแทน"พิม"คือชื่อเรา) โดนหลอกยังไม่รู้ มัวแต่โง่จัดงานแต่งอยู่นั้นแหละ และแฟนเราพูดกับบีมาว่าอย่าอิจฉาสิ ไงเราก็รักกันเหมือนเดิม แค่แต่งๆไปอย่างงั้แหละ ถ้าบีไม่ใช่น้องสาวพี่ พี่แต่งงานไปด้วยนานแล้ว แล้วบีพูดว่าชั่งเถอะไงหนูก็เป็นเมียพี่ก่อนพี่พิม แล้วแฟนเรากับพี่ก็หอมเเก้มกัน สิ่งที่เราได้ยินและเห็นเป็นสิ่งที่เราไม่อยากเชื่อ คือแม่ของเขาทั้งสองยืนอยู่ด้วย แต่ไม่มีการแสดงอาการอะไรเลย ท่านเฉยมาก เราเดินเข้าไปแล้วถามแฟนว่าคุณทำได้ไง ครอบครัวคุณอยู่กันอย่างนี้ได้ไง ทุกคนเงียบหมด แต่แม่แฟนเราพูดขึ้นมาว่า พิมจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไม ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ซะก็หมดเรื่อง เราอึ่งกับคำพูดของท่านมากว่าพูดมาได้ไง แล้วบีก็พูดว่าเรา ทำนองว่าพี่โง่เอง ช่วยไม่ได้ บียอมพี่ให้พี่เป็นเมียสมรส แต่หนูก็คือเมียอีกคน อยู่กันอย่างนี้ก็จบ เราแทบหมดแรงเลย แล้วเราหันไปหาแฟนว่าเธอจะเอาไง แฟนเราตอบกับมาว่า ก็อยู่กันอย่างนี้แหละ จะทำไงได้ จะแต่งงานกันอยู่แล้ว การ์ดแต่งก็แจกไปหมดแล้ว จะมายกเลิกพิมกล้าหรอ เราหมดแรงเลยค่ะ ที่ได้ยินคำตอบของแฟนที่คบกันมาตั้ง5ปี ตอบด้วยคำพูดที่ไร้เยื่อใยมาก เราคิดอะไรไม่ออกเลย แม้จะเดินออกจากบ้านแฟนตัวเอง แรงจะขับรถกลับบ้านตัวเองยังไม่มีเลย เราขอให้พี่ที่จัดงานแต่งงานพาเรากลับบ้าน  เราเล่าพ่อกับแม่เราฟัง ท่านโกรธมาก และโทรหาแม่แฟนเราขอยกเลิกงานแต่งงานทั้งหมด และอีกไม่นานเท่าไรแฟนเราโทรมาหาเราและด่าเราว่า อีผู้หญิงไร้ค่า เธอต้องเสียใจที่ทำอย่างนี้ แล้วเขาก็วางสายทิ้ง เราอยากจะด่ากลับแต่มันคิดอะไรไม่ออกจริงๆค่ะ คืนนั้นเป็นคืนที่เราทรมานมาก เช้าวันต่อมาวันที่16 เราต้องปิดโทรศัพท์ทั้งหมดเพราะมีแต่คนโทรมาหาเรา ถามแต่เรื่องแต่งงาน แต่เรื่องมันไม่จบเท่านั้น เพื่อนเรามาหาเราที่บ้านเพื่อจะมาบอกว่า ผชชั่วกับบีและแม่ของเขา ไปพูดกับผู้ใหญ่ และแขกที่เราได้แจกการ์ดไปว่า ที่ต้องยกเลิกงานแต่งเพราะพิมแอบนอกใจลูกชายของเขา ไปจับได้ที่โรงแรมเลย ก็เลยไม่อยากให้ลูกชายตัวเอง แต่งงานกับเรา  นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเรา มันทำให้เรารู้ถึงคำนี้เลยที่ว่าชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร  เราเสียใจมาก ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเราทนคบกับคนอย่างนี้มาได้ยังไง ทำไมไม่คิดเอะใจอะไรบ้าง หรือมันเป็นจะเป็นเวรกรรมเรา แต่เราพยายามสู้ๆและเข้มแข็ง เพราะสุดท้ายคนที่มานั่งเสียใจกับเราคือพ่อและแม่เราเอง ท่านต่างโทษตัวเอง ซึ่งเราบอกกับท่านว่า มันเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึง อย่าโทษตัวเอง ใครจะไปรู้ได้ว่าบนโลกนี้จะมีครอบครัวที่อัปยศอย่างนี้ ถึงตอนนี้ฉันพยายามที่จะเข้มแข็งและเดินหน้าต่อไปข้างหน้าให้ได้ ไม่ว่าใครจะคิดกับเราอย่างไง ฉันคิดว่าตัวเรารู้ตัวเราเองดีที่สุด และเชื่อว่าเวรกรรมจะสนองพวกเขาเอง ทำดีต้องได้ดีค่ะ ฉันเชื่อ!!! เราขอบคุณทุกคนมากที่เข้ามาอ่านเรื่องราวชีวิตของเรา ถึงเรื่องราวของเราจะไม่สมหวัง ผิด และแตกต่างจากคนอื่นๆ แต่เราก็เชื่อว่าสักวันเราต้องเจอกับความรักที่ดีเหมือนกับคนอื่นๆ.....  ขอบคุณค่ะ
ปล.(ถ้าครอบครัวพวกคุณเห็นกระทู้ของฉัน ฉันอยากจะให้คุณอ่านcomments ของเพื่อนๆที่เข้ามาพิมพ์ ว่าทุกคนเห็นดีเห็นชอบกับการกระทำของพวกคุณไหม ที่พี่น้องกันได้กันเองมัน มันเป็นเรื่องปกติ ที่คุณพูดกับฉัน)