ไม่ใช่แค่เฉพาะของแพง ของไร้สาระ ของเกินความจำเป็นก็เข้าข่ายนี้
ผมถูกสอนมาให้รู้จักใช้เงิน แม้จะไม่ได้ยากจน แต่ก็ประหยัดเป็นนิสัย
แต่ก็มีบางครั้งที่เผลอซื้ออะไรที่อยากได้ไปโดยที่ไม่ได้สนใจราคา พอตันหามันจางลง เป็นต้องมานั้งรู้สึกผิดกับตัวเองและครอบครัวทุกทีสิน่า
ที่แปลกคืออารมณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดเฉพาะแต่กับครอบครัวเท่านั้น
แม้แต่เวลาที่เห็นคนที่กำลังลำบาก ฐานะไม่ค่อยจะดี หรือ คุณตาคุณยายที่นั่งขายขนม พวงมาลัยอะไรแบบนี้ ทำมาหากินเล็กๆน้อยๆหาอยู่ข้างทาง....
ถ้าก่อนหน้านั้นไปเผลอซื้ออะไรที่มันฟุ้มเฟือย แพงเวอร์ บ้อบอขึ้นมา กลายเป็นจิตตกรู้สึกผิดจนแทบจะบ้าตาย
มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมครับ อาการแบบนี้เข้าข่ายโรคจิต อะไรรึเปล่าครับเนี่ย (ฮา)
เคยรู้สึกผิดเวลา แอบซื้อของราคาแพงมาใช้บ้างไหมครับ
ผมถูกสอนมาให้รู้จักใช้เงิน แม้จะไม่ได้ยากจน แต่ก็ประหยัดเป็นนิสัย
แต่ก็มีบางครั้งที่เผลอซื้ออะไรที่อยากได้ไปโดยที่ไม่ได้สนใจราคา พอตันหามันจางลง เป็นต้องมานั้งรู้สึกผิดกับตัวเองและครอบครัวทุกทีสิน่า
ที่แปลกคืออารมณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดเฉพาะแต่กับครอบครัวเท่านั้น
แม้แต่เวลาที่เห็นคนที่กำลังลำบาก ฐานะไม่ค่อยจะดี หรือ คุณตาคุณยายที่นั่งขายขนม พวงมาลัยอะไรแบบนี้ ทำมาหากินเล็กๆน้อยๆหาอยู่ข้างทาง....
ถ้าก่อนหน้านั้นไปเผลอซื้ออะไรที่มันฟุ้มเฟือย แพงเวอร์ บ้อบอขึ้นมา กลายเป็นจิตตกรู้สึกผิดจนแทบจะบ้าตาย
มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมครับ อาการแบบนี้เข้าข่ายโรคจิต อะไรรึเปล่าครับเนี่ย (ฮา)