วันนั้นวันเกิดเราคือว่าก่อนวันเกิดหนึ่งวันเค้าไปกินเหล้ากับเพื่อนๆถึงตี 4 แล้วเราโทรหาว่าทำไมไม่กลับสักที
พอกับมาถึง คืออารมเราตอนนั้นคือเริ่มโกธรไปแล้ว เค้ามาถึงเค้ายังพาเพื่อนมากินเหล้าที่ห้องต่ออีก เราเลยเริ่มโกธร
มากขึ้น ไม่ยอมพูดกับเขาเลยเพื่อนเขาเราก็ไม่ยอมคุยด้วย เขาง้อเราแต่เรายังไม่คุยด้วยจนทะเลาะกัน เขาบอกว่าเอาเวลาที่ทะเลาะกันไปอยู่กับครอบครัวจะดีกว่านี้ มันก็ใช่แทนที่จะอยู่กับครอบครัว แต่เป็นวันเกิดเราไงเราเลือกที่อยู่กับเค้าเพื่อฉลองด้วยกันแล้วทำไมเค้าไม่เคยแม้แต่จะคิดพูดไรออกมาไม่คิด คือแบบว่าเสียความรู้สึกมากเพราะมันเป็นวันเกิดเรานะเราเลือกที่จะอยู่กับเค้านะแต่ทำไมเค้าคิดแบบนี้ละ จนสุดท้ายเขาเดินออกไปจากห้องแล้วเรากลายเป็นคนที่ง้อเขาเองแทนที่เขาจะง้อเราไม่ใช่หรอ คือแบบเป็นวันที่ดีๆๆที่ปวดใจ
จนถึงวันนี้เป็นอะไรที่ฝังใจมาตลอด