เห็นเค้าแชร์ๆ ปางอุ๋งสุพรรณกันในPantip เราเลยจัดการแชร์ลงใน Facebookบ้าง และ Chat ก็เด้งมาว่า ไปมั้ย?.. และนี่คือจุดเริ่มต้นของทริปนี้ ;)
ฉันออกเดินทางไปพร้อมเค้าในเช้าของวันที่ 6 กุมภา เค้ามาสายจากที่เรานัดไว้ไป 1 ชม. จนฉันอารมณ์เริ่มไม่ดี555 และเราก้เริ่มออกเดินทาง~
ไข่แดงของฉัน><
ยานพาหนะที่จะนำเราไปปปปปป
เราตั้งใจมุ่งหน้าไปที่สุพรรณบุรี แต่เราไม่ได้รู้เลยว่าปางอุ๋งที่เค้าว่ากันมันอยู่ตรงไหน555 ก็คลำทางไป เซิดจาอากู๋ไป จนมาถึงปากทางเข้าอ่างเก็บน้ำหุบเขาวงค์ซึ่งทางเข้าตอนแรกก็เป็นทางปูนหลอกนะ ผ่านไปซัก10นาที ต่อจากนั้นแหละทางวิบากมาเลยจ่ะ ซึ่งฉันมันส์มากขับกันกระจุย555 แต่ไม่ได้ถ่ายมาน้ะ ฉันกัวตกรถ!! จนในที่สุดดด เราก็มาถึงแล้วแกรรร เย้ๆๆๆ
มันสวยมากจริงๆนะแกรรร
อากาศมันดีมากจิมๆ
ฉันมาหาเธอละนะปางอุ๋งสุพรรณ
อะ ก่อนกลับเจอชาว Biker เหมือนกัน แวะคุยกันซะโหน่ยยย
ถ่ายรูปไปซักพัก เค้าก็บอกฉันว่า ไปที่อื่นกันเถอะ... เราก็ ห้ะ!! ไปไหน? ก็เราตกลงนอนนี่1คืนแล้วพุ่งนี้กลับไม่ใช่หรอ? แต่ในใจเราก็คิดนะว่า... เออมันก็ไม่มีอะไรแล้ว แค่อากาศมันดี เค้าหันมาบอกฉันว่า ขับไปก่อน เจอตรงไหนก็แวะนั่นแหละ เราคิดในใจ เห้ยยยย ดีอะแกรร5555 ไปเด้!!!
เราก็ออกเดินทางต่อ และอยู่ดีๆ รู้ตัวอีกทีก็คือ.. อุทยานแห่งชาติพุเตย ก่อนเข้าอยู่ดีๆเค้าก็ถอดพระมาให้ฉันใส่ ฉันก็รับมาใส่ด้วยความมึนงง
ก็เข้าเราได้คุยกับพี่เจ้าหน้าที่อุทยาน พี่เจ้าหน้าที่บอกเข้าไปกันดีๆนะ ข้างในนั้นไม่มีสัญญาณ ดูแลตัวเองกันด้วย มีคนเคยเข้าไปแต่เค้าไปกันเป็นกลุ่มก็มีล้มกระแทกหินเครื่องแตกก็มี เราก็คิดในใจ คือไรวะ? แล้วมันไกลมากมั้ย? ข้างในนั้นมีอะไรรึป่าว? แต่ก็เออไหนๆก็มาล้ะ เอาซะหน่อยพุ่งไปเด้!!
ก่อนเข้าแชะรูปโก่นน
ระหว่างทางที่เข้าไปคือ..ไม่มีใครเลยจ่ะ มีแค่ฉันและเค้าและรถคู่ใจ ข้างในมีแต่ความเงียบงัน แรกๆฉันตื่นเต้นและสนุกมากกับการที่ต้องมาAdventurecแบบนี้ แต่ในขณะที่กำลังสนุกสนาน ชมป่า ช่วยลุ้นกับการขับขี่อยู่ดี ก็มาถึงจุดที่ฉันเริ่มรู้ละว่า มันให้กูใส่พระทำไม... มันคือจุดเครื่องบินตก 223 ศพจ่ะ ซึ่งมีศาลมีซากครบ เอาหล้ะ หลังจากนั้นฉันก็ไม่สนุกเรยจ่ะ ฉันไม่กล้ามองแม้กระทั่งกระจกมองข้าง ได้แต่มองตรงไปที่หมวกคนขับอย่างเดียวเรย5555 และก็ช่วยดูทางสุดริดด และยิ่งเข้าไปลึกเท่าไหร่ มันยิ่งเงียบเท่านั้น บวกกับกัวผี บวกกับทางที่เป็นร่องน้ำ ทั้งก้อนหินข้างๆก็เป็นเหวและรถก็ดับเป็นจังหวะ และก้มาถึงจุดพีค คือ... เนินทางขึ้นประมาณ60องศา ซึ่งฉันเห็นแล้วว่า จะรอดมั้ยวะ555 แต่ก็เอาวะ เชื่อใจ!!! บึ้นๆๆๆๆ ครืดๆๆ โครม!!! นางล้มมาทับฉัน ฉันหงายหลังหัวกระแทกพื้น รถทับขาข้างซ้าย นางรีบลุกมาดึงฉันพร้อมพูดเห้ยๆๆขอโทษๆๆ ไอ่เราก็แบบคิดในใจ อีเ_ี้ยยยย กูว่าแล้ว แล้วขากุหักมั้ย? ตูดก็กระแทกหิน หัวก็วิ้ง แขนหักมั้ย
เอ้ยๆๆ บลาๆๆๆ และก้ถอดหมวกออกบอก ไม่ไปแล้ว!! กลับ!!! นางก็หน้าเจื่อนบอกจะกลับจิงหรอ? เราก็นิ่งไปซักพักและก้คิดว่า กูเข้ามาขนาดนี้ละอะ เอาไงดีวะ และใจก้บอกว่า ไป!!!555 แต่ตกลงกันว่า ถ้ามีเนินแบบนี้อีกเดี๋ยวลงเดิน ก็ไปต่อ~
ขับไปจนหมดทางรถขับต้องเดินเท้าเข้าไปอีก แต่อีนางไม่หยุดจ่ะ นางเอารถขับเข้าไปลุยในทางเดิน ซึ่ง..ทางเดินแคปแต่นางลืมว่ารถนางใหญ่ --! นางเลยยอมจอดรถไว้และลงเดิน เราต้องเดินไปต่อเพื่อไปถึงจุดหมายที่เราตั้งไว้ให้ได้ นั่นคือ ป่าสน2ใบ
นางครึกครื้นนน
แต่ฉัน...
และเราก็เดินเข้าไป เข้าไป เข้าไป และก้เจอแล้วว ต้นสน~ แต่ทำไมมีแค่นี้วะแกรรร5555
ถ่ายรูปเสร็จก็เดินออกมาที่จอดมอไซด์ทิ้งไว้ แต่หน้านางที่มาด้วยเริ่มไม่โอเค ซักพักนางหันมาถามว่า..
เค้า : รู้มั้ยทำไมเค้าซีเรียส..
เรา : ซีเรียสอะไร?
เค้า : ไม่รู้จะเอารถออกยังงัย.. ทางมันแคบฉันหมุนรถไม่ได้ ฉันเข้ามาได้ฉันลืมคิดถึงตอนที่จะเอามันออก อีกอย่างรถมันหนักด้วยเข็นก็ลำบาก
เรา : เอ๊าาาาาาาา คิดในใจ..(อีห่า--*
เอ้ยยย กูจะรอดออกจากป่านี้มั้ยแกรร ฉันเริ่มกลัวละนะTT)
พอมาถึงรถก้มายืนคิดว่าจะเอาไงดี ซึ่งทางนึงเป็นเหวอีกทางนึงมีคันดิน นางตั้งสติแล้วบอกว่า เราต้องค่อยๆลากรถถอยไปตรงที่มีกอไผ่แล้วไปกลับรถตรงนั้นเพราะอย่างน้อยกอไผ่จะกั้นรถไม่ให้ตกลงไปได้ และถ้ามีปัญหาอะไรให้ผลักรถให้ล้มไปตรงคันดิน โอเคนะ! ฉันคิดในใจ.. เอาฮอมารับกูววววว!! ไม่เอาแล้วจะกลับบ้านT_T
และภารกิจพิชิตรถออกจากป่าสนก็เริ่มขึ้น... ซึ่งเป็นการเรียกเหงื่อได้ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกก และวันนั้นฉันป่วย รถก็หนัก ตูดฉันเจ็บที่ล้มมา ฉันเหนื่อยกับการซ้อนมอไซด์จาก กทม.มาถึงสุพรรณแถมเข้ามาที่พุเตยแถมลุยหินเข้ามาในนี้ อื้มมมมม กูวววมาทำอัลลัยที่นี่ค้ะ Whattttttttttt????? ด้วยแรงอันแข็งแกร่งของฉันและความเป็นหมีควายของเค้า เราก็เอารถออกมาจุดป่าสนได้สำเร็จ ปรบมืออออออออ!!!!!!! รอดตายแล้วกูววว55555 หิวน้ำ!!!
เอาหล้ะ ออกจากจุดนี้ได้แล้วเถอะ 555 พุ่งไป~ และเราก้ขับกันออกมาและดีใจมากกกกกกกกกกกกกที่ได้มาจอดจุดเดิมที่เราได้คุยกับเจ้าหน้าที่อุทยานอย่างปลอดภัย เย้!!! เลยแวะไปบอกพี่เค้าว่า นู๋ออกมาแล้วน้ะค้าา ปลอดภัยดีค้าา ล้มไป1ทีค้าา หัววิ้งเรยค้าา 55555 พี่เค้าก็ถามว่า ไปถึงไหนกันมาหรอ? เราบอกขับมอไซด์กันเข้าไปถึงป่าสนเลยค๊าา เค้าถาม น้องปกติกันมั้ย??? ปกติเค้าเดินไปกัน ขับมอไซด์เข้าไปได้ยังงัยทางแคบ อุ่ก! ฉันขำลั่น และชี้ไปที่นางหมีควายบอก คนนี้ไม่ปกติค้ะ555555 และก็ร่ำลาพี่เจ้าหน้าที่อุทยานเดินทางต่ออ~
ก่อนไปขอ1รูปน้ะค้าาา บ้ายบายยยพุเตย กูวไม่มาแล้ววว55555
เราก้ถามว่า ไปไหนต่ออะ เค้าหันมาบอกฉันว่า สังขละมั้ย? ฉันก็ตอบเค้าไปว่า ไปเด้ๆๆ 5555
ระหว่างทางฉันหันไปมองเห็นพระอาทิตย์จะตกดินแล้วซึ่งมันสวยมากๆ บวกกับอากาศก็ดีมากๆเช่นกัน และเค้าก็ง่วงมากๆเช่นกัน ขับไปจะหลับไปซึ่งฉันต้องนวดเค้าและกระตุ้นโดยการ นวดเค้าตลอดทางทั้งไหล่ทั้งตูด 5555 ขับมาซักพักท้องฟ้าเริ่มเป้นสีส้ม ฉันก็สะกิดถามเค้าว่า เราจะทันพระอาทิตย์ตกดินที่สะพานมอญมั้ย? เค้าบอกว่าน่าจะทันนะแล้วก็รีบขับให้ แต่...ซักพักก้มาบอกว่าไม่น่าทันแต่เดี๋ยวจอดถ่ายรุปเอาละกัน และก็มาถึงจุดนี้ที่วิวสวยดี
สะพานอะไรซักอย่างแต่วิวสวยมากกกกกกกกกกก
และเราก็มาถึงกันแล้วววว แท๊แด่ๆๆ สังขละของฉันนนนนนนนนนน
และก็ได้เวลาของการหาที่พักซักทีหลังจากเหนื่อยมาทั้งวัน วนไปวนมาเต็มเกือบหมดปัญหาคือไม่ได้จองก่อนด้วย555 จนมาได้ที่นี่ซึ่งเหลือห้องสุดท้าย ในราคา 800฿ ห้องโอเคเลยน้ะ มีเครื่องทำน้ำอุ่น มีWifi ที่นอนก็กว้าง แถมมีห้องเล็กเป็นห้องนอนอีก1ห้อง สบ๊ายบบบบ
เอากระเป๋าเก็บ ก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า และสิ่งถัดไปที่ฉันต้องการก็คือ หมูจุ่ม และเค้าก็พาฉันไป~
หลังจากอิ่มหนำสำราญกันเรียบร้อย ก็ได้เวลานอนกันเถิดพวกเราา คืนนั้นอากาศดีมากๆ และฉันบอกเค้าว่า พรุ่งนี้จะข้ามไปฝั่งพม่าจะไปใส่บาตรจะให้ปลุกมั้ย ถ้าไม่ไปจะได้ไปคนเดียวเดี๋ยวซื้อโจ๊กพม่ากลับมาฝาก เค้าตอบกลับมาว่า ลองปลุกก่อนละกันเดี๋ยวว่ากันอีกที และหลังจากนั้นไม่นาน.... ก็มีเรือหางยาวมาวิ่งอยู่ในห้อง คร่อกกกกก ครืดดดด คร่อกกก--*
เช้าวันที่7 กุมภา มอเนี่ยงงงงงงงงง~ ฉันปลุกเค้าตั้งแต่ตี5ครึ่งด้วยความตื่นตูมและรีบร้อน555 แต่เค้าไม่ตื่น ได้ๆไปคนเดียวก็ได้ และก็เปิดประตูออกไป พอเดินไปซักพักก็ได้ยินเสียงเปิดประตูออกมา บอกรอด้วย.. เราเลยบอกไปถ่ายรูปแปป อากาศดีจิมๆ หนาวด้วยย><
ก็เดินไปเรื่อยๆ ถ่ายรูปกันไป
และเราก็ไปใส่บาตรกันเถอะะ ซึ่งคนเยอะมากกกกกกกกกกกกกกก แต่...พระมี3องค์ หงึก..
ขนมเยอะมากกกก พระจะฉันหมดไหม?
อะ ไปกินโจ๊กพม่าเจ้าดังกันน ^_^
และก็เดินชมวิวไปเรื่อยๆ ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ
และระหว่างเดินกลับไปที่พัก ฉันก็ถามเค้าว่า นี่เราจะไปไหนต่ออะ? เค้าตอบกลับมาว่า ด่านเจดีย์3องค์ อะ ไปเด้ รีบเก็บของเลย5555 พร้อมลุย!!!!
ระหว่างทางไปด่านเจดีย์3องค์
[CR] เมื่อ ฉัน กับ เขา ตกลงว่าจะไปปางอุ๋งสุพรรณกัน แต่สิ่งที่ได้คือ.....
ฉันออกเดินทางไปพร้อมเค้าในเช้าของวันที่ 6 กุมภา เค้ามาสายจากที่เรานัดไว้ไป 1 ชม. จนฉันอารมณ์เริ่มไม่ดี555 และเราก้เริ่มออกเดินทาง~
ไข่แดงของฉัน><
ยานพาหนะที่จะนำเราไปปปปปป
เราตั้งใจมุ่งหน้าไปที่สุพรรณบุรี แต่เราไม่ได้รู้เลยว่าปางอุ๋งที่เค้าว่ากันมันอยู่ตรงไหน555 ก็คลำทางไป เซิดจาอากู๋ไป จนมาถึงปากทางเข้าอ่างเก็บน้ำหุบเขาวงค์ซึ่งทางเข้าตอนแรกก็เป็นทางปูนหลอกนะ ผ่านไปซัก10นาที ต่อจากนั้นแหละทางวิบากมาเลยจ่ะ ซึ่งฉันมันส์มากขับกันกระจุย555 แต่ไม่ได้ถ่ายมาน้ะ ฉันกัวตกรถ!! จนในที่สุดดด เราก็มาถึงแล้วแกรรร เย้ๆๆๆ
มันสวยมากจริงๆนะแกรรร
อากาศมันดีมากจิมๆ
ฉันมาหาเธอละนะปางอุ๋งสุพรรณ
อะ ก่อนกลับเจอชาว Biker เหมือนกัน แวะคุยกันซะโหน่ยยย
ถ่ายรูปไปซักพัก เค้าก็บอกฉันว่า ไปที่อื่นกันเถอะ... เราก็ ห้ะ!! ไปไหน? ก็เราตกลงนอนนี่1คืนแล้วพุ่งนี้กลับไม่ใช่หรอ? แต่ในใจเราก็คิดนะว่า... เออมันก็ไม่มีอะไรแล้ว แค่อากาศมันดี เค้าหันมาบอกฉันว่า ขับไปก่อน เจอตรงไหนก็แวะนั่นแหละ เราคิดในใจ เห้ยยยย ดีอะแกรร5555 ไปเด้!!!
เราก็ออกเดินทางต่อ และอยู่ดีๆ รู้ตัวอีกทีก็คือ.. อุทยานแห่งชาติพุเตย ก่อนเข้าอยู่ดีๆเค้าก็ถอดพระมาให้ฉันใส่ ฉันก็รับมาใส่ด้วยความมึนงง
ก็เข้าเราได้คุยกับพี่เจ้าหน้าที่อุทยาน พี่เจ้าหน้าที่บอกเข้าไปกันดีๆนะ ข้างในนั้นไม่มีสัญญาณ ดูแลตัวเองกันด้วย มีคนเคยเข้าไปแต่เค้าไปกันเป็นกลุ่มก็มีล้มกระแทกหินเครื่องแตกก็มี เราก็คิดในใจ คือไรวะ? แล้วมันไกลมากมั้ย? ข้างในนั้นมีอะไรรึป่าว? แต่ก็เออไหนๆก็มาล้ะ เอาซะหน่อยพุ่งไปเด้!!
ก่อนเข้าแชะรูปโก่นน
ระหว่างทางที่เข้าไปคือ..ไม่มีใครเลยจ่ะ มีแค่ฉันและเค้าและรถคู่ใจ ข้างในมีแต่ความเงียบงัน แรกๆฉันตื่นเต้นและสนุกมากกับการที่ต้องมาAdventurecแบบนี้ แต่ในขณะที่กำลังสนุกสนาน ชมป่า ช่วยลุ้นกับการขับขี่อยู่ดี ก็มาถึงจุดที่ฉันเริ่มรู้ละว่า มันให้กูใส่พระทำไม... มันคือจุดเครื่องบินตก 223 ศพจ่ะ ซึ่งมีศาลมีซากครบ เอาหล้ะ หลังจากนั้นฉันก็ไม่สนุกเรยจ่ะ ฉันไม่กล้ามองแม้กระทั่งกระจกมองข้าง ได้แต่มองตรงไปที่หมวกคนขับอย่างเดียวเรย5555 และก็ช่วยดูทางสุดริดด และยิ่งเข้าไปลึกเท่าไหร่ มันยิ่งเงียบเท่านั้น บวกกับกัวผี บวกกับทางที่เป็นร่องน้ำ ทั้งก้อนหินข้างๆก็เป็นเหวและรถก็ดับเป็นจังหวะ และก้มาถึงจุดพีค คือ... เนินทางขึ้นประมาณ60องศา ซึ่งฉันเห็นแล้วว่า จะรอดมั้ยวะ555 แต่ก็เอาวะ เชื่อใจ!!! บึ้นๆๆๆๆ ครืดๆๆ โครม!!! นางล้มมาทับฉัน ฉันหงายหลังหัวกระแทกพื้น รถทับขาข้างซ้าย นางรีบลุกมาดึงฉันพร้อมพูดเห้ยๆๆขอโทษๆๆ ไอ่เราก็แบบคิดในใจ อีเ_ี้ยยยย กูว่าแล้ว แล้วขากุหักมั้ย? ตูดก็กระแทกหิน หัวก็วิ้ง แขนหักมั้ย
ขับไปจนหมดทางรถขับต้องเดินเท้าเข้าไปอีก แต่อีนางไม่หยุดจ่ะ นางเอารถขับเข้าไปลุยในทางเดิน ซึ่ง..ทางเดินแคปแต่นางลืมว่ารถนางใหญ่ --! นางเลยยอมจอดรถไว้และลงเดิน เราต้องเดินไปต่อเพื่อไปถึงจุดหมายที่เราตั้งไว้ให้ได้ นั่นคือ ป่าสน2ใบ
นางครึกครื้นนน
แต่ฉัน...
และเราก็เดินเข้าไป เข้าไป เข้าไป และก้เจอแล้วว ต้นสน~ แต่ทำไมมีแค่นี้วะแกรรร5555
ถ่ายรูปเสร็จก็เดินออกมาที่จอดมอไซด์ทิ้งไว้ แต่หน้านางที่มาด้วยเริ่มไม่โอเค ซักพักนางหันมาถามว่า..
เค้า : รู้มั้ยทำไมเค้าซีเรียส..
เรา : ซีเรียสอะไร?
เค้า : ไม่รู้จะเอารถออกยังงัย.. ทางมันแคบฉันหมุนรถไม่ได้ ฉันเข้ามาได้ฉันลืมคิดถึงตอนที่จะเอามันออก อีกอย่างรถมันหนักด้วยเข็นก็ลำบาก
เรา : เอ๊าาาาาาาา คิดในใจ..(อีห่า--*
พอมาถึงรถก้มายืนคิดว่าจะเอาไงดี ซึ่งทางนึงเป็นเหวอีกทางนึงมีคันดิน นางตั้งสติแล้วบอกว่า เราต้องค่อยๆลากรถถอยไปตรงที่มีกอไผ่แล้วไปกลับรถตรงนั้นเพราะอย่างน้อยกอไผ่จะกั้นรถไม่ให้ตกลงไปได้ และถ้ามีปัญหาอะไรให้ผลักรถให้ล้มไปตรงคันดิน โอเคนะ! ฉันคิดในใจ.. เอาฮอมารับกูววววว!! ไม่เอาแล้วจะกลับบ้านT_T
และภารกิจพิชิตรถออกจากป่าสนก็เริ่มขึ้น... ซึ่งเป็นการเรียกเหงื่อได้ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกก และวันนั้นฉันป่วย รถก็หนัก ตูดฉันเจ็บที่ล้มมา ฉันเหนื่อยกับการซ้อนมอไซด์จาก กทม.มาถึงสุพรรณแถมเข้ามาที่พุเตยแถมลุยหินเข้ามาในนี้ อื้มมมมม กูวววมาทำอัลลัยที่นี่ค้ะ Whattttttttttt????? ด้วยแรงอันแข็งแกร่งของฉันและความเป็นหมีควายของเค้า เราก็เอารถออกมาจุดป่าสนได้สำเร็จ ปรบมืออออออออ!!!!!!! รอดตายแล้วกูววว55555 หิวน้ำ!!!
เอาหล้ะ ออกจากจุดนี้ได้แล้วเถอะ 555 พุ่งไป~ และเราก้ขับกันออกมาและดีใจมากกกกกกกกกกกกกที่ได้มาจอดจุดเดิมที่เราได้คุยกับเจ้าหน้าที่อุทยานอย่างปลอดภัย เย้!!! เลยแวะไปบอกพี่เค้าว่า นู๋ออกมาแล้วน้ะค้าา ปลอดภัยดีค้าา ล้มไป1ทีค้าา หัววิ้งเรยค้าา 55555 พี่เค้าก็ถามว่า ไปถึงไหนกันมาหรอ? เราบอกขับมอไซด์กันเข้าไปถึงป่าสนเลยค๊าา เค้าถาม น้องปกติกันมั้ย??? ปกติเค้าเดินไปกัน ขับมอไซด์เข้าไปได้ยังงัยทางแคบ อุ่ก! ฉันขำลั่น และชี้ไปที่นางหมีควายบอก คนนี้ไม่ปกติค้ะ555555 และก็ร่ำลาพี่เจ้าหน้าที่อุทยานเดินทางต่ออ~
ก่อนไปขอ1รูปน้ะค้าาา บ้ายบายยยพุเตย กูวไม่มาแล้ววว55555
เราก้ถามว่า ไปไหนต่ออะ เค้าหันมาบอกฉันว่า สังขละมั้ย? ฉันก็ตอบเค้าไปว่า ไปเด้ๆๆ 5555
ระหว่างทางฉันหันไปมองเห็นพระอาทิตย์จะตกดินแล้วซึ่งมันสวยมากๆ บวกกับอากาศก็ดีมากๆเช่นกัน และเค้าก็ง่วงมากๆเช่นกัน ขับไปจะหลับไปซึ่งฉันต้องนวดเค้าและกระตุ้นโดยการ นวดเค้าตลอดทางทั้งไหล่ทั้งตูด 5555 ขับมาซักพักท้องฟ้าเริ่มเป้นสีส้ม ฉันก็สะกิดถามเค้าว่า เราจะทันพระอาทิตย์ตกดินที่สะพานมอญมั้ย? เค้าบอกว่าน่าจะทันนะแล้วก็รีบขับให้ แต่...ซักพักก้มาบอกว่าไม่น่าทันแต่เดี๋ยวจอดถ่ายรุปเอาละกัน และก็มาถึงจุดนี้ที่วิวสวยดี
สะพานอะไรซักอย่างแต่วิวสวยมากกกกกกกกกกก
และเราก็มาถึงกันแล้วววว แท๊แด่ๆๆ สังขละของฉันนนนนนนนนนน
และก็ได้เวลาของการหาที่พักซักทีหลังจากเหนื่อยมาทั้งวัน วนไปวนมาเต็มเกือบหมดปัญหาคือไม่ได้จองก่อนด้วย555 จนมาได้ที่นี่ซึ่งเหลือห้องสุดท้าย ในราคา 800฿ ห้องโอเคเลยน้ะ มีเครื่องทำน้ำอุ่น มีWifi ที่นอนก็กว้าง แถมมีห้องเล็กเป็นห้องนอนอีก1ห้อง สบ๊ายบบบบ
เอากระเป๋าเก็บ ก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า และสิ่งถัดไปที่ฉันต้องการก็คือ หมูจุ่ม และเค้าก็พาฉันไป~
หลังจากอิ่มหนำสำราญกันเรียบร้อย ก็ได้เวลานอนกันเถิดพวกเราา คืนนั้นอากาศดีมากๆ และฉันบอกเค้าว่า พรุ่งนี้จะข้ามไปฝั่งพม่าจะไปใส่บาตรจะให้ปลุกมั้ย ถ้าไม่ไปจะได้ไปคนเดียวเดี๋ยวซื้อโจ๊กพม่ากลับมาฝาก เค้าตอบกลับมาว่า ลองปลุกก่อนละกันเดี๋ยวว่ากันอีกที และหลังจากนั้นไม่นาน.... ก็มีเรือหางยาวมาวิ่งอยู่ในห้อง คร่อกกกกก ครืดดดด คร่อกกก--*
เช้าวันที่7 กุมภา มอเนี่ยงงงงงงงงง~ ฉันปลุกเค้าตั้งแต่ตี5ครึ่งด้วยความตื่นตูมและรีบร้อน555 แต่เค้าไม่ตื่น ได้ๆไปคนเดียวก็ได้ และก็เปิดประตูออกไป พอเดินไปซักพักก็ได้ยินเสียงเปิดประตูออกมา บอกรอด้วย.. เราเลยบอกไปถ่ายรูปแปป อากาศดีจิมๆ หนาวด้วยย><
ก็เดินไปเรื่อยๆ ถ่ายรูปกันไป
และเราก็ไปใส่บาตรกันเถอะะ ซึ่งคนเยอะมากกกกกกกกกกกกกกก แต่...พระมี3องค์ หงึก..
ขนมเยอะมากกกก พระจะฉันหมดไหม?
อะ ไปกินโจ๊กพม่าเจ้าดังกันน ^_^
และก็เดินชมวิวไปเรื่อยๆ ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ
และระหว่างเดินกลับไปที่พัก ฉันก็ถามเค้าว่า นี่เราจะไปไหนต่ออะ? เค้าตอบกลับมาว่า ด่านเจดีย์3องค์ อะ ไปเด้ รีบเก็บของเลย5555 พร้อมลุย!!!!
ระหว่างทางไปด่านเจดีย์3องค์
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น