เห็นมาหลายกระทู้แล้ว ว่าถ่ายภาพแนวดาร์ก

(อย่าเผลอเขียนเป็น_แนวดาก_เข้าเชียว
เพราะดากแปลว่า ตูด
คงไม่มีพิลึกถ่ายภาพแบบนี้กันเป็นล่ำเป็นสันมั๊ง)

ดูๆ มีไม่กี่กระทู้. ไม่กี่รูป. ที่จะตรงกับคำนิยามว่า. ภาพถ่ายแบบดาร์กๆ

จริงแล้ว ภาพแนวดาร์ก. น่าจะหมายถึงภาพที่ออกโทนสีเข้ม. ซึ่งอาจจะไม่ต้องถึงกับโลว์คีย์ก็ได้
แต่ส่วนมากมักจะโทนที่มีสีเข้มๆ. ไต่ระดับจำพวกโลว์คีย์ขึ้นไป

มีทั้งดาร์ก. ที่เป็นขาวดำ. ทั้งที่เป็นโมโนโทน. และทั้งที่เป็นภาพสอดสี RGB (CMYK)

สิ่งที่อยู่ในภาพ. ก็มักจะมีเรื่องราว. ท่าทาง. แอคชั่น. องค์ประกอบที่ เข้มข้น. ตื่นเต้น. เร้าใจ. ระทึก. สุดๆ. ทั้งทางบวกและทางลบ
แต่ส่วนมากจะเป็นภาพที่สื่อออกมาในทางลบเสียมากกว่า. เพราะเข้ากันได้ดีกับโทนสีแบบดาร์กๆ

คอนทราสต์ของแสงเป็นเรื่องสำคัญในภาพกลุ่มนี้
โทนสี ก็เป็นเงื่อนไขสำคัญของภาพแนวดาร์กๆ

ใครใช้สีชมพู. สีเหลือง. ฟ้า. เขียวอ่อน. ลงในภาพที่ตั้งใจจะให้ดาร์ก. ต้องดูให้ดีว่าลดทอนความเป็นดาร์กลงไปจนหลุดธีมไหม
ก็อาจมีได้แต่ต้องเพิ่มความหม่นของสี. หรือน้ำหนักของสีลงไปให้เข้มขึ้น

เรื่องแบบนี้. ต้องมีหลักเกณฑ์. ไม่ใช่ทำไปดุ่ยๆ
แล้วเอามาบอกว่า. ศิลปะไม่มีถูกไม่มีผิด
มันไม่ใช่__เพราะสิ่งที่นำเสนอก็ผิดไปจากเงื่อนไขแล้ว
เหมือนกับถ่ายภาพคนเล็กกระจึ๋งเดียว องค์ประกอบมีแต่ทุ่งดอกไม้. แล้วจะมาบอกว่าเป็นภาพพอร์ทเทรต__มันไม่ใช่