หลายๆคน คงเคยได้ยิน หรือ อ่านเรื่องเล่า เกี่ยวกับ
"ความรักของดวงจันทร์ทั้ง 2 ดวง" และ
"ความรักของดวงตะวันและดวงจันทร์" กันแล้ว
ซึ่งตำนาน หรือ เรื่องเล่าทั้ง 2 เรื่องนี้ ก็จะบอกเล่าเรื่องราวความรักของกันและกัน ซึ่งต่างก็มีความเสียสละ เพื่อสิ่งที่รักทั้งนั้น
จึงคิดอยากนำทั้ง 2 เรื่อง มารวมกัน เพราะฉะนั้น ใครไม่ชอบ หรือไม่ใจอะไร ไม่ต้องเข้า หรือไม่แน่ก็กดไปดูอันอื่นนะคะ
หรือถ้าใครมีคำแนะนำเสริมก็ได้ค่ะ เพราะนี้เป็นแค่ความคิดส่วนตัว
"...นานมาแล้ว...มีดวงจันทร์ 2 ดวง โดยมีดวงหนึ่งเป็นชาย อีกดวงหนึ่งเป็นหญิง ทั้งสองเป็นคู่รักกัน
ดวงจันทร์ทั้งสองดวงนี้ต่างรักกันมาก ดวงจันทร์ทั้งสองจะส่องสว่างเคียงข้างกันในทุกๆคืนไม่แยกจากกัน
แสงสว่างของทั้งสองนั้นช่างสวยงาม เปล่งประกายบนท้องฟ้า ดวงจันทร์ทั้งสอง จะคอยวนไปรอบๆ จักรวาล
แต่แล้ววันนึง ดวงจันทร์ฝ่ายหญิง ก็ได้เห็นดวงอาทิตย์โดยตอนนั้น ดวงอาทิตย์เป็นผู้ที่ไม่มีความมั่นใจ ในแสงสว่างของตนเอง
จึงไม่กล้าเปล่งแสงออกมา และแสงสว่างนั้น จะออกมาก็ต่อเมื่อดวงอาทิตย์รู้สึก มีความสุข หรือ โกรธมากๆเท่านั้น
จากนั้นเอง ดวงจันทร์ฝ่ายหญิงจึงค่อยๆห่างออกจากดวงจันทร์ฝ่ายชาย เพื่อต้องการสร้างความมั่นใจให้ดวงอาทิตย์
เมื่อดวงอาทิตย์อยู่กับดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็เกิดรักกันขึ้นมา โดยที่ดวงจันทร์ฝ่ายชาย ยังเฝ้ารอคอยและตามหาดวงจันทร์ฝ่ายหญิงเสมอ
วันหนึ่งดวงอาทิตย์เริ่มมีแสงสว่างมากขึ้น ทำให้ดวงจันทร์ฝ่ายหญิงเริ่มห่างไกลจากดวงอาทิตย์ เนื่องจากดวงอาทิตย์นั้น ร้อน และแผดเผาทุกสิ่งได้ แม้แต่เธอก็สามารถถูกพระอาทิตย์หลอมละลายไปได้เช่นกัน
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มมีแสงจ้า เขาจึงไม่สามารถมองเห็นดวงจันทร์ได้ ทางด้านดวงจันทร์ เธอก็ไม่เห็นดวงอาทิตย์เช่นกัน
เธอจึงพยายามเปล่งแสงอันน้อยนิดของเธอ เป็นสัญญาณให้ดวงอาทิตย์ได้ทราบว่า เธออยู่ที่นี่ เธอเปล่งแสงจนแสงของเธอหมด และไม่มีวันกลับมามีอีกครั้ง แต่ดวงอาทิตย์ก็ไม่สามารถรับรู้ได้ เนื่องจากแสงของเขาจ้าเกินไป จนทำให้เขาเองไม่สามารถเห็นสิ่งใดได้
ดวงอาทิตย์ชุกคิดบางอย่างได้จึงคิดจะลงไปสู่ท้องทะเล เพื่อที่จะมองดวงจันทร์ และเมื่อดวงอาทิตย์ลงไปในทะเลนั้น ก็ไม่พบดวงจันทร์ เขาถามทะเลว่า เห็นดวงจันทร์หรือเปล่า ทะเลก็ตอบดวงอาทิตย์ไปว่า ดวงจันทร์หมดแสงไปแล้ว ดวงอาทิตย์ได้ยินเช่นนั้น เขาจึงพยายามเปล่งแสง เพื่อช่วยให้ดวงจันทร์มีแสงกลับมาอีกครั้ง โดยที่เขามองเห็นดวงจันทร์เพียงน้อยนิด แต่เขาก็พร้อมที่จะทำเพื่อเธอ
ด้านดวงจันทร์ฝ่ายชาย เขาพยายามตามหาดวงจันทร์ฝ่ายหญิงเท่าไหร่ก็ไม่พบ จึงตัดสินใจระเบิดตนเอง เพื่อออกตามหาดวงจันทร์ฝ่ายหญิง
และเมื่อจักรวาลเริ่มมีดาวเคราะห์ดวงอื่นๆเพิ่มขึ้นมา ดวงอาทิตย์ก็จะคอยช่วยส่องแสงสว่างให้ดาวดวงอื่นๆเสมอ ทำให้ดวงจันทร์ฝ่ายหญิงคิดน้อยใจ
และคิดขึ้นได้ว่า ดวงอาทิตย์นั้นแบ่งปันแสงให้ทุกๆดวง และ ทุกสรรพสิ่งในจักรวาลอยู่แล้ว ไม่ใช่แค่เพีบงเธอ เพราะฉะนั้นเธอจะกลับไปหาดวงจันทร์ผู้ชาย ที่เธอเพิ่งนึกได้ ว่าเขายังอยู่
แต่เมื่อเธอหาดวงจันทร์ฝ่ายชายกี่หลายหมื่นปี เท่าไหร่ก็หาไม่เจอ เธอจึงถามทะเล ว่าเห็นดวงจันทร์ฝ่ายชายหรือเปล่า ทะเลตอบเพียงแค่ว่า
"ดาวดวงเล็กๆในจักรวาลนั้น เมื่อก่อนท่านเคยพบหรือเปล่า ท่านดวงจันทร์..." เมื่อดวงจันทร์ได้ยินเช่นนั้นจึงคิดขึ้นได้ทันที ว่า ดาวดวงเล็กๆน้อยๆทั้งจักรวาลนั้น คือคนรักของเธอนั่นเอง
และเมื่อไหร่ก็ตาม ที่เป็นยามค่ำคืน ก็จะมีทั้งดวงจันทร์และดวงดาวอยู่ด้วยกันเสมอ ถึงแม้บางคืนจะมีน้อยนิด หรือ อาจจะไม่มีดวงดาว
แต่ดวงจันทร์ก็มองเห็นดวงดาวเสมอ
และเมื่อถึงวันครบรอบวันที่ดวงจันทร์และดวงดาวคบกัน นั่นก็คือ "พระจันทร์ยิ้ม" นั่นเอง..."
เรื่องเล่าตำนานความรักของดวงจันทร์
ซึ่งตำนาน หรือ เรื่องเล่าทั้ง 2 เรื่องนี้ ก็จะบอกเล่าเรื่องราวความรักของกันและกัน ซึ่งต่างก็มีความเสียสละ เพื่อสิ่งที่รักทั้งนั้น
จึงคิดอยากนำทั้ง 2 เรื่อง มารวมกัน เพราะฉะนั้น ใครไม่ชอบ หรือไม่ใจอะไร ไม่ต้องเข้า หรือไม่แน่ก็กดไปดูอันอื่นนะคะ
หรือถ้าใครมีคำแนะนำเสริมก็ได้ค่ะ เพราะนี้เป็นแค่ความคิดส่วนตัว
"...นานมาแล้ว...มีดวงจันทร์ 2 ดวง โดยมีดวงหนึ่งเป็นชาย อีกดวงหนึ่งเป็นหญิง ทั้งสองเป็นคู่รักกัน
ดวงจันทร์ทั้งสองดวงนี้ต่างรักกันมาก ดวงจันทร์ทั้งสองจะส่องสว่างเคียงข้างกันในทุกๆคืนไม่แยกจากกัน
แสงสว่างของทั้งสองนั้นช่างสวยงาม เปล่งประกายบนท้องฟ้า ดวงจันทร์ทั้งสอง จะคอยวนไปรอบๆ จักรวาล
แต่แล้ววันนึง ดวงจันทร์ฝ่ายหญิง ก็ได้เห็นดวงอาทิตย์โดยตอนนั้น ดวงอาทิตย์เป็นผู้ที่ไม่มีความมั่นใจ ในแสงสว่างของตนเอง
จึงไม่กล้าเปล่งแสงออกมา และแสงสว่างนั้น จะออกมาก็ต่อเมื่อดวงอาทิตย์รู้สึก มีความสุข หรือ โกรธมากๆเท่านั้น
จากนั้นเอง ดวงจันทร์ฝ่ายหญิงจึงค่อยๆห่างออกจากดวงจันทร์ฝ่ายชาย เพื่อต้องการสร้างความมั่นใจให้ดวงอาทิตย์
เมื่อดวงอาทิตย์อยู่กับดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็เกิดรักกันขึ้นมา โดยที่ดวงจันทร์ฝ่ายชาย ยังเฝ้ารอคอยและตามหาดวงจันทร์ฝ่ายหญิงเสมอ
วันหนึ่งดวงอาทิตย์เริ่มมีแสงสว่างมากขึ้น ทำให้ดวงจันทร์ฝ่ายหญิงเริ่มห่างไกลจากดวงอาทิตย์ เนื่องจากดวงอาทิตย์นั้น ร้อน และแผดเผาทุกสิ่งได้ แม้แต่เธอก็สามารถถูกพระอาทิตย์หลอมละลายไปได้เช่นกัน
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มมีแสงจ้า เขาจึงไม่สามารถมองเห็นดวงจันทร์ได้ ทางด้านดวงจันทร์ เธอก็ไม่เห็นดวงอาทิตย์เช่นกัน
เธอจึงพยายามเปล่งแสงอันน้อยนิดของเธอ เป็นสัญญาณให้ดวงอาทิตย์ได้ทราบว่า เธออยู่ที่นี่ เธอเปล่งแสงจนแสงของเธอหมด และไม่มีวันกลับมามีอีกครั้ง แต่ดวงอาทิตย์ก็ไม่สามารถรับรู้ได้ เนื่องจากแสงของเขาจ้าเกินไป จนทำให้เขาเองไม่สามารถเห็นสิ่งใดได้
ดวงอาทิตย์ชุกคิดบางอย่างได้จึงคิดจะลงไปสู่ท้องทะเล เพื่อที่จะมองดวงจันทร์ และเมื่อดวงอาทิตย์ลงไปในทะเลนั้น ก็ไม่พบดวงจันทร์ เขาถามทะเลว่า เห็นดวงจันทร์หรือเปล่า ทะเลก็ตอบดวงอาทิตย์ไปว่า ดวงจันทร์หมดแสงไปแล้ว ดวงอาทิตย์ได้ยินเช่นนั้น เขาจึงพยายามเปล่งแสง เพื่อช่วยให้ดวงจันทร์มีแสงกลับมาอีกครั้ง โดยที่เขามองเห็นดวงจันทร์เพียงน้อยนิด แต่เขาก็พร้อมที่จะทำเพื่อเธอ
ด้านดวงจันทร์ฝ่ายชาย เขาพยายามตามหาดวงจันทร์ฝ่ายหญิงเท่าไหร่ก็ไม่พบ จึงตัดสินใจระเบิดตนเอง เพื่อออกตามหาดวงจันทร์ฝ่ายหญิง
และเมื่อจักรวาลเริ่มมีดาวเคราะห์ดวงอื่นๆเพิ่มขึ้นมา ดวงอาทิตย์ก็จะคอยช่วยส่องแสงสว่างให้ดาวดวงอื่นๆเสมอ ทำให้ดวงจันทร์ฝ่ายหญิงคิดน้อยใจ
และคิดขึ้นได้ว่า ดวงอาทิตย์นั้นแบ่งปันแสงให้ทุกๆดวง และ ทุกสรรพสิ่งในจักรวาลอยู่แล้ว ไม่ใช่แค่เพีบงเธอ เพราะฉะนั้นเธอจะกลับไปหาดวงจันทร์ผู้ชาย ที่เธอเพิ่งนึกได้ ว่าเขายังอยู่
แต่เมื่อเธอหาดวงจันทร์ฝ่ายชายกี่หลายหมื่นปี เท่าไหร่ก็หาไม่เจอ เธอจึงถามทะเล ว่าเห็นดวงจันทร์ฝ่ายชายหรือเปล่า ทะเลตอบเพียงแค่ว่า
"ดาวดวงเล็กๆในจักรวาลนั้น เมื่อก่อนท่านเคยพบหรือเปล่า ท่านดวงจันทร์..." เมื่อดวงจันทร์ได้ยินเช่นนั้นจึงคิดขึ้นได้ทันที ว่า ดาวดวงเล็กๆน้อยๆทั้งจักรวาลนั้น คือคนรักของเธอนั่นเอง
และเมื่อไหร่ก็ตาม ที่เป็นยามค่ำคืน ก็จะมีทั้งดวงจันทร์และดวงดาวอยู่ด้วยกันเสมอ ถึงแม้บางคืนจะมีน้อยนิด หรือ อาจจะไม่มีดวงดาว
แต่ดวงจันทร์ก็มองเห็นดวงดาวเสมอ
และเมื่อถึงวันครบรอบวันที่ดวงจันทร์และดวงดาวคบกัน นั่นก็คือ "พระจันทร์ยิ้ม" นั่นเอง..."