วันนี้จะขอมาเล่าเรื่องส่วนตัวนะค่ะ เผื่อไว้เป็นอุทาหรณ์ให้กับความรักของใครหลายๆคน

ประเด็นของเรื่องมันมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมา6ปีกว่า สุดท้ายเลิกกันเพราะแฟนไปคุยกับคนอื่น เราตัดสินใจบอกเลิกเอง


ส่วนรายละเอียดเราจะขอเล่าไว้ตรงนี้นะค่ะ
เราคบกับแฟนมา 6ปีกว่า รักกันมากๆ ทะเลาะกันบ้างตามภาษาแต่สุดท้ายก็ดีกัน
เราเป็นทุกๆอย่างของแฟน เป็นเพื่อน เป็นแฟน เป็นแม่ด้วยมั้งอิอิ ไม่มีความลับต่อกัน
หรืออาจจะมีถ้ามันส่วนตัวจิงๆ ที่ต่างฝ่ายต่างไม่อยากเล่าให้ใครฟัง
แต่ปกติเราจะเล่าให้กันฟังทุกเรื่อง เป็นคู่คิด เป็นผู้ฟัง เป็นที่ปรึกษาให้กันตลอดเวลาที่เราคบกัน เรามีรหัสเฟสของกันและกัน

ทุกอย่างดูราบรื่นมากระหว่างที่คบกันมา เคยเลิกกันครั้งเดียวตอนนั้นคบกันได้ปีนึงเป็นการทะเลาะเรื่องไร้สาระไม่ขอพูดถึง
รวมถึงแฟนเราไม่เคยนอกใจหรือคุยกับคนอื่นเลยตลอดที่คบกับเรา

จนมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว วันอาทิตย์ที่ 7 กุมภา  เราเข้ารหัสเฟสแฟนเรา
เห็นเขาคุยกับเพื่อนว่าเขากำลังคุยอยู่กับคนๆนึงอยู่ในแอพ tinder พอเราเห็นเราก็มาถามเขาเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น
เขายอมรับและบอกว่าคุยเฉยๆไม่ได้คิดอะไร
เรารู้สึกแย่มาก เพราะเราเคยบอกกันไว้ว่า ถ้าทะเลาะกันด้วยเรื่องอื่น เรายอมได้ แต่ถ้าเรื่องมีคนอื่นเรายอมไม่ได้จริงๆ
เราเลยบอกเลิกเขาไป เขาก็ไม่ยื้อหรืออะไรเลย แค่ถามว่าจะเลิกจริงๆไหม
เขาขอโทษละกันที่ทำให้เราต้องเสียใจ แต่เขาบอกว่าเรายังเป็นเพื่อนกันได้อยู่นะ  

คือ ณ จุดๆนั้น เราเป็นคนบอกเลิกก็จริง แต่เราเจ็บมาก เราเหมือนโดนมีดกรีด มันเจ็บแปร้บๆไปหมดเลย
ระหว่างนั้นเรายังคุยกันเรื่อยมา คุยเรื่องของเราว่าจะเอายังไง เราทบทวนและปรึกษาทุกคน เสียงส่วนใหญ่แนะนำกันว่าควรให้โอกาสเขา  
เพราะในเมื่อเราก็ยังรักเขา และต่อให้เราทบทวนดีแค่ไหนแล้ว เราว่าคำตอบของเราก็คือเราอยากกลับไปคบกับเขาอีก  

วันศุกร์ที่12 เราจึงขอนัดเจอเขา ตอนนั้นเราถามเขาว่า ขอจับมือได้ไหม เขาบอกเราว่า เป็นเพื่อนกันไม่ต้องจับมือหรอก เดินกันปกตินี่แหละ เรานี่น้ำตาไหลเลย มันเจ็บปวดและทิ่มแทงใจมาก

เรามาเจอกัน เรากินข้าวด้วยกันและเราตั้งใจจะบอกเขาว่า เราให้อภัยเขา เราให้โอกาสเขานะ กลับมารักกันอีกนะ
แต่ยังไม่ทันจะบอกไรเลย เราเห็นเขาคุยไลน์กับผู้หญิงคนอื่น ณ ตอนนั้นเราฟิวส์ขาดมาก
เราดึงมือถือเขามาดู เขาดุเราว่าเอาคืนมา เราไม่มีสิทธิ์ไปดูมือถือของเรา ถ้าทำแบบนี้เขาจะกลับบ้าน
เราเลยต้องคืนไป และเราก้บอกเขาไปในสิ่งที่เราตั้งใจอยากจะบอกเขา ว่าเราตั้งใจจะมาบอกว่าเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ
เราให้โอกาสเขาแล้ว เราพูดทั้งน้ำตา แต่มาถึงตอนนี้เรารู้คำตอบแล้วว่ามันจะเป็นยังไง เธอไม่ต้องตอบอะไรเราหรอก เราเข้าใจดีแล้ว

เขาตอบกลับมาแค่ ขอให้เขากลับไปคิดทบทวนก่อนนะ ให้เวลาเขาหน่อย
คือเรางง มาก ว่าเขาบอกว่าเขายังรักเราเหมือนเดิม แต่เขาสับสนไม่รู้ว่าถ้ากลับมาแล้วเขาจะกลับมาเป็นคนเดิมไหม จะไม่ทำให้เราเสียใจได้อีกได้ไหม
คือของแบบนี้ความไว้ใจมันต้องค่อยๆสร้างหรือเปล่า ถ้าคุณยังไม่พร้อมที่จะมั่นใจในตัวเองว่าคุณทำได้แล้วใครจะมามั่นใจคุณ

คือสิ้นดือนนี้เรามีไปนครพนมกัน จองตั๋วไว้หมดแล้ว เราจะไปทำบุญกัน
เขาบอกเราว่าเขาขอให้คำตอบเราสิ้นเดือนนะ ถ้ากลับมาจากนครพนมแล้วเขาจะรีบบอกทันที  
ซึ่งตอนแรกเราโอเคมาก เรายังมีความหวังใช่ไหม เขาบอกเราว่าบางที่เราก็ต้องเผื่อใจไว้บ้าง
เรานี่แบบร้องไห้ออกมาแบบน้ำตาแตกเลย  เราปรึกษาทุกคนที่เข้ามาถามเราว่าเราเป็นอะไรดราม่าทำไม  ทุกคนบอกเราว่าต้องปล่อยเขาไป

เราเลยมาตั้งสติอีกครั้ง ในวันอาทิตย์ที่เป็นวันเวาเลนไทน์ วาเลนไทน์ที่ไม่มีเธอ เศร้ามาก  
เขาบอกHPVD กับเรา และก็บอกกับคนที่เขาคุยอยู่ในตอนนี้ด้วย พอเราเห็นแล้วมันปวดใจมาก

จนตอนเย็นวันอาทิตย์ เขามาถามเราเรื่องข้อเสียของเขาว่ามีไรบ้าง ทำไมเราถึงทนได้
ซึ่งเขาเป็นคนติดเกมมาก แต่เราไม่เคยมองว่ามันเป็นปัญหาในชีวิตคู่เลย เวลาเขาเข้าร้านเกมเรายังเคยเข้าไปเล่นกับเขาเลย
เราเลยบอกว่าเรารับตรงนี้ได้ มันคือสิ่งที่เทอชอบเราไม่ห้ามหรอก
ทุกคนต้องมีสิ่งที่ตัวเองชอบทำ เราเองเราก้มี เราชอบซื้อของในเนต เขายังไม่เคยว่าอะไรเราเลย
แต่เขาบอกเราว่าผู้หญิงบางคนไม่ชอบ เดี๋ยวเขาว่าเขาอาจจะเลิกเล่นเกมแล้ว

โดยที่เรามารู้ทีหลังว่าเขาคุยกับเพื่อนว่าผู้หญิงที่เขาคุยอยู่นั้นไม่ชอบคนเล่นเกม
เขาจะอำลาวงการแล้วนะ อาจจะเลิกเล่นแล้ว  พอเรารู้ เราปวดใจมาก
เพราะเราไม่เคยขอให้เขาเปลี่ยนแปลงตัวเองเลย เรารักที่เขาเป็นเขา
แต่เขายอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใครก็ไม่รู้ ไม่เคยเห็นหน้า คุยมาได้เกือบ 1 อาทิตย์
เราเลยเลิกเข้ารหัสเฟสเขาแล้ว เรามาตั้งสติ ทบทวนอะไรหลายๆอย่าง

หลังจากนั้นเราบอกตัวเองทันที ว่าเราจะไม่รอสิ้นเดือนแล้ว
ไม่ต้องไปนครพนมกับเราก้ได้ เพราะเราคงทนไม่ได้ถ้าต้องนอนด้วยกันแล้วเห็นเขาคุยไลน์กับคนอื่น

วันนี้ วันจันทร์ที่ 15 กุมภา เราบอกเขาไปแล้วว่าเราจะไม่รอ แล้ว เรารอไม่ไหว
คนที่รอมีแต่จะเสียใจ ยิ่งนานไปเขายิ่งคุยกับคนนั้น จากเฉยๆอาจจะ > รู้สึก > รู้สึกดี >ชอบ > รัก
แล้วเราละ เราจะมารออย่างมีหวังโดยที่สุดท้ายเราก็เจ็บหรอ เราว่าเราควจะเป็นฝ่ายตัดสินใจและเป็นฝ่ายไปเอง
โดยที่เราบอกกับเขาว่าเราเป็นเพื่อนกับเขาไม่ได้อีกแล้วด้วย  เราทำใจไม่ได้ที่ต้องมารับรู้ว่าเขาคุยกับคนอื่น
เราจะมาคุยกับเขาแบบเพื่อนโดยที่เรายังรักเขาอยู่เนี่ยนะ  เราทำไม่ได้จริงๆ  เราไม่บริสุทธิ์ใจอะ

สุดท้ายนี้ เราขอให้เธอเจอคนดีๆนะ
ขอให้เขารักเธอมากเหมือนที่เรารักเธอ
ให้เธอเป็นตัวของตัวเองนะ หาคนที่รับข้อเสียของเธอได้
เวลาเรากอดเธอ เรารู้สึกอบอุ่นมากๆ
ถ้าเจอคนๆนั้นแล้วกอดเขาไว้แน่นๆนะ
เรายินดีกับเธอเสมอ
โชคดีนะ
หนูยังรักบี๋เหมือนเดิม
และขอบคุณที่เข้ามาเป็นความทรงจำที่ดีของเรา เราจะไม่ลืมเลย

ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะค่ะ
เราแค่อยากบอกว่า ถ้าเจอคนที่รักคุณมากๆ ให้รักษาเขาไว้นะค่ะ
มาคิดได้ตอนที่สายไปแล้วมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย

กอดกันไว้เเน่นๆนะค่ะ