เราเป็นคนชลบุรี เกิดและเรียนที่ชลบุรีตั้งแต่อนุบาลจนถึงมหาวิทยาลัย ความฝันตั้งแต่เด็กๆเลย คืออยากเป็นครู ตอนเรียนมหาวิทยาลัยจึงเลือกเรียนคณะศึกษาศาสตร์ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง แต่เตรียมตัวน้อย เลยสอบติดคณะศึกษาศาสตร์ แต่เป็นเอกที่หลักสูตร 4 ปี ที่ไม่ได้อยากเรียนเท่าไหร่ ทำให้ความฝันอยากเป็นครู ต้องลำบากกว่าเดิม เพราะเมื่อจบมาจะไม่มีใบประกอบ(เรียน 4 ปี ไม่ได้ฝึกประสบการณ์สอนที่โรงเรียน) พอไม่มีใบประกอบ เพื่อนคนอื่นที่จบมาเอกเดียวกันก็เปลี่ยนสายงานกันหมด แต่เรายังอยากเป็นครู พอจบมาก็เลยขวนขวายด้วยตัวเองหมด ทั้งเทียบโอนความรู้ 9 มาตรฐานที่คุรุสภา เพื่อให้ได้ใบอนุญาตสอนไปเก็บประสบการณ์สอนที่โรงเรียน(กว่าจะได้ใบนี้มาใช้เวลาเกือบปี อดทนมาก ) พอได้ใบมาแล้วก็ต้องไปหาโรงเรียนสอนเก็บประสบการณ์สอนเอง 1 ปี แต่เราสอนไม่ตรงกับวิชาที่จบมานะ เพราะวิชาที่เราจบมาช่วงนั้นครูเต็ม เมื่อครบ 1 ปี ก็ให้โรงเรียนประเมินการสอน ซึ่งเราสอนโรงเรียนเอกชนค่ะ เหนื่อย กดดัน ทุกอย่าง เงินเดือนหมื่นต้นๆ แต่ใช้งานเหมือนเงินเดือนสามหมื่น ไม่มีสวัสดิการอะไรใดๆให้ทั้งสิ้น นอกจากเงินเดือนหมื่นต้นๆ แต่ก็อดทนค่ะ เพื่อใบประกอบ
          พอได้ใบประกอบวิชาชีพครูมาแล้ว เราก็ลุยทำตามความฝัน คือการสอบครูผู้ช่วย สอบครั้งแรกคือรอบ 2/2558 สอบช่วงปลายๆเดือนกันยายน 2558 เพราะเราได้ใบประกอบใบจริงช่วงเดือนสิงหาคม 2558 ก่อนสอบเวลาอ่านหนังสือแทบไม่มี เพราะทำเอกชน สอนต่อสัปดาห์เกือบ 25 คาบ ทำโครงการและมีกิจกรรมอื่นแทรกตลอด และโรงเรียนไม่สนับสนุนให้ไปสอบด้วยค่ะ(ซึ่งเป็นธรรมดาของเอกชนค่ะ) แต่เราก็หนีไปสอบทั้งๆที่แทบไม่ได้อ่านหนังสือเลย เพราะคิดว่าสอบครั้งแรกจะลองไปศึกษาลักษณะของข้อสอบค่ะ แต่เราก็อาศัยอ่านตามเพจต่างๆใน facebook ที่เขาเอาข้อสอบมาแชร์บ้างค่ะ
          เราเลือกสอบ เขตไกลบ้าน ก็คือในกรุงเทพค่ะ เหตุผลคือ ตอนนั้น เขตในชลบุรีบ้านเกิด ไม่มีเอกที่เราจะสอบค่ะ (การสอบครูผู้ช่วยต้องสอบเอกที่เราจบมาเท่านั้น เช่น จบเอกไทยมา ก็ต้องสอบเอกไทยเท่านั้นจะไปสอบคณิตไม่ได้ และการสอบต้องดูด้วยว่าเขตพื้นที่การศึกษานั้นๆเปิดสอบเอกที่เราจบมามั้ย ถ้าไม่มีเปิดสอบก็ต้องไปสอบเขตอื่น ซึ่งส่วนมากจะเป็นต่างจังหวัด) ใช้เวลาสอบอยู่ 3 วัน คือวันเสาร์สอบภาคก. อาทิตย์ภาคข. จันทร์สอบสัมภาษณ์ โชคดีที่มีเพื่อนอยู่กรุงเทพ ช่วงสอบจึงไปพักกับเพื่อน
          พอประกาศผลออกมา ปรากฏว่าสอบติดค่ะ เอกเรามีคนสอบอยู่ 300 กว่าคน ขึ้นบัญชี 70 กว่าคน เราได้ที่เกือบๆ 20 ขึ้นบัญชีไว้ 2 ปี ตอนนั้นดีใจมาก ไม่คิดว่าจะติด เพราะเป็นการสอบครั้งแรก แต่ก็ไม่คิดว่าจะเรียกถึงนะ เพราะเอกที่เราสอบไม่ใช่วิชาหลักที่จะมีความต้องการครูเยอะ เหมือนอังกฤษ ไทย คณิต อัตราการเกษียนก็น้อย และอัตราการเรียกบรรจุแทบจะทุกเขต เอกนี้ เรียกน้อยค่ะ
          แต่ผิดคาดค่ะ เพราะขึ้นบัญชีไว้ไม่ถึง 4 เดือน ในบัญชีโดนเรียกไปแล้ว 10กว่าอันดับ ซึ่งอีกประมาณ 4 คน จะถึงเรา จากตอนแรกดีใจที่สอบติด กลับกลายเป็นว่าตอนนี้ยังไม่อยากไป ทั้งๆที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ไม่โอเคนะ รร.เอกชนที่ทำอยู่ตอนนี้งานหนักมาก แต่สังคมเพื่อนถือว่าโอเคค่ะ และความรู้สึกตอนนี้ คือกลัวการต้องไปอยู่กรุงเทพคนเดียว ถนนหนทางก็ไม่รู้จัก ไม่มีเพื่อนหรือญาตอยู่ที่นั่นเลย ยังคิดอยู่เลยว่าคิดถูกมั้ย ที่มาสอบกรุงเทพ ที่ขึ้นชื่อเรื่องรถติด ค่าครองชีพสูง
          เลยคิดจะสอบใหม่ในปี 2559นี้ คราวนี้จะเลือกเขตชลบุรี (ภาวนาให้เปิดสอบในเอกที่ตัวเองจบ)แต่กว่าจะสอบติดแต่ละครั้งก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ถ้าคนเคยสอบจะรู้เลยค่ะ ว่ายากมาก แต่ละภาคต้องมีคะแนนผ่าน 60%ขึ้นไป คิดว่าเราควรจะสละสิทธิ์ หรือรักษาสิทธิ์ไว้ดีคะ นอนคิดทุกคืนเลยค่ะ กลัวจะไปอยู่คนเดียวไม่ได้ กลัวเจอสังคมใหม่ๆแล้วปรับตัวไม่ได้ เพราะเราเป็นคนปรับตัวยากค่ะ ค่อนข้างพูดน้อย  อีกอย่างกลัวสอนไม่ได้เหมือนกันนะ เพราะทำเอกชนปัจจุบัน ก็แทบไม่ได้สอนวิชาที่ตัวเองจบมาเลย ต้องฟื้นเยอะมากค่ะ กลัวค่ะ กลัวไปหมดเลย