สมัยเด็ก เวลาไปเยี่ยมญาติที่ จ.อุทัยธานี ทางโน้นดีใจกันยกใหญ่ถึงกับจุดตะเกียงเจ้าพายุฉลอง ทั้งๆ ที่ยามปกติ จะมีเพียงโคมไฟธรรมดาเท่านั้น

สมัยก่อน ถนนจากตัวจังหวัดเป็นถนนดินไปถึงแค่ อ.หนองฉาง ผ่านสะพานไม้โทรมๆ ไฟฟ้าก็มีเพียงภายในตัวจังหวัดและอำเภอใหญ่ๆ บางอำเภอ


ญาติผมหยิบไส้ตะเกียงออกจากล่อง ชุบน้ำมันก๊าด ยกครอบแก้วขึ้น แล้วนำมาผูกกับท่อในตะเกียงซึ่งเติมน้ำมันก๊าดลงตะเกียงไว้แล้วก่อนที่จะจุดไฟเผาไส้ เอาแก้วครอบลง ก่อนที่จะลงมือสูบลมเพื่อเพื่มแรงดันและใช้มืออีกข้างหนึ่งคอยปรับแรงดันให้เหมาะสม พอได้ที่ก็ลงมือสูบลมจนเต็มพิกัดที่เข็มความดันบอก ก่อนที่จะยกตะเกียงแขวนไว้บนหิ้งกลางบ้าน ส่งแสงขาวนวลทั่วบริเวณ เป็นอันเสร็จพิธี

ญาติผมบอกว่า ไส้ตะเกียงนี้ถ้ามีรูรั่วต้องเปลี่ยน มิเช่นนั้น เปลวเทียนจะพุ่งออกมาตามรูรั่วทำให้กระจกครอบแตกได้

จบเรื่องราวของตะเกียงเจ้าพายุเพียงแค่นี้ ถ้าข้อมูลคลาดเคลื่อนประการใดขออภัยด้วยครับ