เราเป็นคนหนึ่งที่เคยถูกคนอื่น พูดถึงจุดด้อยของเรา ซึ่งก็คือเรื่องสิว
เคยถูกเพื่อนแซวตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วค่ะ ว่าหน้าพระจันทร์บ้างล่ะ หน้าสิวบ้างล่ะ
จนมาถึงมหาวิทยาลัย ที่ถึงแม้ว่าผิวเราจะดีขึ้น
แต่ก็จะมีบางช่วง เช่น ช่วงสอบ หรือช่วงประจำเดือน ที่สิวเห่อขึ้นมาบ้าง
เราก็มักจะถูกล้อ บางทีก็โดนแซวว่า อยากบีบสิวจัง หรือเวลาคุยไม่ได้มองหน้าเลย มองแต่สิว
คือบางคนอาจจะคิดว่า เป็นเรื่องที่พูดเล่นๆ ไม่ได้คิดอะไร
แต่คุณเคยรู้บ้างไหมคะว่า สิ่งเหล่านี้ มันทำให้คนที่เป็นสิว โดยเฉพาะผู้หญิง ต้องสูญเสียความมั่นใจขนาดไหน
หลายๆครั้งที่เราก็คิดน้อยใจกับตัวเอง ว่าทำไมต้องเกิดมาเป็นคนที่เป็นสิว แต่ก็จะให้ทำไงได้อ่ะ เราก็เลือกเกิดไม่ได้
รักษาก็ยาก กว่าจะหาย

บางครั้งก็แอบมาร้องไห้คนเดียว
บางครั้งก็ฮึดสู้กับสิว ไปรักษา กินยา แต่มันก็ยากที่จะหายสนิท

คนที่ไม่เป็นสิว คุณไม่เข้าใจหรอกค่ะ ว่าการเป็นสิว มันแย่ขนาดไหน
การที่คุณพูดไม่คิดแบบนี้ มันทำให้คนเสียใจขนาดไหน
คนบางคนก็ตัดสินที่ภายนอก บางทีเห็นว่าเราเป็นสิว คิดว่าเราเป็นคนไม่น่าคบ
ไม่กล้าเข้ามาคุยบ้างก็มี
นอกจากเรื่องสิว ก็โดนเรื่องอ้วนบ้างล่ะ (ทั้งที่จริงๆเราไม่ได้อ้วน แต่ไม่ได้ผอมแบบผอมแห้ง หรือผอมแบบดารา)
โดนเรื่องสีผิวบ้างล่ะ (จริงๆเป็นคนผิวขาว แต่เล่นกีฬา และเจอแดดประเทศไทย ก็เลยกลายเป็นผิวสีน้ำผึ้งนิดๆ)

แต่เราขอบอกไว้อย่างนึงเลยว่า เราเป็นคนหนึ่ง ที่เคยไปใช้ชีวิตเรียนหนังสือที่ยุโรป
เพื่อนทุกคนที่เราเจอ ไม่เคยมีใครพูดถึงเรื่องนี้ ไม่มีการ Bully คนอื่น
ไม่มีการตัดสินคนที่ภายนอก การไปอยู่ที่นั่นทำให้เรามีความมั่นใจขึ้นมาก
แต่พอกลับมาไทย..ก็ต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก....

เราเลยอยากจะบอกว่า คนที่ชอบว่าคนอื่นนั้น อยากให้ลองดูตัวคุณเองก่อน ว่าดีพอหรือยังที่จะว่าคนอื่น
อยากสนับสนุนให้เลิกพูดจาดูถูก หรือพูดถึงจุดด้อยของคนอื่น หยุดการ bully
เรารู้สึกแย่ทุกครั้ง ที่บางคนโดนแซวเรื่องอ้วน หรือสีผิว คือ เป็นคนไทย ถ้าไม่ขาว ผิดตรงไหน และอาหารไทยอร่อยขนาดนี้ ถ้าอ้วนผิดตรงไหน?

มามองกันแต่ในแง่ดีกันเถอะ พูดจาดีๆใส่กันเถอะนะ