(1) :::ปฐมบทแห่งแรงบันดาลใจ:::
“ขอให้จิตวิญญาณแห่งการผจญภัยสถิตอยู่กับนักเดินทางทุกคน”
ผมยืนอ่านข้อความเล็กๆ ที่อยู่บน postcard ใบหนึ่งที่แปะอยู่บนกำแพงของโฮสเทลชื่อดัง ในเมือง Barcelona อย่างครึ้มอกครึ้มใจ
ในช่วงเวลาเดินทางท่องเที่ยวระหว่างวันหยุดภาคเรียนในเยอรมัน
โฮสเทลในยุโรปนั้นมักมีพื้นที่ส่วนกลาง เพื่อสร้างกิจกรรมอันหลากหลายให้กับผู้มาเยือน อย่างโรงแรม kabul ใน Barcelona จะมีโต๊ะพูลให้เล่น โดยมีกติกาง่ายๆ ว่าคนที่เล่นชนะจะได้เล่นต่อไปเรื่อยๆ โดยผู้เข้ามาท้าชิงจะต้องเป็นคนหยอดเหรียญจ่ายเงิน
เนื่องจากในช่วงวัยรุ่น ผมได้ใช้เวลาในสถานบันเทิงโต๊ะสนุ้กกรุงเทพฯ มามากมายอย่างน่าสลดใจ
พอมาเล่นพูลซึ่งขนาดโต๊ะเล็กกว่ากันเกือบครึ่ง เลยเหมือนนักฟุตบอลสนามใหญ่ มาเล่นบอลโกล์หนู เล่นไปดื่มเบียร์ไปด้วยแบบสบายๆ....
คืนนั้นผมเล่นฟรีติดต่อกันอยู่หลายชั่วโมง มีฝรั่งมาลงชื่อขอเล่นด้วยเป็นสิบคน...
พวกเราต่างก็เป็นนักเดินทางผู้ต้องการแสวงหาประสบการณ์ใหม่ๆ ในชีวิตเหมือนกัน
เลยเปิดใจรับเพื่อนใหม่อย่างเป็นกันเองสนุกสนานเฮฮา
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ผมก็ยังเล่นได้ต่อไปเรื่อยๆ สุดท้ายผู้จัดการโรงแรมขอลงมาแจม ลงชื่อไว้บนบอร์ด...
พี่แกเดินมามาดนิ่งๆ ถือกุญแจมาไข...ขนลูกพูลขึ้นมาตั้งโดยไม่ต้องหยอดเหรียญ....
แกเดินมาขอผมเปิดเกมก่อน ผมพยักหน้า.....ก่อนที่พี่ผู้จัดการจะก้มลงจรดคิวแทง
ตูมแรกลูกก็วิ่งกระจายไปลงหลุมหลายลูกแล้ว จากนั้นจึงค่อยๆ เดินสืบเท้าก้มๆ เงยๆ ด้วยท่าทางอย่างกับรอนนี่ โอซุลลิแวน
เผลอแพล๊บเดียวลูกฝั่งเค้าหมดโต๊ะแล้ว..โดยผมไม่ได้แทงเลยแม้แต่ไม้เดียว....พี่เค้าเดินมาบอกผมให้เลิกเล่น แล้วไปซื้อเบียร์เพิ่มได้แล้ว!!!
นี่เป็นหนึ่งในประสบการณ์อันน่าประทับใจ ในช่วง 5 ปีแห่งการใช้ชีวิตเดินทางท่องเที่ยวระหว่างทำงานและเรียนต่อในต่างแดนของผม ทั้งในยุโรปและเอเชีย ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นการไปพักตาม hostel ต่างๆ หลายสิบเมือง ตามประสาคนที่อยากเปิดโลกตัวเองให้ได้มากที่สุด ในงบประมาณจำกัด
ผมยังคงจำได้ดีถึงมิตรภาพต่างๆ ที่งอกงามอย่างรวดเร็ว และเต็มไปได้พลังงานของวัยรุ่นหลายเชื้อชาติ ได้มีโอกาสเมาปลิ้นเพราะทัวร์ PUB CRAWL ในเบอร์ลิน, ได้เล่นพูลแบบชิงไหวชิงพริบหลายชั่วโมงในบาร์เซโลนา, ตีปิงปองกับนักศึกษาจีนในปักกิ่ง, นอนเล่นบนสนามหญ้าในพาร์คที่ฮัมบูร์กกับเพื่อนชิลี, เสียพนันกับการเล่นกลข้างถนนที่ โรม, ได้ดูการร้องโอเปร่าริมถนนด้านหน้าโรงแรมที่ปารีส, ไปตัดผมตอนตีสามที่เซี่ยงไอ้กับเพื่อนจีน ฯลฯ ความมันในบรรยากาศของโฮสเทลนั้น ทำให้ผมแอบมีความฝันลมๆ แล้งๆ ในการเป็นเจ้าของโฮสเทล ขึ้นมาบ้าง
แต่หลังจากกลับมาทำงานเป็นสถาปนิกในกรุงเทพฯ ผมก็ได้แต่เวียนว่ายอยู่ในวงการออกแบบอย่างคร่ำเคร่ง
ความฝันการมีโฮสเทลเป็นของตัวเอง จึงเหมือนของเก่าที่ถูกเก็บไว้อย่างมิดชิดในห้องใต้บันได.......
https://www.google.co.th/maps/place/Adventure+Hostel/@13.7934967,100.5471987,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x30e29c17a98b24c9:0x4e26c72a4d671770?hl=en
:::จากเศษวัสดุมา upcycle เป็น adventure hostel bangkok::: เรื่องราว 90 วันสุดโหดในการดัดแปลงเศษวัสดุมาเป็นโฮสเทล
“ขอให้จิตวิญญาณแห่งการผจญภัยสถิตอยู่กับนักเดินทางทุกคน”
ผมยืนอ่านข้อความเล็กๆ ที่อยู่บน postcard ใบหนึ่งที่แปะอยู่บนกำแพงของโฮสเทลชื่อดัง ในเมือง Barcelona อย่างครึ้มอกครึ้มใจ
ในช่วงเวลาเดินทางท่องเที่ยวระหว่างวันหยุดภาคเรียนในเยอรมัน
โฮสเทลในยุโรปนั้นมักมีพื้นที่ส่วนกลาง เพื่อสร้างกิจกรรมอันหลากหลายให้กับผู้มาเยือน อย่างโรงแรม kabul ใน Barcelona จะมีโต๊ะพูลให้เล่น โดยมีกติกาง่ายๆ ว่าคนที่เล่นชนะจะได้เล่นต่อไปเรื่อยๆ โดยผู้เข้ามาท้าชิงจะต้องเป็นคนหยอดเหรียญจ่ายเงิน
เนื่องจากในช่วงวัยรุ่น ผมได้ใช้เวลาในสถานบันเทิงโต๊ะสนุ้กกรุงเทพฯ มามากมายอย่างน่าสลดใจ
พอมาเล่นพูลซึ่งขนาดโต๊ะเล็กกว่ากันเกือบครึ่ง เลยเหมือนนักฟุตบอลสนามใหญ่ มาเล่นบอลโกล์หนู เล่นไปดื่มเบียร์ไปด้วยแบบสบายๆ....
คืนนั้นผมเล่นฟรีติดต่อกันอยู่หลายชั่วโมง มีฝรั่งมาลงชื่อขอเล่นด้วยเป็นสิบคน...
พวกเราต่างก็เป็นนักเดินทางผู้ต้องการแสวงหาประสบการณ์ใหม่ๆ ในชีวิตเหมือนกัน
เลยเปิดใจรับเพื่อนใหม่อย่างเป็นกันเองสนุกสนานเฮฮา
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ผมก็ยังเล่นได้ต่อไปเรื่อยๆ สุดท้ายผู้จัดการโรงแรมขอลงมาแจม ลงชื่อไว้บนบอร์ด...
พี่แกเดินมามาดนิ่งๆ ถือกุญแจมาไข...ขนลูกพูลขึ้นมาตั้งโดยไม่ต้องหยอดเหรียญ....
แกเดินมาขอผมเปิดเกมก่อน ผมพยักหน้า.....ก่อนที่พี่ผู้จัดการจะก้มลงจรดคิวแทง
ตูมแรกลูกก็วิ่งกระจายไปลงหลุมหลายลูกแล้ว จากนั้นจึงค่อยๆ เดินสืบเท้าก้มๆ เงยๆ ด้วยท่าทางอย่างกับรอนนี่ โอซุลลิแวน
เผลอแพล๊บเดียวลูกฝั่งเค้าหมดโต๊ะแล้ว..โดยผมไม่ได้แทงเลยแม้แต่ไม้เดียว....พี่เค้าเดินมาบอกผมให้เลิกเล่น แล้วไปซื้อเบียร์เพิ่มได้แล้ว!!!
นี่เป็นหนึ่งในประสบการณ์อันน่าประทับใจ ในช่วง 5 ปีแห่งการใช้ชีวิตเดินทางท่องเที่ยวระหว่างทำงานและเรียนต่อในต่างแดนของผม ทั้งในยุโรปและเอเชีย ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นการไปพักตาม hostel ต่างๆ หลายสิบเมือง ตามประสาคนที่อยากเปิดโลกตัวเองให้ได้มากที่สุด ในงบประมาณจำกัด
ผมยังคงจำได้ดีถึงมิตรภาพต่างๆ ที่งอกงามอย่างรวดเร็ว และเต็มไปได้พลังงานของวัยรุ่นหลายเชื้อชาติ ได้มีโอกาสเมาปลิ้นเพราะทัวร์ PUB CRAWL ในเบอร์ลิน, ได้เล่นพูลแบบชิงไหวชิงพริบหลายชั่วโมงในบาร์เซโลนา, ตีปิงปองกับนักศึกษาจีนในปักกิ่ง, นอนเล่นบนสนามหญ้าในพาร์คที่ฮัมบูร์กกับเพื่อนชิลี, เสียพนันกับการเล่นกลข้างถนนที่ โรม, ได้ดูการร้องโอเปร่าริมถนนด้านหน้าโรงแรมที่ปารีส, ไปตัดผมตอนตีสามที่เซี่ยงไอ้กับเพื่อนจีน ฯลฯ ความมันในบรรยากาศของโฮสเทลนั้น ทำให้ผมแอบมีความฝันลมๆ แล้งๆ ในการเป็นเจ้าของโฮสเทล ขึ้นมาบ้าง
แต่หลังจากกลับมาทำงานเป็นสถาปนิกในกรุงเทพฯ ผมก็ได้แต่เวียนว่ายอยู่ในวงการออกแบบอย่างคร่ำเคร่ง
ความฝันการมีโฮสเทลเป็นของตัวเอง จึงเหมือนของเก่าที่ถูกเก็บไว้อย่างมิดชิดในห้องใต้บันได.......
https://www.google.co.th/maps/place/Adventure+Hostel/@13.7934967,100.5471987,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x30e29c17a98b24c9:0x4e26c72a4d671770?hl=en