ยกตัวอย่างเช่น
เวลาผู้ชายเจอผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนึงตอนเช้าทุกวัน
หลังจากรวบรวมความกล้าที่สุดในชีวิต เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปทักเธอ
"ขอโทษครับ ผมอยากรู้จักคุณครับ ขอไลน์หน่อยได้มั้ยครับ"
เธออาจจะกลัวหรือไม่ชอบรูปร่างหน้าตาเขาแล้วตอบกลับมาว่า
"ขอโทษนะคะ ไม่อยากรู้จักค่ะ" แล้วเชิดหน้า เดินหนีไป
แต่ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นใครสักคนที่ทักเธอไปทางไลน์ หรือทาง IB ในเฟส เธออาจจะยอมคุยด้วย
แม้จะพูดทักทายไปห่วยๆ อย่าง
"ดีคัฟ เทอเช่อรัยอ่ะ คุยกันป่ะ"
เธอก็อาจจะตอบกลับมาแบบอารมณ์ดีว่า
"ดีค่ะ ชื่อออยค่ะ คุยได้ค่ะ"
สงสัยว่าทำไมผู้หญิงถึงเปิดใจให้กับคนในเน็ตง่ายกว่า ผู้ชายที่กล้าขอโอกาสทำความรู้จักเธอในโลกความจริงครับ
ทำไมผู้หญิงถึงเปิดใจให้กับคนในเน็ตง่ายกว่า ผู้ชายที่กล้าขอทำความรู้จักเธอในโลกความจริงครับ
เวลาผู้ชายเจอผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนึงตอนเช้าทุกวัน
หลังจากรวบรวมความกล้าที่สุดในชีวิต เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปทักเธอ
"ขอโทษครับ ผมอยากรู้จักคุณครับ ขอไลน์หน่อยได้มั้ยครับ"
เธออาจจะกลัวหรือไม่ชอบรูปร่างหน้าตาเขาแล้วตอบกลับมาว่า
"ขอโทษนะคะ ไม่อยากรู้จักค่ะ" แล้วเชิดหน้า เดินหนีไป
แต่ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นใครสักคนที่ทักเธอไปทางไลน์ หรือทาง IB ในเฟส เธออาจจะยอมคุยด้วย
แม้จะพูดทักทายไปห่วยๆ อย่าง
"ดีคัฟ เทอเช่อรัยอ่ะ คุยกันป่ะ"
เธอก็อาจจะตอบกลับมาแบบอารมณ์ดีว่า
"ดีค่ะ ชื่อออยค่ะ คุยได้ค่ะ"
สงสัยว่าทำไมผู้หญิงถึงเปิดใจให้กับคนในเน็ตง่ายกว่า ผู้ชายที่กล้าขอโอกาสทำความรู้จักเธอในโลกความจริงครับ