อย่าดูหมีน ผู้ใด ไร้คุณค่า อย่ากล่าวหา ผู้ใด ไร้เหตุผล อย่าเหยียบย่ำ ซ้ำใคร ให้อับจน อย่าเห็นคน ไม่ใช่คน เหมือนตนเอง อย่าดูถูก เหยียดหยาม ประนามทั่ว อย่าคิดชั่ว มั่วเมา เฝ้าข่มเหง อย่าข่มขู่ คุกคาม ไ

ความสุขอยู่ที่ตัวเราคิด ชีวิตอยู่ที่ตัวเราปั้น ความสำเร็จอยู่ที่ตัวเราฝัน ทุกสิ่งนั้นอยู่ที่ตัวเราเอง อย่ายึดว่าเป็นของเรา อย่าเฝ้าแต่อวดเบ่ง ดีชั่วอยู่ที่ตัวเราเอง อย่ากลัวเกรงต่อสิ่งไม่ดี... ดี

รายได้น้อย เพราะด้อย โอกาสหา ถูกตราหน้า ว่าจน คนเหยียบหยาม หาเท่าไหร่ ได้เท่านี้ มีบางยาม อย่าประนาม ว่าด้อยค่า ระอาใจ หาแต่เช้า ยันคำ จำจนยาก งานลำบาก มากล้น ต้องทนได้ ไม่เคยท้อ ขอมีกิน จนชินไป รายไ

เมื่อน้ำมา ปลากินมด ไปหมดได้ น้ำลดไป ได้เห็นมด กินปลานั่น เป็นเช่นนี้ เพราะเป็นที ของใครกัน มดปลานั้น พลันกันกิน ถิ่นของตน ที่ของใคร คนนั้น พลันเป็นหนึ่ง เป็นที่ซึ่ง รู้ได้ ไม่สับสน ที่ของเอง ไม่ว่า