ก่อนอื่น ต้องขอบอกก่อนว่า นี่เป็นการระบายอย่างนึง ของคนที่รู้สึกอึดอัดมากๆคนนึง บางที เราคิดอะไร เรารู้สึกอะไรก็พูดออกไปไม่ได้ เพราะถ้าพูดไปแล้ว สิ่งที่จะตามมาก็คือ "การทะเลาะ"
เคยรู้สึกว่า ตัวเองดูไม่ค่อยสำคัญกับคนที่ขึ้นชื่อว่า"แฟน"กันหรือเปล่า บางทีเราก็ไม่อยากเรียกร้องความสนใจ ไม่ได้อยากจะงี่เง่า ไม่อยากงอแง ไม่อยากหาเรื่องทะเลาะเลย แต่ลองคิดกลับไปว่า ถ้าแฟนเรา ใส่ใจเรา ให้ความสำคัญกับเราดีพอ จริงๆ เราจะเป็นแบบนี้รึหรอ? คิดว่าไม่แน่นอน
**ขอระบายหน่อย**

การคบกัน ไม่จำเป็นที่จะต้องโพสออกสื่อหวานๆ เลี่ยนๆ ให้คนอื่นอิจฉา ไม่จำเป็นจะต้องบอกรักกันผ่านสื่อทุกวัน ไม่จำเป็นจะต้องลงรูปคู่บ่อยๆ โอเคอันนี้รู้แล้วก็เข้าใจ ก็ไม่ได้ว่าอะไร คนสองคน จะคบกัน ไม่จำเป็นจะต้องประกาศให้ชาวบ้านเค้ารับรู้ก็จริง แต่การที่เรารู้กันแค่สองคน ไม่มีอะไรที่บ่งบอกเลยว่าคุณมีแฟน ไม่มีอะไรที่บ่งบอกเลยว่าเราเป็นแฟนคุณ แบบนี้ มันก็ดูเหมือนเราไม่มีตัวตนป่ะวะ เราไปไหนด้วยกัน เช็คอินที ยังไม่กล้าแม้แต่จะ Tag

จะมีสักกี่คน ที่ยอมตัดทุกคนที่เข้ามา ยอมเลิกคุยกับทุกคน เพื่อ คนคนเดียว เพื่อคนที่เค้ารักจริง
จะมีสักกี่คนที่ไม่ว่าคุณจะอยากได้อะไร อยากจะไปไหน เค้าก็ตามใจคุณตลอด ตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกัน จนถึงปัจจุบันโดยที่ไม่เปลี่ยนไป
จะมีสักกี่คนที่ยอมทำนู่นทำนี่ให้คุณโดยที่เค้าไม่บ่นสักคำ
จะมีสักกี่คนที่เวลาคุยกันไม่เข้าใจ เค้าจะต้องคอยยอมคุณตลอด เพื่อไม่ให้เกิดการทะเลาะกัน เพื่อไม่ให้มันบั่นทอนความรักที่มีให้กัน

แต่ทำไม? สิ่งที่คุณมีให้เค้า ถึงทำให้เค้าดูไม่มีตัวตนในชีวิต หรือสังคมของคุณเลย

บางที... ก็แอบคิดนะว่า ความรู้สึกของเรามันสวนทางกันจริงๆ อีกคนนึง เริ่มจาก100 ส่วนอีกคนนึงเริ่มจาก 0 สุดท้ายแล้วมันก็เดินสวนทางกัน นั่นเอง......