(ใช้คำว่า"เมีย"เพราะอยู่กินกันแล้ว) คบกันมาสามเดือนรวมจดทะเบียนทุกๆอย่างเร็วมากเพราะเป็นลูกเพื่อนแม่ สาเหตุที่เลิกเพราะมีปัญหาเรื่องแฟนเก่าแต่ไม่ใช่ปะเด็นเพราะเราไม่เคยกลับไปมีอะไรกับแฟนเก่าแต่เราจะงอลกันเรื่องนี้บ่อยมาก  14/12/58 เมียขอเลิกเราห่างกันยอมรับวันแรกไปเที่ยวเรย เมียจับได้แล้วก็ตามรังควานเราอยู่ สองวันถึงรู้ว่าเขายังรักเราอยู่ เรยตามง้อ แต่ก็ไม่ให้อภัยแถมเก็บของออกจากบ้าน เราคิดว่าคงเลิกกันจริงๆแล้ว ยอมรับเลยช่วงวัน สองวันแรกชิวล์มากพาสาวไปกินข้าวเมียก็โทรมาด่าแต่เราคิดว่าเค้าคงหมั่นไส้มังค์ไม่ได้สนใจไรเลิกกันแล้วเรยพาสาวมานอนด้วยที่บ้าน แต่เมียดันแอบเข้าบ้านมาเจอ ประโยคที่เมียพูดป่นน้ำตาทำให้เราเจ็บถึงตอนนี้ "กุ้งขึ้นเวรเหนื่อยแสนเหนื่อยพี่นิวส์กับเอาแม่ค้าหม้อมานอนสำที่บ้านแบบนี้เค้าเรียกคนรักกันเหรอ?  จากวันนั้นตามง้อมาตลอด เมียยอมกับบ้าน17/12/58   แต่ก็โดนเมียซ้อมไปสามครั้ง กราบตีนเมีย ไปหนึ่งครั้งโดเตะไข่ไปสี่ที เมียเก็บของมาได้วันเดียวก็เก็บออกไปอีกคราวนี้ ยาวเลย นี่ก็ 7/02/59 แล้วทำใจคบกับใครไม่ได้เรย เหมือนหมด สมรรถภาพ ไปแล้ว
ตอนนี้ง้อมาตลอด . . สำนึกผิดแล้วสมรรถภาพทางเพศไม่มีเรย กินไม่ค่อยได้ ใจหวิวๆหายใจไม่ทั่วท้อง อยากให้เค้ากลับมา พอจะมีวิธีไหนบ้าง